«دروازه‌ی جهنم» یک میدان گازی پر از متان و آتش در بیابان‌های ترکمنستان است. چندین روایت مختلف از زمان و نحوه‌ی شکل‌گیری دروازه جهنم وجود دارد، اما شایع‌ترین داستان این است که این دهانه سال ۱۹۷۱ پس از برخورد تصادفی دکل حفاری گاز شوروی به مخزن گاز طبیعی باز شد (ترکمنستان از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۹۱ یکی از جمهوری‌های تشکیل‌دهنده اتحاد جماهیر شوروی بوده است).
به گزارش فرادید، این سوراخ سبب فروریختن زمین اطراف دکل شد و زیرساخت‌های حفاری را به همراه خود پایین کشید و نشت عظیمی در مخزن ایجاد کرد. به محض باز شدن زمین، گاز متان و سایر دودهای سمی از دهانه که تقریباً ۷۰ متر قطر و ۳۰ متر عمق دارد، منتشر شدند.
این اتفاق زمین‌شناسان را بر آن داشت تا برای جلوگیری از یک فاجعه زیست‌محیطی بالقوه (امکان مسمومیت مردم روستاهای اطراف به واسطه انتشار گازهای خام) طرحی جسورانه بریزند.
مدت کوتاهی پس از باز شدن دهانه، دانشمندان شوروی دیواره‌های آن را آتش زدند و فکر کردند آتش ظرف چند هفته، قبل از خاموش شدن، متان را می‌سوزاند، اما بر خلاف انتظار، آتش هنوز روشن است.
پنجاه و سه سال بعد، با وجود اینکه رئیس جمهور ترکمنستان برنامه‌هایی را برای بستن دروازه‌ی جهنم اعلام کرده، این دروازه هنوز هم غرق شعله‌های آتش است. این دهانه در بالای رود آمودریا است؛ استان صادرکننده نفت و گاز طبیعی بسیار پربازده که در سراسر ترکمنستان و ازبکستان امتداد دارد.
مارک ایرلند، مدرس ارشد علوم زمین انرژی در دانشگاه نیوکاسل بریتانیا، گفته که مقادیر عظیمی از گاز طبیعی (عمدتاً متان) از پوسته زمین در سراسر این رود نشت می‌کند، بنابراین نباید از وجود دروازه جهنم تعجب کرد.
این دروازه احتمالاً به ذخایر گاز متان قابل‌اشتعالی متصل است که سوخت به ظاهر نامحدودی را برای این آتش فراهم کرده است.
گمان می‌رود بقایای زغال‌شده دکل حفاری جایی داخل دروازه باشد.
درخشش آتشین این دروازه از کیلومترها دورتر قابل‌مشاهده است. این مکان به یکی از جاذبه‌های گردشگری برتر ترکمنستان تبدیل شده و سالانه حدود ۱۰۰۰۰ بازدیدکننده را به خود جذب می‌کند. این دروازه سال ۲۰۱۹ زمانی که قربانقلی بردی‌محمداف، رئیس جمهور ترکمنستان، ویدئویی از خود در حال راندن یک ماشین رالی و اجرای حرکت دونات در لبه دهانه، منتشر کرد، به شهرت اینترنتی دست یافت.
