خبرگزاری آریا- از ابتدای سال 1400 تا کنون بیش از 50 میلیارد ریال در حوزه بیابان زدائی شهرستان های نیشابور و میان جلگه هزینه شده است.

به گزارش خبرنگار آریا در نیشابور ،مسئول واحد بیابان اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان نیشابور اظهار کرد: عرصه های ملی شهرستان های نیشابور و میان جلگه بالغ بر 403000 هکتار می باشد که حدود 54 درصد یعنی قریب به 220000 هکتار از این عرصه ها را اکوسیستم بیابانی تشکیل می دهد.

محسن شایگان گفت: یکی از اقدامات مهم جهت اجرای اقدامات بیابان زدایی تهیه طرح های جامع مقابله با گسترش بیابان هاست. در مناطق بیابانی شهرستان های نیشابور و میان جلگه دو طرح بیابان زدایی فدیشه و عشق آباد به مساحت 200000 هکتار و طرح های مدیریت جنگلهای دستکاشت عشق آباد و فدیشه نیز در سطح 30000 هکتار تهیه شده است.

وی خاطر نشان کرد: از سال 1400 تا کنون نیز چندین پروژه بیابان زدایی مانند نهال کاری و بوته کاری، مدیریت رواناب، تولید نهال گلدانی و ریشه لخت، مبارزه با آفات و بیماریهای گیاهان بیابانی و آبیاری سنواتی با اعتباری بیش از 50 میلیارد ریال از محل اعتبارات ملی و استانی اجرا گردیده است. همچنین طی این مدت با همکاری دوستداران طبیعت، گروه های کوهنوردی، بسیج مردمی و پشتیبانی صنایع حدود 300 هکتار از عرصه های بیابانی شهرستان نهال کاری و بذرپاشی گردیده است.

شایگان یادآورشد: اجرای موفق برنامه‌های بیابان زدایی از یک سو نیاز مبرم به مشارکت همگانی و تقویت زمینه‌های آگاهی و توسعه ی مشارکت بهره‌برداران و ساکنین و مجاورین مناطق بیابانی دارد و از دیگر سو توجه ویژه و همه جانبه‌ به مقوله بیابان زدایی در سطح کشور و لحاظ کردن آن‌ در طرح‌ها و برنامه‌های توسعه‌ی ملی را می طلبد.

وی عنوان کرد:در راستای جلب توجه بیشتر افکار عمومی و تاکید بر موضوع گسترش بیابان ها و لزوم مقابله با این پدیده 17 ژوئن (28 خرداد) روز جهانی بیابان زدایی و مقابله با خشکسالی نام گذاری شده است و شعار امسال آن نیز «اتحاد برای سرزمین؛ میراث طبیعی ما، آینده ما» ست.

شایگان ادامه داد: یکی از بزرگترین مشکلات و پیامدهای گرمایش زمین گسترش بیابان‌ها (deserts) است. شرایط حاکم بر اقلیم جهانی مانند کاهش بارش ها، ذوب شدن یخچال ها، تغییرات غیرمنتظره آب و هوایی و جابجایی فصول، بروز توفان های گرم و خشک همراه با انتقال و انتشار گسترده ماسه زارها و... همگی بر تشدید پدیده بیابان زایی می افزایند. به طور کلی بیابان شامل مناطقی با بارش اندک و تبخیر فراوان و با حاصلخیزی اندک خاک در نظر گرفته می شود که شرایط دشواری را برای زندگی گیاهی و جانوری پدید می آورد. در بیابان‌های مرکزی ایران میزان تبخیر سالانه، ده‌ها برابر مقدار بارندگی است. میزان بارش در مناطق بیابانی سالانه کمتر از 250 میلیمتر تعیین شده است. پوشش گیاهی در مناطق بیابانی فقیر و البته متنوع هستند که با آب و هوای خشک سازش پیدا کرده‌اند.

مسئول واحد بیابان اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان نیشابور تصریح  کرد:  بیابان زایی موجب از بین رفتن پوشش گیاهی جنگلی و مرتعی و نابودی خاک شده و نتیجتاً به افزایش شدید فرسایش آبی و بادی می انجامد که این موضوع موجب بروز بیشتر سیلاب های ویرانگر و طوفان‌های شدید می گردد.