در فاصله سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۳ در ۷ استان رای اصلاح‌طلبی تبدیل به اصولگرایی شده و در یک استان چرخش به سمت اصلاح‌طلبان بوده است. به عبارتی اصلاح‌طلبان ۷ استان را از دست داده و یک استان به دست آورده‌اند. گرایش اصلاح‌طلبی یا اصولگرایی بقیه استان‌ها نسبت به ۹۶ تغییری نداشته و تبدیل رای روحانی به پزشکیان و رئیسی به جلیلی تقریبا در اکثر استان‌ها قاعده بوده است.

 ۷ استان اما عبارتند از؛ اصفهان، بوشهر، خوزستان، کرمان، کهگیلویه، هرمزگان و یزد. ‌در اصفهان کاهش مشارکت بیش از ۲۰ درصدی در فاصله ۹۶ تا 1403به سود جلیلی بوده است. در بوشهر هم به نظر همین طور است؛ مشارکت حدود ۲۰ درصد کمتر شده و این کاملا به ضرر اصلاح‌طلبان بوده است. در این دو استان رای روحانی تبدیل به رای به جلیلی شده است. در خوزستان هم کاهش ۱۵ درصدی مشارکت به سود جناح راست بوده است. در کهگیلویه اما در سال ۹۶ هم روحانی به سختی پیروز شده و البته پیروزی جلیلی هم چندان قاطع نبوده است. گرچه کاهش ۷ درصدی مشارکت به نسبت ۹۶ در پیروزی جلیلی بی‌تاثیر نبوده است. ‌در هرمزگان و همچنین یزد هم اوضاع به همین منوال است و‌ با کاهش مشارکت، کمپین پزشکیان ضرر کرده است. در کرمان اما جلیلی حدود ۶۲ درصد رای دارد. گرچه ممکن است کاهش مشارکت حدود ۲۵ درصدی در فاصله ۷ سال از دلایل تبدیل کرمان به استان اکثریت جلیلی باشد، اما با موضوع مشارکت نمی‌توان همه واقعیت کرمان را تحلیل کرد؛ چرا که در سال ۹۶، روحانی با ۵۳ درصد در کرمان پیروز شد و در عمل نتوانست اکثریت مطلق این استان را به دست آورد. کرمان را شاید بتوان سرمایه جدید اصولگرایان در کمپین‌های انتخاباتی محسوب کرد. نکته مهم اما قطبی بودن استان‌هایی است که اصولگرایان به دست آورده‌اند جز اصفهان و کرمان. پیروزی جلیلی در بوشهر، هرمزگان، یزد، کهگیلویه و خوزستان قاطع نبوده و حفظ این استان‌ها برای اصولگرایان دارای پیچیدگی است؛ چرا که در ۹۶ بخشی از سبد آرای روحانی بوده‌اند و می‌توانند استان‌های چرخشی و قابل محاسبه برای کمپین اصلاح‌طلبان در آینده باشند. مورد زنجان اما جالب توجه است؛ چرا که با وجود کاهش مشارکت، رای با پزشکیان بوده که البته ذیل رای استان‌های آذری زبان قابل تحلیل است. گرچه در سال ۹۶ زنجان با فاصله کمی به رئیسی رای داد و در عمل یک استان قطبی بوده است.

دنیای اقتصاد