گروه سیاسی: از مجاهدین پر تلاش ستاد یکی از نامزدهای ریاست جمهوری، وزیر سابق امور خارجه می باشد. بطوریکه با چنان حرارت و اشتیاقی پیگیر جریان تبلیغات در روزهای منتهی به انتخابات است که هر فردی می تواند به ایشان و رویکردی که دنبال می کند شک کند و با دیده تشکیک مطلقی به آن بیاندیشد. در واقع آنگونه که ایشان سنگ این نامزد را به سینه می زند و آسمان - ریسمان بافی و تلاش می کند که همه چیز را به همه چیز و به هیچ چیز ربط دهد خود شخص آن نامزد برای خودش اینگونه و این چنین تلاش نمی کند.

به گزارش بولتن نیوز، حرف های ظریف و زمخت وزیر اسبق امور خارجه و دوندگی های شهر به شهر و منزل به منزل وی برای متقاعدسازی مردم در مسیر پرابهام رویکرد ایشان به نام ریاست جمهوری سازی، علامتی سوالی ست که باید سخت بدان توجه داشت و درباره اش اندیشید تا شاید به چرایی آن پی برد.

اینکه برای آن نامزد ریاست جمهوری یقه چاک می دهد و القا پیام آوری خوشبختی دارد و خود را منادی و منجی مردم جا می اندازد یک رویه انتخاباتی در چارچوب تبلیغاتی ست، اما اینکه این تافته جدا بافته سیاست که از دریچه پوپولیسمی که بارها بدان حمله کرده و آن را نهی می کند وارد میدان شده جای سوال دارد، سوالی که بدنبال یافتن پاسخ دلیل منفعت اتخاذ راهبرد پوپولیستی انتخاباتی ست، که آن چیست که جناب وزیر اسبق وزارت خارجه مجاب به شکستن عهد اندیشه ای و نظریه ای شده اند؟

از گذرگاه و از مسیر رسیدن به پاستور چه چیزی عاید جنابشان می شود که اینگونه در عرصه سیاست داخلی که پیش تر برایشان جذابیتی نداشت تاخت و تاز می کنند؟ اینکه مدعی اخلاق در سیاست در هر میتینگ انتخاباتی دیگران را مورد هجمه قرار می دهد و دنبال گرفتن جیغ و لایک و کف و هورا ست مسئله ای که باید بدان پاسخ داده شود وگرنه نفس حمایت از این و آن در بازار سیاست موضوع تازه ای نیست.

خلاصه اینکه، با ظرافت در سخن و کرنش در کلام و فریاد در القا خوب بودن را داشته باشی و از منظر و جایگاهی خودبرتر بین به مردم و نگاهشان تحکم کنی و دستوری حکم صادر کنی و عوام فریبانه در پیست انتخابات بر طبل تبلیغات بکوبی و مدعی مردم داری و سیاست ورز بودن و ... باشی درد دارد وگرنه همه می دانیم که این ها هم ادعایند و لاغیر و دست پخت شما را در سیاست همه چشیده ایم که چقدر ناجور است جناب آقای وزیر سابق امور خارجه.