خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: دور اول انتخابات ریاست جمهوری ایران در تاریخ ۸ تیرماه و دور دوم انتخابات نیز دیروز پانزدهم تیر ماه برگزار شد. نتیجه این دوره از رأی‌گیری هم حالا اعلام شده و مردم ایران می‌دانند مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور آینده کشور است. اما آنچه در جریان دو انتخابات اخیر رخ داد و نمی‌توان از کنار آن بی‌تفاوت گذشت، حضور ایرانیان خارج از کشور پای صندوق‌های رأی بود. آنها که برای مشارکت در این انتخابات به حوزه‌های اخذ رأی در کشورهای دیگر رفتند اما شرکت آنها در این رأی‌گیری چیزی فراتر از نوشتن یک اسم روی برگه‌های کوچک بود.

آنها که برای مدتی یا شاید برای همیشه ترک وطن کرده و در خاک دیگری خانه کرده‌اند، در شرایطی خاص و مجاهدانه در میان حملات لفظی و فیزیکی اپوزیسیون‌های خارج از کشور دست از رأی دادن برنداشتند و حالا بخشی از مشارکت چهاردهمین دوره انتخابات مدیون آنهاست.

جمعه گذشته فیلم‌ها و تصاویر زیادی منتشر شد که در آن کسانی که «آزادی» را شعار خود معرفی می‌کنند، به سوی رأی دهندگان حمله می‌برند و آنها را با شدیدترین الفاظ و نارواترین برچسب‌ها خطاب می‌کنند. نتایج اما طوری رقم خورد که انتخابات به دور دوم کشیده شود و به فاصله یک هفته بار دیگر ایرانیان پای صندوق‌ها بروند تا در آینده کشورشان سهیم باشند و رئیس جمهورشان را انتخاب کنند.

علیرغم آنکه هفته گذشته اتفاقات تأسف باری در حوزه‌های اخذ رأی خارج از کشور رخ داده بود اما همه حاشیه‌ها و تنش‌ها باعث نشد ایرانیان از حق خود صرف نظر کنند و بار دیگر با وجود تکرار حملات اپوزیسیون رأی خود را به صندوق‌ها انداختند.

زن ما؛ زندگی ما؛ آزادی ما!

آنها که خود را خواهان آزادی می‌دانند باز هم مطابق همیشه آزادی را صرفاً در مطلوبات خود خلاصه و محدود کردند و منکر آزادی دیگران شدند. اپوزیسیون جمهوری اسلامی مقابل چشم دوربین‌ها و پلیس کشوری که در آن زندگی می‌کنند، حمله کردند و از فحاشی نسبت به خانواده رأی دهندگان و هتاکی به ارزش‌های آنان دریغ نکردند.

کار عناصر ضد ایرانی و ضد اسلامی به جایی کشیده که در نازل‌ترین سطح تلاش‌شان، هرگونه آزادی را منکر می‌شوند و به مردمی که مطابق دموکراسی پای صندوق رأی می‌روند فحاشی می‌کنند. آنها که در یکی دو سال اخیر با شعار زن، زندگی و آزادی سعی کردند دور یکدیگر جمع شوند، در نهایت راه به جایی نبردند و حالا درست در نقطه مقابل شعار خود به کسانی که آزادانه در انتخابات شرکت کرده‌اند، فحاشی می‌کنند. نکته مهم آن است که خطاب اغلب این فحاشی زنان هستند. گویا زن، زن نیست مگر آنکه در چهارچوب علایق و عقاید سیاسی آنها باشد.

حمله به ایران؛ پناه به اسرائیل

ماجرا اما به فحاشی‌های جنسیتی و شعارهای ضد ایرانی اینجا ختم نمی‌شود. اواسط هفته ویدئوهایی در فضای مجازی دست به دست شد که در آن زنی در حال فیلمبرداری از یک زن ایرانی محجبه از سمت عقب به او حمله می‌کند و روسری را از سر او می‌کشد. تأسف بار آن است که یکی قربانی این حملات شده میانسال بوده است. واکنش‌های منفی و اعتراض به این ویدئو تا جایی بالا گرفت که پلیس لندن در پیامی در شبکه ایکس اعلام کرد که این رفتار در بریتانیا جایی ندارد و در تماس با «یکی از این قربانیان»، درباره این مساله تحقیق می‌کند.

یکی از کاربرانی که این فیلم‌ها را در صفحه مجازی به اشتراک گذاشته، در تأیید این حمله‌های نوشته است: «روسری را از سر زنان می‌کشیم چون این دموکراسی از ایران گرفته شده است». اما بعد از اینکه او در فضای مجازی مورد انتقاد کاربران زیادی از ایرانی و حتی ملیت‌های مختلف قرار گرفت در متنی دیگر گفت: «من مسئول این اقدامات نیستم و فقط ویدئوهایی را که از اینترنت گرفته‌ام بارگذاری کرده‌ام!» حالا شاهد آن هستیم که اینستاگرام، حساب کاربری این فرد را غیر فعال کرده است.

شنیده‌ها حاکی از آن است که فرد خاطی در این ویدئو به دلیل حجم واکنش‌های منفی و واکنش پلیس، به اراضی اشغالی پناهنده شده و به اسرائیل فرار کرده است.

مشت‌های پلیس کجاست؟

باید اشاره کنیم که بنا بر تصاویر منتشر شده، از میان زنانی که خارج از کشور برای رأی دادن در حوزه اخذ رأی حاضر شدند، گروهی پوشش اسلامی داشتند اما گروه دیگر که احیاناً پوشش و ظاهر آنها مطابق زندگی غربی بود با الفاظ رکیک‌تری از سوی این عناصر خطاب شدند. با همه اینها حتی برخی از اپوزیسیون‌ها اقدام این افراد مزاحم را محکوم کرده‌اند. چرا که باور دارند اگر کسی به آزادی اهمیت بدهد نباید بدون اجازه از دیگران فیلم و عکس بگیرد و در شبکه‌های اجتماعی منتشر کند.

احتمالاً شما هم فیلم دختر جوانی را دیده‌اید که در علیرغم بی‌ادبی و هتاکی و حمله چند عنصر ضد ایرانی با نهایت احترام از آنها می‌خواهد فیلمبرداری را متوقف کنند. او تاکید می‌کند که نمی‌خواهد فیلمش ضبط و منتشر شود؛ با این حال این افراد در حالی که او را به دلیل رأی دادن متهم می‌کنند از او فیلم گرفته و منتشر می‌کنند. همه اینها در حالی رخ می‌دهد که پلیس در چند قدمی شاهد مشاجره آنهاست و علیرغم اعتراض دختر جوان مداخله‌ای در ماجرا نمی‌کند.

در این شرایط شبکه‌های فارسی زبان ضدایرانی تلاش می‌کنند روی این رفتارهای ضد آزادی سرپوش بگذارند و لنز دوربین‌های خود را به سمت این رفتارهای متناقض برنگردانند. حساب کاربری «suppressed news» در شبکه اجتماعی ایکس به تفصیل به ایجاد مزاحمت برای رأی دهندگان ایرانی خارج از کشور در یک رشته توییت کار کرده است و در یکی از توییت‌های خود نوشته: «آیا شما همه متوجه آن شده‌اید که چگونه رسانه‌های اصلی آن را پوشش نمی‌دهند؟ کسی در مورد آن صحبتی نمی‌کند؟ به هر حال این اینستاگرام کسی است که این ویدئو را منتشر کرده و حالا غیر فعال شده است».

بعد از توییت‌هایی که حساب کاربری «suppress news» منتشر کرد؛ ملیت‌های متفاوتی که درباره موضوع اطلاعات داشتند نظراتی را زیر این مطلب ثبت کرده‌اند. یکی از آنها نوشته: «نمی‌فهمم؛ وقتی آن دست‌های گستاخ به هر دلیلی به انسان‌های دیگر دست می‌زند… آزادی؟! شما فقط می‌خواهید دیگران را با اعمال مزاحمت آزار دهید».

بعضی از کاربران معتقدند پلیس در لحظه وقوع این حوادث تلخ آن‌جا حضور داشته و کاری نکرده است. آنها این بی‌تفاوتی پلیس در مقابله با مخالفان جمهوری اسلامی را نحوه برخورد با حامیان فلسطین و معترضان به اسرائیل مقایسه کرده‌اند و گفته‌اند: «پلیس‌ها ایستاده‌اند و تماشا می‌کنند! پلیس‌هایی که همگی در ضربات مشت به تظاهرکنندگان طرفدار فلسطینی ملحق شده بودند کجا هستند؟».

بعضی دیگر از اینکه هنوز افراد خاطی در ویدئوهای مذکور دستگیر نشده‌اند خطاب به پلیس لندن نوشته‌اند: «چرا هنوز در زندان نیستند؟». یک کاربر دیگر در این مورد نوشته است: «آنها خواهان آزادی هستند و در عین حال به آزادی دیگران برای لباس پوشیدن آن طور که می‌خواهند؛ احترام نمی‌گذارند! تأسف‌بار است».

از غربت مهاجرت

با تمام آنچه گفته شد؛ جمعه بار دیگر انتخابات برگزار شد و مردم ایران چه در داخل چه خارج از کشور رأی دادند تا در سرنوشت چهار سال آینده کشور خود سهیم باشند اما نباید فراموش کرد آنها که خارج از کشور و در میان هجمه‌های ناجوانمردانه به این عهد پایبند ماندند درس بزرگی به همه ایرانیان دادند. آنها که با وجود تمام ناسزاها و روسری کشیدن‌ها و هتاکی‌ها را تحمل کردند و خودشان را به صندوق رأی رساندند.

روشن است که در ایران با احترام و امنیت و بدون هیچ هزینه‌ای می‌توان کاغذ رأی را به صندوق انداخت اما؛ آنها که در غربت مهاجرت، راه راحت یعنی عدم مشارکت را انتخاب نکردند؛ پایبندی خود به تعیین آینده خاک خود و دموکراسی را جور دیگری به اثبات رساندند.

کاربران زیادی در فضای مجازی از این اقدام شجاعانه و شرافتمدارانه ایرانیان خارج از کشور تقدیر کردند. یکی از آنها نوشت: «به خدا اینها از ما ایرانی ترند که میان آن همه هجمه و فحش و ناسزا پای ایران ایستادند…»