صاحب‌خبر - یک کارگردان و طراح فرم گفت: حرکت، تنها گزینه کم‌هزینه‌ای است که در تئاتر ما به شکل بسیار ناشیانه‌ای باب شده است، به همین دلیل بیشتر کارگردانان برای خلاقیت و نوآوری، سریع گزینه حرکت و فرم را به میان می‌کشند.به گزارش ایران تئاتر، عاطفه تهرانی، طراح حرکت و کارگردان تئاتر، درباره به‌کارگیری حرکت در تئاتر امروز گفت: «تئاتر معاصر امکان گسترده‌تری برای استفاده از تمامی هنرها را فراهم می‌کند. فرم و حرکت شاید تنها گزینه و تعریف به‌اصطلاح «مدرن» و درعین‌حال کم‌هزینه‌ای است که در تئاتر ما باب یا بهتر بگویم مد شده است و به همین دلیل بیشتر کارگردانان ما وقتی بحث خلاقیت و نوآوری می‌شود، سریع به حرکت و فرم پناه می‌برند.» درک ناصحیح فرم و چالش انتقال مفهوم وی افزود: «بسیاری از هنرمندان ممکن است تاریخچه یا اصولی از طراحی حرکت را بدانند اما علمی درباره استفاده از این هنر ندارند و لزوم استفاده از آن را نیز نمی‌دانند.» تهرانی گفت: «اگر مخاطب نتواند لحظه‌های فرم نمایش را درک کند، به این معناست که کارگردان اصلاً به انتقال درست آن‎چه در ذهن دارد به مخاطب خود فکر نکرده است. این‎که من کارگردانی کنم بدون توجه به ارتباط و درک مخاطب از کار، نشان‌دهنده عملکرد غیرحرفه‌ای یک کارگردان است. چراکه ما برای قشر خاصی نمایش خلق نمی‌کنیم، زمانی که گیشه شما باز می‌شود هر فردی می‌تواند به تماشای اثر بنشیند. این به این معنا نیست که شما اثر خود را برای تماشاگر عام، ساده کنید اما به‌عنوان یک خلق‌کننده باید این توانایی را داشته باشید تا کاری کنید که تماشاگر شما در حد درک خود بتواند به‌خوبی تغذیه‌شود و به‌طور مثال با دیدن یک صحنه فرم در میان کار، رشته اتصال تماشاگر با اثر به‌هیچ‌وجه قطع نشود.» چرایی استفاده از فرم در نمایش او با تأکید بر استفاده هوشمندانه از فرم و حرکت در آثار نمایشی افزود: «کارگردان باید به چرایی استفاده فرم، چگونگی بهره‌مندی از آن و ارتباط حرکت با خود نمایش پاسخ دهد و تنها برای انجام کار عجیب یا به‌اصطلاح مدرن دست به استفاده از فرم و حرکت نزند. مهم‌تر از همه برای استفاده از آن سراغ کسی برود که دارای علم و آگاهی کافی از این حرفه است.» تفاوت طراحی حرکت ما با طراحی حرکت آن‌ها تهرانی افزود: «سال‌ها پیش دریکی از مصاحبه‌های خود گفتم روزی می‌شود که حرکت و فرم در تئاترهای ما هم رخنه خواهد کرد، چون در سفرها یا بررسی‌های خود می‌دیدم که حرکت و فرم در تئاتر و حتی سینما چه رابطه تنگاتنگی باهم گرفته‌اند و به‌گونه‌ای در هم حل‌شده‌اند؛ اما فرق بسیار بزرگی که بین ما و تئاتر در دیگر کشورها وجود دارد، این است که این مواجهه و خلاقیت برای آن‌ها در درجه اول فکر شده است و در درجه دوم بسیار حرفه‌ای اتفاق می‌افتد.»∎​