صاحب‌خبر - «در» واژه ای فارسی و «درب» عربی و به معنی دروازه ای است که در ابتدای شهر ها و محله ها بوده است. گاهی به جای «در» از «درب»استفاده می کنند در فارسی فصیح باید از این نوع کاربرد پرهیزکنیم. درِ سرای مغان رُفته بود و آب زده نشسته پیر و صلایی به شیخ و شاب زده (حافظ) برگرفته از کتاب «فرهنگ درست نویسی سخن» ،تالیف استاد حسن انوری∎​