محبوبه نیاورانی/ سردبیر
پیش از این در سرمقاله «صبح نو» اشاره شده بود که انتخابات 1403 بسیار شبیه انتخابات 1392 است و اگر نامزدهای متعدد جبهه انقلاب با یکدیگر اتحاد نکنند، نتیجه انتخابات 92 تکرار می‌شود و اصول‌گرایان، انتخابات را به رقیب واگذار می‌کنند.
از آنجا که با همت نیروهای انقلاب، یک ریل جدید در کشور پایه‌گذاری شده، حال به دلیل نیمه‌کاره بودن برنامه‌ها، اهمیت اجماع و وحدت در این جبهه ضروری‌تر از گذشته است. اجماعی که البته بدون تجربه نیست و برای نخستین‌بار در انتخابات ریاست‌جمهوری 1396 بارقه‌های وحدت به منصه ظهور رسید و محمدباقر قالیباف با وجود آنکه در نظرسنجی‌ها وضعیت خوبی داشت؛ اما برای حفظ منافع مردم، کشور و انقلاب با همان روحیه جهادی و رزمندگی خود خط‌شکنی کرد و به نفع شهید رئیسی از انتخابات کنار رفت.
امروز هم جبهه انقلاب نیازمند این فداکاری و ازخودگذشتگی است. البته برخی از کاندیداهای انتخابات به صراحت آمادگی خود را برای اجماع به نفع جریان انقلاب اعلام کرده‌اند. از جمله سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی که در پاسخ به سوال خبرنگاران درباره کناره‌گیری از انتخابات، گفته است: «من جزو افراد بدسابقه در انصراف هستم. یک دفعه کاندیدا بودم و سابقه‌ام روشن است؛ اما در یک خانواده همه برای یکدیگر ایثار می‌کنند؛ افراد برای هر چیزی ایثار نمی‌کنند؛ برای مکتبشان اما ایثار می‌کنند. گاهی وظیفه در ماندن است و گاهی وظیفه در رفتن.» او در ادامه تأکید کرد: «من نیامده‌ام که بروم؛ به هیچ عنوان؛ قصد کنار کشیدن ندارم؛ اما آماده فداکاری برای جامعه و ملتم هستم.»
علیرضا زاکانی نیز درباره این مهم گفته است: «اگر ذره‌ای احساس کنم که سایر کاندیدها بتوانند اقدامات بنده را دنبال کنند، حضور در انتخابات را برای خود حرام می‌دانم.»
 محمدباقر قالیباف دیگر کاندیدای انتخابات هم در میزگرد سیاسی در پاسخ به سوالی درباره اجماع گفت: «حتما جبهه انقلاب باید قبل از ۸ تیر به یک نفر برسد. حتما این ظرفیت در جبهه انقلاب وجود دارد.» درحالی‌که دیگر کاندیداها آمادگی خود را برای کناره‌گیری به نفع جبهه انقلاب اعلام کرده‌اند، اما روز گذشته رئیس ستاد سعید جلیلی اعلام کرد: «قصد عقب‌نشینی از انتخابات نداریم.» البته منصوری این را هم تأکید کرد: «انصرافی در کار نیست مگر احساس کنیم که کاندیدایی بهتر از آقای جلیلی وجود دارد.» البته اجماع بر یک کاندیدا، شاخص‌ها و معیارهایی دارد که یکی از آن شاخص‌ها، پیشتازی در نظرسنجی‌ها و دومین آن، کارآمدی و از همه مهم‌تر کارنامه آن فرد است که هم سوابق اجرایی داشته و هم آنکه در مأموریت خود موفق ظاهر شده باشد.
در انتخابات 1392 هرچند اتحادی میان کاندیداهای اصول‌گرایان شکل گرفت و قرار شد هرکس اقبال بیش تری داشت، سایر کاندیداها به نفع او کناره‌گیری کنند؛ اما چنین اتفاقی رخ نداد و اصول‌گرایان نتوانستند به یک کاندیدای واحد برسند؛ درحالی‌که در جریان رقیب، محمدرضا عارف به نفع حسن روحانی از انتخابات کناره‌گیری کرد.
البته قالیباف در انتخابات 1400 با ثبت‌نام شهید رئیسی، دیگر ثبت‌نام نکرد و وارد عرصه انتخابات نشد و تاکنون علی‌رغم سابقه و تجربه‌اش در نهادهای مختلف کشور، دو بار به نفع جبهه انقلاب کناره‌گیری کرده است. امروز هم جبهه انقلاب برای پیروزی نیازمند اجماع است و باید نامزدها به نفع کاندیدایی که بیش ترین اقبال را دارد، کناره‌گیری کنند. البته عده‌ای از بزرگان در حال تلاش و رایزنی با نامزدها هستند تا نامزد اصول‌گرایی با رأی بیش تر و پشتوانه قوی‌تر در انتخابات پیروز شود و سکان اداره کشور را به دست گیرد. حال این آزمون پیش روی نامزدهای اصول‌گرایی است که تجربه شیرین انتخابات گذشته را تکرار کنند.