هرچند به‌نظر می‌رسد خاطره کلکسیون دروغ‌پردازی دولت اعتدال، به موضوعات اقتصادی محدود باشد، اما دروغهای هفته قبل ظریف درباره شاخص های کلان اقتصادی در دوره پسابرجام ، بار دیگر خاطره بانیان دولت دروغ را زنده کرد.

مهمترین و اصلی‌ترین شعار دکتر پزشکیان، این است که می‌خواهد دولت راستگویان را سر کار بیاورد، اما کسانی را اطراف خود جمع کرده است که در دولت‌های گذشته، به‌ویژه دولت یازدهم و دوازدهم، بانیان دروغ‌گویی در کشور بودند .

شاید اغراق نباشد که بگوییم، «دروغ‌گویی مسئولان» را همین چهره‌ها از دولت کارگزاران و اصلاحات در سالهای 69 تا 83 در کشور پایه‌گذاری کردند.

نگاهی به کارنامه دولت یازدهم و دوزادهم نشان می‌دهد عملکرد 8ساله دولت حسن روحانی خالی از «بی‌صداقتی» و تلاش برای «دادن آدرس دروغ» به جامعه نبوده است .

از سالم بودن بنزین پتروشیمی که در همان روزهای نخست دولت اعتدال به‌دروغ اعلام شد ناسالم است ...
ماجرای دروغ 3هزارنفری بورسیه‌ها ...

فیش‌های نجومی که حتی با دروغ هم قابل انکار نبود ...

ماجرای لغو تحریم‌ها که «تقریباً هیچ» حرف راستی نداشت تا آزادسازی قیمت بنزین در آبان 98 ،همه به کلکسیون دروغ‌پردازی دولت اعتدال تبدیل شد.

بررسی مواضع برخی چهره‌های غیراقتصادی مثل محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه 8ساله دولت اعتدال نشان می‌دهد برای بررسی این کلکسیون دروغ باید به سالهای دهه تاریک 90 مراجعه کنیم.

نمودارهای نصفه ظریف یادآور بانیان دولت دروغ

اواخر خرداد ماه امسال بود که دکتر پزشکیان، به‌همراه محمدجواد ظریف از سه نمودار اقتصادی برای توجیه وضعیت شاخص‌های اقتصادی در دوره برجام و چالش‌های به‌وجودآمده بعد آن استفاده کردند .

مهمترین نکته‌ی نهفته در نمایش آقای ظریف، حذف آمار سال‌های 1400 به بعد بود.

به‌عنوان مثال، در نموداری که محمدجواد ظریف در خصوص فروش نفت نشان داد، میزان فروش نفت از سال‌های 2006 تا سال 2020 وجود داشت ، در حالی که طبق آمار رسمی ،در سال‌های 2020 یعنی سال 1400 به بعد و در دولت سیزدهم، میزان فروش نفت، چه از لحاظ وزنی و چه از لحاظ ارزی رکوردهای کم‌نظیری را از خود ثبت کرد .

که به‌نظر می‌رسد تعمداً از آوردن این آمارها در نمودار خودداری شده است.

در شرایطی در سه سال اخیر ،فروش نفت ایران افزایش بسیار چشم‌گیری داشته است که به‌اعتقاد برخی از صاحب‌نظران فروش نفت ،در این دوره ،حتی از سال‌های برجامی نیز فراتر رفته است .

این در حالی است که به‌گفته خود ظریف از حجم تحریم‌ها در سال‌های اخیر نه‌تنها کاسته نشده، بلکه بیشتر هم شده است.

سانسور آمارهای رشد اقتصادی دولت سیزدهم در نمودارهای ظریف

حذف آمارهای رشدِ اقتصادی در سال های دولت سیزدهم هم ،حذف نه چندان هوشمندانه ی دیگری، در نمودارهای مورد استناد محمدجواد ظریف بود.

رشد اقتصادی کشور در سال‌های 1400 تا 1402، به‌ترتیب 4.7، 3.8 و 5.7 بوده
این اعداد ،آماری است که آن روز توسط ظریف، خوانده نشد.

به‌نظر می‌رسد اگر نمودارهای مورد استناد ظریف، نمودارهای کامل‌تری بود، طبیعتاً برداشت‌های دیگری از آن‌ها صورت می‌گرفت، که اتفاقاً نشان‌دهنده امکان تحقق رشدهای اقتصادی قابل‌توجه، آن هم بدون وجود برجام است .
ادعایی که دقیقاً وزیر اسبق امور خارجه سعی در وارونه نشان‌دادن آن داشت.