فرهیختگان: آنچه در فیلم «افق: یک حماسه آمریکایی» با آن نام به ظاهر نمادین و در واقع بهشدت شعاری و گلدرشت میبینیم، جدال تمدن و بربریت است که به وقیحانهترین شکل ممکن نمایش داده میشود. سفیدهای اشغالگر نمایندگان تمدن هستند و سرخپوستان آدمکش کسانیاند که مقابل متمدن شدن به وحشیانهترین شکل ممکن مقاومت میکنند. فقط ابلهترین آدمها هستند که این تصویر جعلی و کودکانه از «مقاومت» را باور میکنند. کاستنر در تمام طول فیلم هیچ هویتی به سرخپوستان نمیبخشد و ما آنها را صرفا به مانند حیواناتی میبینیم که بر حیوانات دیگر یعنی اسبها سوار شدهاند و در حالی که مثل دسته کفتارها جیغ میکشند، به سفیدهایی که با هر ابزاری سعی شده نازنینترین انسانها نمایش داده شوند، حمله میکنند. غالبا به همین پسزمینه در تاریخ آمریکا بهعنوان دلیل اصلی همدلی دولتمردان این کشور با اشغالگران رژیم اسرائیل اشاره میشود و بین سرخپوستان و فلسطینیها از یک سو و آمریکاییها و اسرائیلیها از سوی دیگر یک الگوی همانند تمدنی رسم میشود.
حالا جالب اینجاست که فیلم کوین کاستنر در فضایی که افکار عمومی جهان و حتی خود آمریکا نسبت به جنایات رژیم اسرائیل در غزه به اوج عصبانیت رسیده است، روی پرده میرود. به واقع کسی نمیتواند خودش را به آن راه بزند و در حالی که یک فیلم تا این اندازه وقیحانه موضعی نژادپرستانه و ضد حقوق بشری گرفته است، بگوید ما فقط با کات و شات فیلم کار داریم و حتی اگر بد آن را بگوییم، از میزانسن و تدوین بازیها و روند قصه ایراد میگیریم نه چیز دیگر. چنین فردی یا بیاندازه ابله است یا به احتمال قویتر به دلیل رابطه رمانتیکی که با غرب دارد، میخواهد در جایی که علایقش زیر سوال رفته، خودش را به آن راه بزند. «افق: حماسه آمریکایی» به ما نشان میدهد که سوای از آنچه امثال نتفلیکس و باقی کمپانیهای دموکرات در سینمای آمریکا سعی میکنند القا بشود، واقعا در ذهن انسان سفیدپوست آمریکایی هنوز چه میگذرد. آنها بهعنوان نوادگان کسانی که کل بشریت را یا اروپایی میدانستند یا پیش اروپایی بهرغم ظاهر مهربان و متمدنی که با پماد لیبرالیسم برای چهرهشان ساختهاند، چهرهای دارند شبیه کوین کاستنر.
«افق» یک فیلم وسترن حماسی محصول ۲۰۲۴ به کارگردانی و تهیهکنندگی کوین کاستنر است که براساس فیلمنامهای که خود او با همکاری جان بیرد نوشته، ساخته شده. این فیلم قرار است یک چهارگانه باشد و «افق: حماسه آمریکایی» اولین قسمت از آن است.
متن کامل یادداشت میلاد جلیلزاده، خبرنگار گروه فرهنگ را در روزنامه بخوانید.
نظر شما