هواپیما‌های جنگی سخت در تلاشند تا به اندازه کافی سریع، کارآمد و قوی باشند تا ماموریت‌ها را با موفقیت انجام دهند. در حالی که بسیاری از هواپیما‌های دارای قابلیت جنگی به اهداف طراحی شده خود دست می‌یابند، برخی با شکست مواجه می‌شوند. به خاطر طراحی، چه عملکرد عملیاتی یا صرفاً شرایط محیطی (زمان بندی، پیشرفت تکنولوژی و غیره)، برخی از هواپیما‌ها ناگزیر شکست می‌خورند.

به گزارش روزیاتو، این مقاله به بررسی برخی از بدترین هواپیما‌های نظامی می‌پردازد که به دلایل مختلف ناموفق بودن آن‌ها ثابت شده است.

۵- Convair F-۱۰۲ Delta Dagger

تعداد فروند‌های ساخته شده: ۱،۰۰۰ فروند

طول: ۲۰.۸۳ متر

طول بال ها: ۱۱.۶۱ متر

وزن: ۶.۴۶۴ متر

حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۱۴،۲۸۸ کیلوگرم

موتور: یک موتور توربوجت پس سوز Pratt & Whitney J۵۷-P-۲۵ هر کدام ۵۲ کیلونیوتن (۱۱،۷۰۰ پوند) پیشرانه خشک، ۱۷،۰۰۰ پوند (۷۶ کیلونیوتن) با پس سوز

حداکثر سرعت: ۱،۳۲۸ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۴۰،۰۰۰ فوت (۱۲،۱۹۲ متر)

حداکثر سرعت: ۱.۲۵ ماخ، ۰.۹۵ ماخ با باک‌های سوخت اضافی

برد عملیاتی: ۲،۱۷۰ کیلومتر

F-۱۰۲ اولین جنگنده مافوق صوت بال دلتا و هواپیمای رهگیر مافوق صوت برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا (USAF) بود. این هواپیما که توسط Convair در اوایل دهه ۱۹۵۰ طراحی و توسعه یافت، اولین پرواز خود را در اکتبر ۱۹۵۳ انجام داد و در آوریل ۱۹۵۶ وارد خدمت شد. Convair بیش از ۱،۰۰۰ نمونه از F-۱۰۲ را ساخت. این جت «مافوق صوت» به دلیل اصطکاک موجی بسیار قابل توجهی که در هنگام پرواز ایجاد می‌شد، در رسیدن به سرعت کروز ۱ ماخ با مشل مواجه می‌شد. بدنه این هواپیما برای رفع مشکل اصطاکک دوباره طراحی شد. در حالی که این بازطراحی مشکل سرعت را حل کرد، مشکلات ساختاری و پایداری دیگری به وجود آمد. F-۱۰۲ یکی از بدترین رتبه‌های ایمنی را در هوانوردی نظامی داشته است. از ۱،۰۰۰ فروند ساخته شده، ۲۵۹ فروند به دلیل سوانح حین پرواز از بین رفتند که مرگ ۷۰ خلبان را در پی داشت.