صاحب‌خبر - انسان این دو حرکت را دارد؛ یا به عقب می‌رود و در واقع سیر قهقرایی می‌کند که سیر قهقرایی کافر، حرص و آز است؛ یا رو به بالا می‌رود که سیر در راه خداست و همه صدق و نیاز است. هر گیاه را کش بود میل عُلا در مزید است و حیات و در نما هر گیاهی که به سمت بالا می‌رود و رشد می‌کند در بهار، سبز می‌شود و شاخه‌هایش به سمت پایین می‌آید کم کم و زرد می‌شود. چون که گردانند سر سوی زمین در کمی و خشکی و نقص و غبین میل روحت چون سوی بالا بود در تزاید مرجعت آن‌جا بود ور نگون‌ساری سرت سوی زمین آفلی حق لایحب الآفلین خداوند افول‌کننده‌ها را دوست ندارد؛ پس سیرت در این سفرِ از خاک به انسانی به سمت بالا باشد. تفسیر مثنوی معنوی از عبدالجبار کاکایی به همت موسسه پیشگامان شعر نوین ایرانیان∎​