خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها؛ همین چند روز پیش بود که حمله سگ‌های ولگرد به پسربچه هشت ساله تبریزی و مجروح شدن او از ناحیه سر تیتر یک رسانه‌ها شد و بنابه گفته خانواده‌اش این کودک همچنان در بیمارستان بستری است و شب‌ها از ترس خواب ندارد.

چند هفته پیش نیز دختر بچه پنج ساله تبریزی نیز از سوی سگ‌ها مورد حمله قرار گرفت و از ناحیه صورت به شدت مجروح شد.

این دختر بچه مدتی در بیمارستان بستری بود و به گفته خانواده‌اش شب‌ها حتی از ترس خوابش هم نمی‌برد، اما مهم‌ترین نگرانی خانواده این قربانی‌ها بی‌خبری از ابتلاء یا عدم ابتلاء سگ حمله‌کننده به بیماری هاری است و آنها نگرانند که مبادا بیماری را به کودک‌شان منتقل شده باشد و بنابه گفته پزشکان صرفاً از روی آزمایش بر روی سگ می‌توان موضوع را فهمید.

مدتی پیش هم امیرعلی هفت ساله در باسمنج براثر حمله سگ‌ها جان خود را از دست داد.

حال موضوع این است، تا کی باید این تراژدی تلخ تکرار شود؟ چند امیرعلی و لیاناها باید جان خود را از دست دهند یا مجروح شوند تا مسئولین فکری به حال این ماجرا بکنند و صد البته حامیان سگ‌های ولگرد دست از روشنفکری‌های بدون منطق‌شان بردارند؟

اهالی تبریز از حامیان سگ‌ها گله و شکایت بسیاری دارند حتی با انتشار خبر جراحت این کودکان و شکایت مردم از مسئولین برای جمع‌آوری سگ‌ها، آنها واکنش خوبی نشان نداده و تز روشنفکری برداشتند بدون آنکه جان یک انسان برای‌شان مهم باشد.

آنها کیسه مملو و پرشده از فیله مرغ، ساق پای مرغ یا انواع دیگر از گوشت‌های گرم را در سطح شهر و کلونی حیواناتی مثل سگ پخش می‌کنند و برای شیک و امروزی شدنش، این کار را با عنوان غذارسانی و مهربانی با حیوانات بی‌پناه برایمان فاکتور می‌کنند.

موضوع تنها به اینجا ختم نمی‌شود؛ این روزها کافیست در معابر و پارک‌های سطح شهر قدم بزنید، دختران و پسرانی را می‌بینید که با خود سگ یا گربه به همراه دارند و کلی قربان صدقه‌شان هم می‌روند، اما آیا حمایت بی‌قید و شرط از حیوانات می‌تواند زندگی کودکان بی‌گناهی مانند امیرعلی را جبران کند؟

مقامات مسئول باید پاسخگو باشند

دکتر رحیمی، مسئول بهداشت عمومی آذر بایجان شرقی در این خصوص اظهار کرد: ما شاهد افزایش قابل توجهی در تعداد موارد گزش سگ‌های ولگرد هستیم. این مسئله نیازمند اقدام فوری برای کنترل جمعیت این حیوانات است.

وی افزود: برای مقابله با این مشکل، برنامه‌های عقیم‌سازی و کنترل جمعیت باید به صورت گسترده‌تری اجرا شود و آگاهی عمومی نیز افزایش یابد.

راه‌حل‌های پیشنهادی برای مقابله با این مشکل

کارشناسان و مقامات محلی برای مقابله با این مشکل راه‌حل‌های مختلفی را پیشنهاد داده‌اند:

برنامه‌های عقیم‌سازی و کنترل جمعیت: یکی از مهم‌ترین راه‌حل‌ها، اجرای برنامه‌های گسترده عقیم‌سازی برای کاهش تعداد سگ‌های ولگرد است.

افزایش آگاهی عمومی: آموزش مردم در خصوص نحوه برخورد با سگ‌های ولگرد و اقدامات پیشگیرانه می‌تواند نقش مهمی در کاهش حملات داشته باشد.

تقویت زیرساخت‌های پناهگاه‌ها: ایجاد و تقویت پناهگاه‌های مخصوص سگ‌های ولگرد می‌تواند تا حدی از تعداد این حیوانات در مناطق شهری بکاهد.

غذا رسانی، عامل اصلی تجمع و افزایش تعداد سگ‌های بلاصاحب

مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تبریز، غذا رسانی به سگ‌های بلاصاحب را عامل اصلی تجمع و افزایش تعداد سگ‌های بلاصاحب در داخل شهر دانست.

حبیبه هراتی با اشاره به حادثه رخ داده برای کودک تبریزی ناشی از حمله سگ بلاصاحب، ضمن عذرخواهی از خانواده این شهروند تصریح کرد: مدیریت شهری خود را موظف و ملزم به پیگیری این موضوع دانسته و تا پایان روند درمانی و بهبود این کودک، در کنار خانواده او خواهد بود.

وی افزود: بعد از جمع آوری سگ‌های بلاصاحب و تحویل آن به سازمان مدیریت پسماند، انتقال به مرکز نگهداری سگ‌های بلاصاحب پروسه کنترل جمعیت و عقیم سازی آغاز می‌شود.

مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تبریز گفت: در سه ماهه اول سال جاری تعداد ۱۵۳۴ قلاده سگ بلاصاحب از سطح شهر توسط اکیپ‌های مناطق دهگانه جمع آوری شده است.

هراتی گفت: متأسفانه یکی از معضلات اساسی در خصوص جمع آوری سگ‌های بلاصاحب غذادهی برخی شهروندان به این سگ هاست. غذا رسانی به سگ‌ها در پارک‌ها و خیابان‌های شهر باعث تجمع و پرسه زنی این حیوانات شده و ایجاد مشکلات بهداشتی و ایمنی برای شهروندان می‌شود.

مقامات محلی و سازمان‌های بهداشتی باید با همکاری خانواده‌ها و جامعه، اقدامات جدی‌تری برای مقابله با این مشکل اتخاذ کنند تا از وقوع حوادث مشابه در آینده جلوگیری شود. در این میان، همراهی و مشارکت فعال شهروندان نیز نقش بسزایی در کاهش تعداد سگ‌های ولگرد و افزایش امنیت عمومی خواهد داشت.

حامیان حیوانات که با غذا دادن به سگ‌های ولگرد و جلوگیری از جمع‌آوری آن‌ها به این بحران دامن می‌زنند، باید به مسئولیت خود در قبال امنیت و سلامت شهروندان نیز توجه کنند. آیا حمایت از حیوانات به قیمت جان انسان‌ها تمام خواهد شد؟ آیا وقت آن نرسیده که اقدامات مؤثری برای حفظ امنیت عمومی انجام شود؟