حجت الاسلام احمد حیدری در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
سالیانی است کشورمان گرفتار «فتنه» است، فتنهای عظیم، گمراه کننده، اختلاف انداز، و…؛ فتنهای که به واقع مادر فتنههای 88، گروه انحرافی[احمدی نژادیها]، و … است. این فتنه همان وضعیت آشوبناکی است که «راست و دروغ» در آن قابل شناسایی نیست. کسی هم برای این فتنه درمانی نمیجوید بلکه حتی وجودش را اقرار نمیکنند!
یک نمونه آشکار؛ «فتنه کرسنت» است. “کرسنت”، قراردادی برای فروش و صادر کردن روزانه معادل ۵۰۰ میلیون فوت مکعب گاز ترش میدان نفتی سلمان با احداث خط لوله به قیمت هر هزار متر مکعب 18 دلار به مدت ۲۵ سال- از آغاز سال ۲۰۰۵- به امارات بود. این قرارداد در سال ۱۳۸۱ – زمان وزارت نفت زنگنه در دولت خاتمی- مابین شرکت کرسنت پترولیوم و شرکت ملی نفت ایران منعقد شد. عملیات اجرایی آن دو سال به طول میانجامید و پس از آن ایران طی 25 سال، ۱۸ میلیارد دلار درآمد کسب میکرد.
در سال ۸۴ محمدرضا رحیمی رئیس وقت دیوان محاسبات کشور، از این قرارداد به «خیانت» تعبیر کرد و خواستار لغو آن شد و گروهی آن را “ترکمنچای جدید” خواندند و مانع اجرای آن شدند. دادگاه لاهه در سال ۲۰۱۳ رأی به لازمالاجرا بودن آن داد ولی ایران به این رأی گردن ننهاد لذا آن دادگاه ایران را به پرداخت جریمهای معادل ۶۰۰ میلیون دلار به ادعای وزارت نفت، 14 و نیم میلیارد دلار به ادعای مرحوم رئیسی و 18 میلیارد دلار به ادعای آقای نعمتزاده وزیر صنعت وقت، به طرف اماراتی محکوم ساخت.
این قرارداد در مناظرات کاندیداهای ریاست جمهوری اخیر از بحثهای محوری بود و آقای جلیلی و زاکانی آن را به عنوان نشانه خیانت آقای زنگنه -وزیر نفت دولت آقای روحانی- مطرح کردند و آقای زنگنه هم آقای جلیلی را خائن و مانع اجرای این قرارداد و سبب تحمیل جریمه سنگین به کشور شمرد.
آقای پورمحمدی در مناظره چهارم کاندیداها خطاب به آقای جلیلی گفت که در زمان مسئولیتش در سازمان بازرسی بنا بود «پرونده فساد کرسنت» حل شود، چرا جلوی آن را گرفتید؟ چرا حاضر به مناظره درباره کرسنت نیستید؟ چرا حاضر نیستید با متهمی که میگویید خیانت کار است و پروندهای که ۱۸ سال از طرحش گذشته و اموال مردم به تاراج رفته و به خاطر آن علیه این ملت پرونده ساخته شده و در مورد آن حکم گرفتهاند. بحث کنید؟ یا آقای زنگنه مجرم است یا دوستانی که جلوی قرارداد را گرفتند.
آقای جلیلی که به ممانعت از اجرای این قرارداد متهم شده، بعد از انتخابات با رهبری ملاقات کرد و به ادعای او رهبری در این ملاقات گفتهاند: «من از این حرکت شما که در آن جهاد تبیین صورت گرفت، خیلی راضی هستم. یک دلیلی که مشارکت بیشتر شد همین حضور روشنگرانه شما عزیزان بود.»
از طرف دیگر برای فرار از جوابگویی به ادعاهای آقای زنگنه حول این قرارداد، میگوید: «این عرصه، عرصه جنگ است؛ تهمت میزنند، تخریب میکنند. این چیزهای کوچک که خب بعضیها هم متاثر میشوند و درخواست میکنند به آنها جواب داده شود؛ نه، ما وقت برای[جواب به] آنها نداریم»!
حال این سؤل مطرح میشود که چگونه به ادعای او رهبری بحثهای وی در مناظرات و تبلیغات ریاست جمهوری را مصداق «جهاد تبیین» و شایسته قدردانی شمرده ولی از طرف دیگر ایشان این پرونده را چیز کوچکی دانسته که وقت برای صرف در آن و شرکت در مناظره برای روشن شدن زوایایش ندارد؟
از طرف دیگر ایشان در جواب تقاضای مناظره از جانب آقای زنگنه گفته است: «با کسی که[اقای زنگنه] متهم است نباید مناظره کرد، چرا که جای متهم در دادگاه است. باید برود دادگاه و حکمش را بگیرد و نه اینکه در تلویزیون بیاید مناظره کند!»
با توجه به ابعاد گستره و تخریبی این فتنه بر افکار عمومی و عدم اقدام مؤثر قوه قضائیه و گردن ننهادن آقای جلیلی به مناظره تبیینی؛ از تصمیمگیران به جدّ خواهانیم دستور برگزاری این مناظره تبیینی را صادر کنند تا در محضر عموم، ابعاد فتنه روشن شود و بعد از روشن شدن ابعاد ماجرا، مقصر [آقای زنگنه یا جلیلی یا هر دو] به دادگاه معرفی و کیفر گردند تا برای همیشه، پرونده این فتنه بسته شود. طولانی شدن غیر عادی این پرونده خود گویای آن است که جز با چنین مداخلهای حقیقت این فتنه عظیم روشن نمیگردد.
انتهای پیام
نظر شما