صاحب‌خبر - مائده کاشیان - همزمان با آغاز ماه محرم، شبکه‌های تلویزیون نیز با پخش برنامه‌های مناسبتی، رنگ و بوی محرم گرفتند. از میان ویژه برنامه‌هایی که پیش‌تر به مناسبت عزاداری محرم و صفر روی آنتن رفتند، برنامه «حسینیه معلی» به خوبی دیده شد و مورد استقبال قرار گرفت، تا جایی که این برنامه نیز مانند ویژه برنامه «محفل» به برندهای تلویزیون تبدیل شده‌اند. برنامه گفت‌ومحور «از سرگذشت» نیز مورد توجه قرار گرفت. «حسینیه معلی» به فصل پنجم و «از سرگذشت» به فصل دوم رسیده است. این 2 برنامه در فصل جدید چه حال و هوایی دارند؟ حسینیه معلی اولین‌بار محرم 1401، ویژه‌برنامه «حسینیه معلی» با اجرای حامد سلطانی روی آنتن رفت. ساختار متفاوت این برنامه در مقایسه با دیگر ویژه‌برنامه‌های محرمی باعث شد که «حسینیه معلی» توجه مخاطبان را جلب کند. مداحی، نوحه‌سرایی، مداحی چهره‌های مردمی و نوجوانان، اجرای تعزیه و برگزاری آیین‌های عزاداری از بخش‌های متنوع این برنامه است. استودیوی وسیع این برنامه شبیه یک حسینیه بزرگ طراحی شده، تماشاگران و عزاداران دور تا دور استودیو نشسته‌اند و مداحان یا هیئت‌های عزاداری در مرکز استودیو قرار می‌گیرند. یکی از نقاط قوت «حسینیه معلی» اجرای آیین‌های عزاداری مناطق مختلف ایران در برنامه است. به ویژه اینکه سازندگان «حسینیه معلی» تنها به سراغ آیین‌های عزاداری مشهور و مرسوم نرفته‌اند. مثلا علاوه بر اجرای آیین «سنج و دمام» بوشهر یا آیین‌های عزاداری اردبیل مانند «طشت‌گذاری» و «بشیک‌گردانی»، هیئتی از شهرستان رامیان نیز آیین سینه‌زنی «کمر به کمر» را در برنامه اجرا کرده‌اند. یک هیئت عزاداری از روستای فوشازده آستانه اشرفیه نیز مراسم جالب «کرنانوازی» را اجرا کردند. معرفی آیین‌های عزاداری در سراسر ایران و زنده کردن بعضی آیین‌های فراموش‌شده یا کمتر شناخته‌شده، برای مخاطب جذاب است و برگ برنده‌ای برای «حسینیه معلی» محسوب می‌شود. استودیوی بزرگ این برنامه نیز به خوبی فضا را برای اجرای مراسم عزاداری و تعزیه، فراهم کرده است. مهم‌ترین ایراد این ویژه‌برنامه زمان طولانی آن است که بهتر است کوتاه‌تر شود. میز مداحان و عملکرد مجری «حسینیه معلی» مسابقه نیست و فضای رقابتی بر آن حاکم نیست، اما مداحان اهل بیت به عنوان کارشناس در برنامه حضور پیدا می‌کنند و درباره نوحه‌خوانی مهمانان مردمی، اجرای آیین‌های عزاداری صحبت می‌کنند. در حاشیه این اجراها نیز صحبت‌هایی درباره واقعه عاشورا مطرح می‌شود و مداحان نوحه می‌خوانند. ترکیب ذاکران و مداحان برنامه در فصول مختلف کم و بیش با تغییراتی همراه بوده و به صورت چرخشی تغییر پیدا کرده، بنابراین شاهد حضور یک گروه ثابت در «حسینیه معلی» نیستیم. نجم‌الدین شریعی مجری ثابت این برنامه است که از سال 1402 اجرای آن را برعهده گرفت و ویژه‌برنامه‌های «حسینیه معلی» در اعیاد را نیز اجرا کرد. شریعتی معمولا سبک اجرای یکسانی دارد و سال‌ها در برنامه «سمت خدا» حضور داشته است، بنابراین تغییر مجری «حسینیه معلی» می‌تواند تنوع خوبی در آن ایجاد کند. از سرگذشت ساختار برنامه «از سرگذشت» بر همان الگوی معروف «ماه عسل» یعنی روایت زندگی افراد بنا شده است، منتهی با این تفاوت که مهمان دومی هم در برنامه حاضر است که گفت‌وگو را می‌بیند و بخش دوم گپ و گفت با حضور او انجام می‌شود. البته این اتفاق هم جدید نیست و پیش‌تر در ویژه‌برنامه افطار «اختیاریه» شاهد این ایده بودیم. با همه این‌ها، روایت قصه واقعی زندگی افراد و تحولاتی که عشق امام حسین (ع) و خانواده ایشان در شخصیت و زندگی آن‌ها به وجود آورده، برای مخاطبان جذاب است. اکثر مهمانان «از سرگذشت» مردم هستند، اما در بعضی قسمت‌ها نیز چهره‌های مشهور به برنامه می‌آیند. شاهدان گفت‌وگو نیز چهره‌های شناخته‌شده هستند، بنابراین مخاطب نسبت به تماشای برنامه بیشتر کنجکاو می‌شود. فارغ از محتوای مخاطب‌پسند «از سرگذشت»، یکی از نقاط قوت این برنامه دکور زیبای آن بود که مجری و مهمان زیر سایه کلاه‌خود حضرت عباس (ع) نشسته‌ بودند. در فصل دوم دکور اصلی تغییر خاصی نداشته و تنها یک پارچه سبز دور کلاه‌خود کشیده شده است. بهتر بود در فصل جدید فضای بصری برنامه تغییر می‌کرد. ساختار ثابت برنامه و اجرای قلیچ علاوه بر دکور برنامه، ساختار «از سرگذشت 2» نیز هیچ تغییری نداشته و فصل دوم کاملا در ادامه فصل اول تولید شده است. تغییرات کوچک در چارچوب برنامه می‌تواند حال و هوای تازه‌ای به «از سر گذشت» ببخشد و مانع از به تکرار افتادن آن شود. علی‌اکبر قلیچ خواننده نیز که با این برنامه برای اولین‌بار اجرا را تجربه کرد، در فصل دوم نیز به عنوان مجری حضور دارد. قلیچ صدا و بیان خوبی دارد، همچنین سعی می‌کند گفت‌وگوی صمیمانه و صریحی با مهمانان داشته باشد، اما ایراد کار او این است که وقتی رشته صحبت از دست مهمان در می‌رود و موضوع دیگری به میان می‌آید، قلیچ ادامه بحث قبلی را پیگیری نمی‌کند و انسجام گفت‌وگو از بین می‌رود. ناگفته نماند که علی‌اکبر قلیچ حواسش هست که از صحبت‌های او و مهمانان سوء برداشت نشود. مثلا وقتی صحبت از حجاب متفاوت مهمان برنامه پیش از تحول زندگی‌اش به میان آمد، پرسید آن زمان چادری بوده یا خیر، سپس تاکید کرد منظور او ملاک قرار دادن چادر برای حکم دادن درباره مذهبی بودن شخصیت مهمان نیست.∎​