عصرایران - یکی از مخاطبان، متن زیر را ارسال کرده است:
بابت موقعیت کاری ام چند هفته پیش به دویزبورگ آلمان رفته بودم که شهر کوچکی در نزدیکی دوسلدورف است و کارخانه کمپرسور سازی زیمنس آنجا واقع است.
هنگام بازدید از کارخانه زیمنس، مدیر پروژه که دانست من اصالتا ایرانی ام، کوهی از کانتینرها را نشانم داد که در کرانه رود راین (کانالی که به راین وصل بود) انبار شده بودند و گفت میدانی اینها چیست؟ اینها سفارش های ایران است که بعد از تحریمها نتوانستیم بفرستیم. چند برابر آن هم جاهای دیگر آلمان تلنبار شده است و خدا می داند چه مقدار این تجهیزات در این حالت که هستند نابود شده اند به مرور زمان.
می‌گفت در جلسه ای دیگر با مدیران ارشد بوده است و گفته اند خدا کند این تحریمها مرتفع نشود وگرنه نه می توانیم همه آنچه را طرف ایرانی خریده در این دهها انبار پیدا کنیم و نه اگر پیدا کنیم دیگر قابل استفاده باشد، جایگزین کردنشان هم آنقدر پول می خواهد که ما را ورشکسته می کند.
عرض ایشان، ناظر بر میلیاردها میلیارد پول مملکت است که اینها بر باد داده اند و حتی در بیعرضگی شان توان اختلاسش را هم نداشته اند. یعنی پول را داده اند به غیر که تلف شود. بر حال آن مردم و آن مملکت تاسف خوردم.
