روزنامه ایران نوشت: آنچه در مناظره اول کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری بطور مشهود دیده شد، این بود که هر 6 نامزد از مناقشات جدی و بنیادین پرهیز داشتند.
نحوه برگزاری برنامه نیز کسالت آور بود. طرح سؤالات کارشناسان هم راه به جایی نبرد، چرا که نوعاً کاندیداها تلاش داشتند حرف‌های خود را بیان کرده و کاری به پرسش کارشناسان نداشته باشند. البته این امری طبیعی بود.
کاندیداها برای بیان حرف‌های خود تلاش می‌کردند اما انگار برای کاندیداها حکم شده بود که نسبت به هرگونه پرشور کردن فضای مناظره خودداری کنند. البته جنس مباحث اقتصادی بر خلاف مباحث فرهنگی و سیاسی چنان پر شور و هیاهو نیست و نباید انتظاری بیشتر از کاندیداها داشت.
انتقاد دیگری که بر مناظره اول وارد است اینکه پرهیز روشنی در نقد عملکرد سه ساله دولت سیزدهم وجود داشت. نوع فضاسازی سیاسی در کشور به گونه‌ای است که گویی خط قرمزی گذاشته شده تا فضای جدی مناظره را محدود سازد.
نباید فراموش کرد مهم‌ترین بخشی از تبلیغات که روی اذهان عمومی تأثیر دارد، همین مناظرات است. اگر برگزار کنندگان و متولیان امر به سمت و سویی نروند که مناظرات شور و حال بیشتری داشته باشد، تأثیر چندانی روی مشارکت مردمی نخواهد داشت.
نظرات کاربران