به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ماهسون کیرمیزی‌گول(Mahsun Kırmızıgül) خواننده ترکیه‌ای در صفحه اینستاگرامش در پیامی به زبان فارسی، انتخاب مسعود پزشکیان به عنوان ریاست جمهوری کشور ایران را تبریک گفت. این خبری بود که از دیروز در فضای مجازی دست به دست می‌شد. تا اینجا همه چیز عادی است؛ هنرمندی از کشور همسایه که اتفاقا در میان ایرانیان محبوب است، به ریاست جمهوریِ جدید کشورمان تبریک گفته است.
اما اصل ماجرا درست آنجایی است که ماهسون درباره زنان ایرانی مسائلی را مطرح می‌کند و از پزشکیان درخواست‌هایی دارد که با واقعیت فاصله‌ی بسیاری دارد.
متن ماهسون به این شرح است: «من به آقای رئیس جمهور مسعود پزشکیان تبریک می‌گویم بزرگترین درخواست من از شما انجام اصلاحاتی است که زندگی زنان ایرانی را بهبود بخشد و از آنها در برابر خشونت محافظت کند. من صمیمانه از شما درخواست می‌کنم که اقدامات لازم را انجام دهید تا اطمینان حاصل شود که زنان ما زندگی آرام‌تر و شادتر و عاری از ظلم و خشونت دارند.
اگر این اصلاحات را اجرا کنید به شما قول می‌دهم در بزرگترین ورزشگاه ایران کنسرت رایگان خواهم داد!»
ماهسون باید بداند که مردمِ ما خیلی به دنبال کنسرت رایگان نیستند. در همین سال 1402، حدود 4 هزار و 500 سانس کنسرت برگزار شده که تقریبا همه هم با استقبال مخاطبان همراه شده‌اند. پس اگر روزی شرایطِ برگزاری کنسرتِ آقای ماهسون در ایران فراهم شد، نیازی به رایگان برگزار شدنش نیست؛ لطفا بلیت بفروشید، بلیت می‌خریم و می‌آییم به کنسرت‌تان.
شاید بهتر بود که ماهسونِ عزیز به همان پیام تبریک و یا وعده‌ی سرِ خَرمنِ برگزاری کنسرتِ رایگان بسنده می‌کرد و سراغِ مسائلِ غیرواقعی و سیاه‌نمایی‌هایی که از فضای ایران در خارج از کشور انجام می‌شود، نمی‌رفت. ما هم از دور، دستی برایش تکان می‌دادیم و لبخندی و بعد هم چند دقیقه به وعده‌ی سرِخِرمنِ ماهسون فکر می‌کردیم و شاید هم یکی از آهنگ‌هایش را می‌شنیدیم و خلاص.
اما ماهسون گویا دنبال چیز دیگری است.
او از اعمال خشونت نسبت به زنان ایرانی حرف می‌زند. حتما در هر جامعه‌ای از جمله ایران، مسائلی مرتبط با زنان هست و جامعه، مسئولان و مردم باید در راستای رفع این مشکلات قدم بردارند. اما خشنونتی که ماهسون از آن می‌گوید، در سطحی بسیار عمیق‌تر، درست بیخ گوشِ اوست و گویا او نمی‌بیند!
در اینجا لازم است که برخی از مسائلِ زنان ترکیه را به ماهسون یادآوری کنیم تا شاید با این کار به این نتیجه برسد که «چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است.»
ترکیه در سال 2021 از کنوانسیون شورای اروپا در مورد پیشگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی که مقامات را ملزم به تحقیق و مجازات خشونت علیه زنان می‌کند، خارج شد.
اخیرا گاردین در گزارشی به ماجرای قتل همزمان 7 زن در 7 شهر مهم ترکیه توسط همسرانشان پرداخته بود.
بخشی از گزارش گاردین به این شرح است: «در مجموع هفت زن در ازمیر، بورسا، ساکاریا، ارزروم، دنیزلی و استانبول به طور وحشیانه کشته شدند. مظنونان یا همسران فعلی‌شان هستند یا همسرانی که از آنها جدا شده‌اند. این زنان بین 32 تا 49 ساله با شلیک گلوله یا ضربات چاقو کشته شدند. حداقل سه نفر از مهاجمان جان خود را از دست دادند، دو نفر دستگیر شدند و یک نفر که در حین بازداشت مجروح شده بود بعداً جان باخت. سرنوشت هفتمین نفر که برای کشتن همسرش از زندان فرار کرده بود همچنان نامشخص است.»
خبرگزاری بالکان اینسایت در گزارشی به این موضوع پرداخته که زن کُشی در ترکیه هنوز به عنوان مشکل اصلی، مطرح است. بخشی از همین گزارش: «گزارشی که در روز جهانی منع خشونت علیه زنان منتشر شده نشان می‌دهد که حداقل 327 زن در ترکیه توسط مردان کشته شده‌اند. بیشتر این قتل‌ها در شهرهای بزرگ ترکیه مانند؛ استانبول، ازمیر، آنکارا، آنتالیا و آدانا صورت گرفته‌اند. بیشتر این قتل‌ها توسط همسران یا اعضای خانواده زنان انجام شده است.»
با این یادآوری‌های ساده که کاملا در دسترس هستند، شاید برای امثال ماهسون لازم باشد که بیشتر تمرکز خود را بر بهبودِ اوضاعِ زنان در ترکیه بگذارند و در راستای بهبود اوضاع زنان کشورش که بیخِ گوشش زندگی می‌کنند تلاش بیشتری داشته باشد.
انتهای پیام/
∎
نظر شما