به گزارش ورزش سه، در اتفاقی عجیب پرسپولیس به عنوان قهرمان لیگ برتر سرمربی خود را از دست داد تا دوباره در پروسه گیج کننده انتخاب مناسب که هم با سقف بودجه هم سلیقه هواداران متناسب باشد و البته رزومه قابل قبولی در سال‌های اخیر داشته باشد وارد شود.

کاری به چگونگی و چرایی جدایی اوسمار لوس ویرا از پرسپولیس نداریم اما اینکه تیم قهرمان لیگ در فاصله کمتر از دو هفته بعد از بردن آن کورس میلیمتری و پرتنش سرمربی خود را از دست می‌دهد جزو عجایب فوتبال دنیاست و احتمالا باید در کتاب رکوردهای فوتبال نوشته شود.
این رکورد از آن جهت باید در نظر گرفته شود که سرمربی تیم قهرمان اولین سرمربی است که بعد از پایان فصل کنار می‌رود  در شرایطی که معمولا این اتفاقات در تیم‌های پایین جدول که سقوط کرده‌اند، تیم‌های میانه جدول که احتمالا نتوانسته‌اند خواسته باشگاه و هواداران شان را محقق کنند و البته تیم‌های متمول و مدعی که در حسرت رسیدن به جام مانده‌اند، اتفاق می‌افتد.

پرسپولیس، اوسمار لوس ویرا را به عنوان سرمربی قهرمان از دست داد و هر چقدر بگوئیم که این مربی کیفیت لازم را نداشت و در قواره سرمربیگری این تیم در لیگ نخبگان آسیا نبود اما دست به کار بزرگی زد و تیم یحیی گل محمدی را در کورس نگه داشت و سر بزنگاه از حریفش پیش افتاد و یک قهرمانی دراماتیک را برای سرخ‌ها به دست آورد.

اوسمار ویرا  و تیم پرسپولیس به خاطر دستاورد بزرگ این فصل شان باید تمجید شوند اما درست از دو سه روز بعد از آن قهرمانی شیرین، مساله جدایی سرمربی برزیلی و انتخاب جانشین برای او تمام آن خوشحالی  و شادی‌های رسیدن به جام را از بین برد و حالا هواداران پرسپولیس نگران این هستند که سرمربی بعدی تیم‌شان چه کسی خواهد بود و آیا گزینه ای هست که مسیر پرافتخار برانکو، یحیی و البته اوسمار را ادامه دهد؟

نکته عجیب اینجاست که در ۲۲ دوره لیگ برتر ایران، ۱۲ سرمربی تیم‌های قهرمان یا در ابتدای فصل پس از قهرمانی از تیم خود جدا شده‌اند و یا در نیم‌فصل اول، به دلایل مختلف مثل مشکلات مدیریتی، نتایج ضعیف و یا پیشنهادات بهتر از تیم موفق خود رفته‌اند که اوسمار هم جزو آنهاست.

این آمار حیرت انگیز شاید در کلیت فوتبال ایران به خاطر عدم ساختار مناسب در مدیریت باشگاه‌ها و فقدان ثبات در بین مدیران عجیب نباشد اما در دنیای فوتبال می‌تواند تاریخی و باورنکردنی به حساب بیاید و یک نکته منفی برای فوتبال ایران از نگاه بین‌المللی ثبت شود.

در عین حال این مسئله سوال‌های بزرگی  را به دنبال خواهد داشت؛ مثلا اینکه چرا مدیران باشگاه پرسپولیس نتوانستند اوسمار را با ترفندهای مدیریتی حفظ کنند که او اینقدر راحت آنها را آچمز نکند و این باشگاه پرطرفدار را دوباره در یک مسیر پرخطر قرار دهد؟ آیا واقعا امکان حفظ این مربی برزیلی وجود نداشت تا ثبات در نیمکت پرسپولیس تداوم داشته باشد یا مشکل از جای دیگری بود؟