به گزارش سلامت نیوز حنیف رضا گلزار کارشناس ارشد خاک وآب درباره برای "سلامت نیوز" در یادداشتی درباره چگونگی توزیع بودجه 70 میلیارد تومانی "قانون مترقی توقف بهره برداری چوبی از جنگل های شمال کشور" از ریاست سازمان منابع طبیعی وآبخیزداری کشور پرسش کرد. او در این یادداشت سوال کرد که سهم 70 درصدی برای اداره کل مازندران-ساری و 30 درصد برای 3 اداره کل مازندران-نوشهر، گیلان وگلستان چرا و بر چه اساس تخصیص یافت؟ متن این یادداشت را در ادامه بخوانید.

"سازمان منابع طبیعی وآبخیزداری کشور" در یکی دوسال گذشته پرحاشیه ترین دوران نزدیک به 120 ساله خود را سپری کرد. اگرچه سازمان های مردم نهاد مدنی در روی کارآمدن رییس فعلی این سازمان نقش آفرینی غیرقابل انکاری داشتند ولی بسیار زودتر از آنچه که پیش بینی می شد، پیوند میان ساختار مدیریتی سازمان با بدنه کنشگرانی که در روی کارآوردن رییس فعلی نقش آفرینی کرده بودند گسسته شد.

کاربرد واژگانی نامتعارف و دور از شان و جایگاه ریاست محترم سازمان نسبت به کارشناسان و کنشگران مدنی به ویژه در حوزه "مدیریت منابع آب" و بیان دیدگاه های غیرکارشناسی که بیشتر زمینه ساز ریشخند ساختار کارگزاری منابع طبیعی کشور شد و همچنین تغییر رویکردهای آشکار و به دور از انتظار و خارج از نگاه های فنی و کارشناسی ریاست محترم سازمان درخصوص چگونگی اولویت بندی ها برای صیانت و پاسداری از منابع طبیعی بیمار کشور، در این گسست و دوری، نقش آفرینی ویژه ای داشت.

انتصاب مدیرکل برای منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران که بعد از برخی تخلف ها بالاخره توسط دستگاه قضایی بازداشت شد، که اتفاقا امروز بخش عمده ای از حاشیه های دورادور این سازمان بزرگ و تاریخی را زمینه سازی کرده، یکی از ده ها مورد تغییر رویکرد شگفت آور ریاست محترم سازمان بود. دست کم نگارنده این یادداشت شهادت می دهد که دلسوزان و دغدغه مندان حال و روز منابع طبیعی کشور، درباره چنین انتخاب و انتصابی چقدر هشدار داده بودند که ای کاش شنیده می شد.

در این یادداشت کوتاه قصد ورود به چنین چالش هایی را نداشته و ندارم و در فرصتی مناسب دراین باره خواهم نوشت. در این یادداشت تنها می خواهم درباره چگونگی توزیع بودجه 70 میلیارد تومانی "قانون مترقی توقف بهره برداری چوبی از جنگل های شمال کشور" سوال کنم.

بر بنیان داده هایی که کوچکترین گمانی بر درستی آن نیست، 50 میلیارد تومان از مبلغ 70 میلیارد تومانی مربوط به "طرح تنفس" جنگل های شمال در این دوره، تنها به اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران(ساری)، اختصاص یافت و 20 میلیارد تومان باقی مانده بین سه اداره کل دیگر در غرب مازندران و استان های گلستان و گیلان توزیع شد! اداره کل منابع طبیعی مازندران(ساری)، بر اساس داده های رسمی بین 33 تا 35 درصد رویشگاه های جنگلی هیرکانی، برابر کمی کمتر از 700 هزار هکتار از جنگل های شمال را مدیریت می کند؛ ولی بیش از 70 درصد بودجه ای که باید برای مدیریت بیش از 2 میلیون هکتاری این رویشگاه ها بین چهار اداره کل تقسیم و توزیع می شد را دریافت کرد.

منطق و استدلال و دلیل این شیوه توزیع بودجه در میان این چهار اداره کلی که وظیفه مدیریت رویشگاه های هیرکانی شمال کشور را عهده دار هستند چیست؟ آیا ویژگی ممتازی در جنگل های شرق مازندران شناسایی شده یا طرح و برنامه ویژه و متمایزی در این ناحیه پی ریزی شده که ساماندهی و مدیریت آن، چنین بودجه متفاوتی را می طلبد؟ و پرسش مهم تر اینکه چرا بیلان و گزارش چگونگی هزینه کرد این بودجه منتشر نمی شود؟ این بودجه در کجا و چگونه هزینه شد و دستاوردها چه بود؟

این ها را از این بابت می پرسم تا باردیگر این اصل و حق مهم و زیربنایی را یادآوری کرده باشم که «پرسش گری و مطالبه گری حق مسلم شهروندان و پاسخگویی، وظیفه کارزاران و مدیران است». قرار نیست واژه "مردم" تنها در روزگار آتش سوزی جنگل ها و مراتع، لغلغه زبان باشد. "مردم" حق دارند بدانند این بودجه ها که تصویب و تخصیص آنها هم به راحتی انجام نمی شود، چگونه هزینه می شوند.