شفقنا- کاندیدای انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری گفت: بنا بود ما رایانه ها را به نحوی توزیع کنیم که خدمات مناسب به همه طبقات به خصوص محرومین برسد، اما اکنون وقتی نگاه می کنیم حجم توزیع یارانه ها و اقدامات ما موجب آسایش و آرامش طبقات محروم نشده و مشکلات اقتصادی بیشتر شده است.

به گزارش خبرنگار شفقنا، حجت الاسلام و المسلمین پورمحمدی در دومین مناظره انتخاباتی خود در فرصت ۴ دقیقه اول، در پاسخ به سوالی در خصوص «سیاست گذاری در یارانه‌ها و محرومیت زدایی و فقر» در ابتدا دو حادثه زلزله کاشمر و آتش سوزی در بیمارستان قائم که منجر به جان باختگان تعدادی از هموطنان شد را تسلیت گفت و اظهار داشت: بحث درباره خدمات رسانی عدالت محور دولت است که یک مساله اساسی برای همه دولت هاست به خصوص اینکه در دو دهه گذشته این مساله جدی تر مطرح شده است.

وی ادامه داد: بنا بود ما رایانه ها را به نحوی توزیع کنیم که خدمات مناسب به همه طبقات به خصوص محرومین برسد، اما اکنون وقتی نگاه می کنیم حجم توزیع یارانه ها و اقدامات ما موجب آسایش و آرامش طبقات محروم نشده و مشکلات اقتصادی بیشتر شده است.

پورمحمدی گفت: احساس عمومی جامعه فقر و سختی است و عدالت آنچنان که مطلوب بود رعایت نشده و سبب غنی تر شدن یک عده، کم شدن دهک های طبقه متوسط، فقیر شدن طبقات پایین و گسترش دهک های فقیر بوده است.

وی بیان کرد: توسعه هدفمندی یارانه ها و توزیع یارانه ها به شکل امروز تقریباً با تحریم ها همزمان شد، وقتی تحریم ها نزدیک به 18 سال انجام شد، در ابتدا خیلی به آن اهمیت ندادیم و توجه نکردیم، آن زمان که باید کنترل می کردیم و اجازه نمی دادیم که نهادهای بین المللی همه ابزارها و شبکه هایی خود را علیه ما به کار بگیرند، کوتاهی کردیم و باید در این برهه اقتصاد خود را تقویت می کردیم که باز هم توجهی نکردیم. حتی آقای احمدی نژاد در روزهای آخر دوره ریاست جمهوری خود این مساله را پذیرفت که دیر شده بود.

وی اظهار داشت: پس از این موضوع، داستان نقل و انتقال مالی شد که باز یک چشمه دیگری از محدودیت سازی به کشور تحمیل شد مثل FATF که در اواخر دولت احمدی نژاد این قصه باز مطرح شد و حتی نامه نوشته شد و برخی دوستانی که در همین جلسه هستند، این نامه را نوشتند، اما حدود 11 سال است که این قصه باقی مانده و کل اقتصاد ما برای تبادل مالی قفل است، بنابراین یک علت جدی که اکنون نمی توانیم کار کنیم و مشکل داریم این است که منابع نداریم و اقتصاد ما در ریل درستی نیست.

پورمحمدی تأکید کرد: بنا بود در زمان تحریم، در داخل کشور خنثی سازی کنیم و یادم هست که در ابتدای دولت یازدهم این بحث مطرح شد که آقایان اگر پیشنهادی دارند، بگویند، به آقای روحانی گفتم که در دولت قبلی بودم و بحث هدفمندی یارانه ها و تحریم ها مشکل جدی است و حجم آن گسترده است و کل منابع ما را می بلعد و در کنار آن فساد توزیع شده، اما باز هم به این مسایل خیلی توجه نشد.

وی عنوان کرد: دوستان ما که اکنون در این جلسه نیز حضور دارند برای خنثی سازی تحریم ها با محوریت اقتصاد مقاومتی و همچنین فضاسازی اجتماعی چه اقدامی انجام دادند؟ نزدیک به 16 سال گذشته و دوستانی که دور میز هستند، درگیر این موضوع بودند، در کجا جدی عمل کردند و برخورد کردند؟

وی بیان کرد: 8 روز است که تبلیغات انتخاباتی شروع شده، اما هنوز فضای اجتماعی گرم نیست، معلوم است که مردم حس جدی ندارند، اعتماد ندارند و این صداقت ما را جدی نمی بینند. ما مدام قول می دهیم و امروز مردم می گویند که 15 سال قبل چه کردید که بخواهید اکنون به آن عمل کنید.

وی تأکید کرد: امروز باید به اعتمادسازی برگردیم. در این مدت به پیشینه صداقت لطمه زدیم و همچنین برای خنثی سازی تحریم ها و حل مسایل و مشکلات کشور به درستی عمل نکردیم، حال که نسخه می پیچیم معلوم است که جواب نمی دهد و مردم اعتماد نمی کنند، از سوی دیگر طرح هایی که می دهیم نیز ناقص هستند.

پورمحمدی در بخش دوم از فرصت اول، در پاسخ به اظهارات بخش اول کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری گفت: آمارها و صحبت هایی که بیان شد، پیوسته گفته شده و راه حل ها هم در برنامه های مختلف بیان شده و می شود، ولی واقعیت این است که نمودارها منفی است. در هر دوره ای نقدینگی و تورم بیشتر می شود و خط فقر توسعه پیدا می کند و دهک ها جابه جا می شود فاصله بین غنی و فقیر زیاد می شود.

وی ادامه داد: حرف هایی که می زنیم خیلی به راه حلی که باید دنبال آن باشیم، کمک نمی کند، چرا به علت ها نمی پردازیم؟ چرا با سکوت و پاک کردن صورت مساله فکر می کنیم می توانیم از مشکلات عبور کنیم. هنوز حاضر نیستیم به مشکلات اساسی اشاره کنیم.

پورمحمدی تأکید کرد: باید با مردم صادق باشیم و واقعیت ها را به طور جدی مطرح کنیم. یک زمانی در شورای ملی درباره FATF بحث شد و بررسی شد که چقدر مشکل داریم و بحران تبادل مالی داریم، در همان جلسه عنوان شد که حتی اگر برجام هم معلق بماند، قصه FATF ما را گرفتار می کند، آقای جلیلی پایان این جلسه به من گفت که اگر تو مسئول موضوع FATF باشید، قبول داریم اما آقایان را قبول نداریم. من گفتم که اصل مساله را بپذیرید و سپس می توانیم شروطی بگذاریم و مساله را حل کنیم. 8 سال از این موضوع گذشته و روز به روز به مردم فشار اقتصادی می آید، اما این مساله همچنان حل نشده است.

وی ادامه داد: دوستانی که دور آقای پزشکیان را گرفتند، وقتی بحث برجام شد، همچنان شیپور و طبل پیروزی زدند، من نسبت به موضوع تحریم ها مواضع مشخصی دارم و معتقدم اگر درصدی هم به نفع ملت است، باید از این فرصت استفاده کرد. اما آقایان در آن زمان گفتند که پس از برجام 100 درصدد مشکلات حل می شود، باید از فرصت خنثی سازی تحریم در آن دولت استفاده می شد، ولی این چنین نشد. نگاه این آقایان به روابط خارجی، خودنمایی و خودشیفتگی بود و متأسفانه به خنثی سازی تحریم ها توجهی نداشتند.

پورمحمدی بیان کرد: آقای قالیباف چهار سال رییس مجلس بودید، باید در این مدت و با رفتن ترامپ، تلاش می کردید که اگر نسبت به مساله برجام روزنه ای بود، دوباره به مسیر باز می گشتید.

وی تأکید کرد: امروز باید مطرح کنید اقداماتی که تاکنون انجام دادید، چه اثراتی داشته است؟ باید به مردم راهکار مناسب دهیم وگرنه بسیار حرف زدیم!

پورمحمدی بیان کرد: شاید باز هم ترامپ به قدرت برگردد باید در میدان با قدرت برویم و فرصت ها را از دست ندهیم، اما تاکنون این چنین نشده و سبد بیرونی این مساله را به طور ملموس نشان می دهد.

قالیباف خطاب به پورمحمدی گفت: آقای پورمحمدی، اقدام کردیم، قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها را در مجلس تصویب کردیم، قبل از تصویب این قانون 300 هزار بشکه نفت در روز صادر می کردیم و بعد از این قانون این میزان به یک میلیون و 560 هزار بشکه رسیده است.

پورمحمدی در ادامه عنوان کرد: داستان اوکراین، رقابت چین با آمریکا، داستان تایوان و سایر تحولات بین المللی سبب شد مناسبات قدرت تغییر کند و این فرصت ایجاد شد، اما به خاطر قانون مجلس نبوده آقای قالیباف! نکته مهم تر اینکه از این فرصت هم به خوبی استفاده نکردیم و نفت را ارزان تر می فروشیم و پول نفت را نگه می دارند تا آقای زاکانی از آن سهم ها بردارد و قرارداد ببندد!

وی گفت: آیا تورم کنترل شده و نقدینگی کاهش یافته است؟! معتقدم باید عمیق تر و جدی تر نگاه کنیم؛ در مساله بهداشت، سه نامزد حاضر پزشک هستند؛ ۴۵ درصد کادر پزشکی ما در تهران هستند؛ این همه مهاجرت پزشکان و پرستاران انجام می شود؛ اینها مسائلی است که بخش عمده آنها مربوط به احترام به این جامعه و تامین نیازهایشان و اقتصاد درمان است.

پورمحمدی درخصوص ارتقای نظام سلامت، تصریح کرد: ۱۰ تا ۱۵ درصد پزشکان وضعشان خوب است به این توجه نکنید زیرا بسیاری از پزشکان وضعشان خوب نیست. مبانی اقتصادی اینها باید حل شود.

وی ادامه داد: دانش پزشکی و تجربه و تجهیزات و صنایع پزشکی و دارویی ما امکانات فوق‌العاده‌ای در اختیار گذاشته است و ظرفیت بسیار خوبی وجود دارد و گردشگری پزشکی هم رشد کرده است و کارشناسان زیادی هم وجود دارند که باید حرف‌شان را گوش کنیم و مشکلات را حل کنیم.

وی تأکید کرد: به اندازه کافی ایده و ابتکار برای تقدم پیشگیری بر درمان وجود دارد، باید به کادر درمان و متخصص کشور اطمینان کنیم و احترام بگذاریم و مشکلات اقتصادیشان را برطرف کنیم.

پورمحمدی گفت: عرصه «سلامت» جزو نقاط مثبت ماست، ظرفیت های بسیاری پس از انقلاب ایجاد شده و امروز متخصصان کارآمد بسیار داریم.

وی اضافه کرد: ما در شرایط مناسبی از نظر بسترها، ظرفیت، دانش و تحصیل، هتلینگ، بیمارستان ها و … هستیم و توسعه زیرساخت های ارتباطاتی برای مشاوره و درمان هم ایجاد شده، اما این دسته از اقدامات را باید گسترش دهیم.

وی «سالمندان» را مساله جدی امروز کشور دانست و اشاره کرد: امروز معلولیت ها گسترش پیدا کرده و برخی از بیماری های جدید مثل اوتیسم و موارد بسیار دیگری فراوان شده است لذا باید یک نگاه جامع و کامل داشته باشیم. به تغییر و برنامه ریزی و ایجاد اعتماد و امید و خوش بینی و همکاری متقابل تأکید می کنم.

وی گفت: پزشکان و خانواده بزرگ بهداشت و درمان جزو فرهیخته ترین مجموعه نظام هستند و از ظرفیت های بسیار خوبی برخوردار هستند، اما باید گره ها و مشکلات خانواده بهداشت و درمان را حل کنیم.

پورمحمدی توضیح داد: یکی از مباحثی که دولت باید به آن توجه کند، سیاستگذاری کلان است از جمله این سیاستگذاری فراهم کردن بستر مناسب، اعتماد کردن و مهم تر از همه، مدیریت اقتصاد سلامت و درمان است.

پورمحمدی در ادامه این مناظره برگشتی به موضوعات قبلی داشت و گفت: مطمئن هستم با مدیریت خوب در یارانه سوخت و انرژی که متأسفانه در دوره های گذشته در دو طیف مدیریت جناحی نتوانستیم به خوبی سامان دهیم و اسراف عظیم انرژی داریم، می توانیم با مدیریت و برنامه ریزی صحیح و به اندازه رفاه مطلوب، به مردم «سوخت مجانی» بدهیم.

پورمحمدی در بخش دوم این مناظره، درخصوص «ارتقای نظام آموزشی و علمی» گفت: بحث نظام آموزشی مساله محوری برای رشد و توسعه جامعه است و خوشبختانه کشور ما از این ظرفیت در شکل گسترده ای برخوردار است و در ابتداد باید قدردان این تلاش های گسترده و نیروهای دلسوز و متعهد باشیم.

وی ادامه داد: آنچه در کشور ما توسعه و پیشرفت داشته به برکت نظام آموزشی، پژوهشی و تحقیقاتی بوده است. دانستن این مطلب بسیار در طراحی ها به ما کمک می کند.

پورمحمدی اظهار داشت: در حال حاضر نظام آموزشی دنیا بسیار تغییر کرده و آیا امروز باید برای بیش از یک میلیون کادر آموزشی و چند میلیون دانش آموز و دانشجو و چند صد هزار استاد، نظامات بسته و مشابه و از بالا ترتیب داده شده، طرح و برنامه اعمال کنیم؟ این جزو اشکالات ماست. آیا ما نمی توانیم بسیاری از ظرفیت های آموزشی اساتید و معلمان را در روش تدریس و حتی محتوای آموزشی را به خودشان واگذار کنیم؟!

وی اضافه کرد: استان ها این همه ظرفیت نیرو دارند و آیا همه باید در آموزش و پرورش بنشینند و تمام نظامات آموزشی را طراحی کنند؟! باید نظام آموزش و پرورش را تغییر دهیم.

این نامزد انتخابات ریاست جمهوری عنوان کرد: برای اینکه شاهد رشد و کیفیت بخشی، قوه ابتکار و خلاقیت که امروز عمده سرمایه جهش سرمایه انسانی دنیاست، باشیم، باید بسیاری از رویه های خود را تغییر دهیم در این صورت در ایران ظرفیت های فوق العاده داریم تا از این محتوا به خوبی استفاده کنیم.

وی بیان کرد: نکته دوم اینکه آموزش و پرورش جای رقابت سیاسی، جناحی، اختلاف و کشمکش ها نیست بلکه نقش بسیار محوری دارد، باید آموزش و پرورش را به سیاست های روشن نزدیک کنیم و اجازه ندهیم دخل و تصرف های گرایشی در آن تأثیری بگذارد.

پورمحمدی ادامه داد: آقای قالیباف اشاره کرد که در گذشته بودجه آموزش و پرورش 20 درصد بودجه بوده و الان به 10 درصد رسیده و این نشان دهنده واقعیت اقتصاد کشور است و نشان می دهد هر رییس جمهور توانمندی هم بخواهد بر سر کار بیاید، وقتی پول ندارد، نمی تواند کار را پیش ببرد.

وی اضافه کرد: هر رییس جمهوری که نتواند اعتماد مردم را جلب کند، هر وزیر آموزش و پرورشی که در شرایط شایسته ای قرار نداشته باشد و کادر آموزش و پرورش به او اعتماد نکند، همین وضعیت امروز به وجود می آید که بین خانواده، دانش آموز و معلم فاصله ایجاد شده است.

پورمحمدی عنوان کرد: ما عوارض جدی در نظام تربیتی داریم، مشکلات فیزیک، حقوق و دستمزد که مسایل اساسی و جدی هستند سبب شده که رو به زوال برویم و این سرمایه عظیم به سوی فرسودگی است.

وی معتقد است: امروز در حوزه آموزش و پرورش و آموزش عالی و تخصصی به جد نیازمند یک وفاق هستیم. اگر از غیر این مسیر برویم، همین ظرفیت ها که به خاطر ضعف مدیریت ها و بی تدبیری هاست، بسیار کاسته شده، تکثیر و توزیع می شود  و هیچ وقت راهگشا نخواهد بود.

وی اضافه کرد: بحث های اجماع و وفاق با شعار نمی شود، محیط اجتماعی ما درگیر افتراق و کشمکش شده است.

پورمحمدی توضیح داد: عمل و حرف ما متفاوت است، وقتی باند، گروه، منافع، رانت و حاشیه ها در هر بخشی رخنه می کند و حاکم می شود، فاصله گیری اجتماعی شکل می گیرد. در حال حاضر ضمن اینکه افتراق هست، در حوزه مدیریتی هم با یک نظام مدیریتی متورم رو به رو هستیم که نه تنها کار نمی کنند بلکه مزاحم پیشرفت هم هستند.

وی ادامه داد: حوزه آموزش و پرورش حوزه انسانی و ذهنی و عاطفی است، پیچ و مُهره نیست. باید به معلم، استاد و دانشجو احترام گذاشت و فکر و جایگاه او را قبول کرد. نسل امروز با نسل گذشته متفاوت است و خواسته ها و نگاه متفاوتی دارد که باید این واقعیت را بفهمیم.

وی با تأکید بر اینکه محیط دانشگاه باید سالم و همراه با حرمت گذاری باشد، گفت: رهبری بارها دستور دادند که محیط دانشگاه باید دلچسب، جذاب، مستقل و آزاد باشد، اما ما می بندیم و محدود و حذف می کنیم و یک گروه را برجسته و تحمیل می کنیم، معلوم است که چنین رویکرد و وضعیتی چه پیامدهایی در فضای اجتماعی دارد، از جمله این پیامدها این است که خلاقیت ها بروز نمی کند.

وی تأکید کرد: باید سبک مدیریت و رفتار ما با مردم، نخبگان، اساتید، دانشجویان و معلمان باید تغییر کند. تا این رفتارها را اصلاح نکنیم با بحران های پی در پی از جمله اعتصاب، تحسن، درگیری، فاصله گرفتن، عدم تعلق و دلبستگی، احساس عاطفی نداشتن رو به رو هستیم. هر یک از این عوارض، برای مدیریت کشور هزینه ایجاد می کند.

پورمحمدی اظهار کرد: با حرف اجماع درست نمی شود و باید در عمل نشان دهیم.

پورمحمدی در بخش جمع بندی و پایانی، گفت: بحث های مختلفی مطرح شد و یک بحث اساسی داریم و آن وضعیت فعلی است، با امکانات محدودی که اکنون در اختیار داریم باید تلاش کنیم از این امکانات بهترین برداشت را داشته باشیم و جلوی هرز منابع را بگیریم.

وی گفت: بحث چابک سازی یک از مسایل اساسی در دولت است. همه حرف از چابک سازی و کوچک سازی می زنیم، اما در هر دوره دولت ها بزرگتر شدند. یکی از مشکلات این است که نظام اداری و اجرایی را به خوبی نمی شناسیم و از دور دست بر آتش داریم. مکانیسم و روابط اداری را به خوبی درک نمی کنیم و چالش ها را نمی دانیم و نسخه های کلی و رویایی و توهمی می نویسیم.

وی عنوان کرد: کسی که می خواهد اصلاحات اساسی انجام دهد باید نظام اداری را به خوبی بشناسم، اما ما هنوز رفتار اداری معیوب را از رژیم گذشته در موارد معیوب تری حفظ کردیم. این در حالی است که اصلاح نظام اداری رکن هر تحول با هر نگاه و رویکردی است، متأسفانه این امر جزو غایبین بزرگ اصلاح گری ها و طرح های بزرگی است که مطرح و تعقیب می کنیم.

پورمحمدی بیان کرد: پیوسته حرف از خدمت می زنیم، اما رفتارمان با جامعه قیم مأبانه، آقابالاسری و عامرانه است. مردم این رفتارها را درک می کنند و با رفتار عامرانه ادعای خدمت محقق نمی شود. خیلی وقت ها از عدالت و توسعه حرف می زنیم، اما اطراف را که نگاه می کنیم، پرونده ها، رانت ها و ویژه خواری ها گواهی می دهد که وضعیت به چه صورت است. عدالت هزینه دارد و هر وقت می خواهیم اجرای عدالت کنیم، بسیاری از حاشیه ها، حمله ها و ترور شخصیت ها مطرح می شود. تا نتوانیم این مسایل را حل کنیم، ادعای تحول در نظام اداری و مدیریتی یک حرف گزاف خواهد بود.

وی خاطرنشان کرد: یکی از مسایل اساسی امروز استفاده از همه ظرفیت هاست، اما امروز گریز از کشور داریم، برای اینکه کشور را بسازیم و پیشرفت کنیم باید نخبگان را جذب کنیم. این مسایل در مقام حرف ساده است اما در عمل به راحتی افراد را حذف می کنیم و آستانه تحمل مان به شدت پایین است. حاضر نیستیم حتی یک مقدار اختلاف سلیقه را تحمل کنیم.

پورمحمدی به موضوع مبارزه با فساد نیز اشاره و اظهار داشت: در مبارزه با فساد روش های سنتی به هیچ وجه جوابگو نیست و متأسفانه در این زمینه گرفتار ملاحظات، آلودگی ها و بی برنامه گی هستیم و مدام پرونده جدید ظهور می کند، مردم هم آمارها را می بینند و نا امیدی ها تشدید می شود از این جهت نیازمند اصلاح رویکرد مدیریتی در حکمرانی به طور جدی هستیم و «دولت قرار» بر تغییر جدی رویکردها تأکید دارد.