به گزارش صراط به نقل از تسنیم، مسعود پزشکیان نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با حضور در برنامه صف اول شبکه خبر ضمن مروری کوتاه بر دوران کودکی تا بزرگسالی و دوران تحصیل خود گفت: در حین جنگ، با شروع انقلاب فرهنگی، اعتصاب و بسته شدن دانشگاه‌ها از دانشکده ما شروع شد و بعد بقیه دانشگاه ها بسته شد. اوایل انقلاب که مسئول گزینش دانشگاه شدم هیچ استادی را اخراج نکردم. ما خودمان را در جایگاه قاضی قرار ندادیم با اینکه انقلاب بود و قدرت داشتیم و می توانستیم همه کاری بکنیم ولی به هیچ استادی بی احترامی نکردیم در حالی که در دانشگاه‌های دیگر اساتید را اخراج می‌کردند.

وی ادامه داد: ما بعد انقلاب به فکر این بودیم که به مردم خدمت درست کنیم و  برای اینکه بتوانیم این کار را عملی کنیم باید سیستمی فکر می‌کردیم. ما بحث رسیدگی به مناطق محروم را اولویت کار خود قرار دادیم اما این بین هم امکانات کم بود، هم زبان ما بین کسانی که مدیر بودند مشترک نبود و هم منابعی که از بالا به ما می‌دادند پاسخگو نبود.

نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تصریح کرد: الان هر دولتی سرکار بیاید باید هوای مردم را داشته باشد. اکثر نارضایتی‌ها به خاطر حقوق فردی و اجتماعی افراد نادیده گرفته می‌شود. نباید حقوق افراد را ندیده بگیریم؛ اگر اجازه دهیم حق شان را داشته باشند ما دعوایی نداریم‌. من به عنوان یک انسان حق دارم انتخاب کنم چگونه زندگی کنم و چگونه بپوشم و چگونه راه بروم.

وی مشکلات جامعه را نتیجه آن دانست که آدم‌های درست را در جای درست قرار نداده‌ایم و گفت: باید کاری کنیم بر اساس عدالت با حقوق مناطق مختلف کردستان، لرستان بلوچستان و سیستان، خوزستان برخورد شود. مغزهای ما می‌روند چون در اجرا به آنها نیاز نداریم به یک عده نیاز داریم که با رابطه بالا می‌آیند. آدم‌های درست در جای درست قرار نگرفتند. اما من اجازه نخواهم داد آدم‌هایی که سلسله مراتب را طی نکردند در پستی قرار بگیرند.

پزشکیان همچنین افزود: بدون طی سلسله مراتب کسی نباید بالا بیاید چه دوستم باشد چه برادرم. یک سروان را نمی‌شود یک مرتبه سرتیپ کرد. اعضای کابینه دولت من قطعا آنهایی نیستند که یک دفعه از بخشداری به استانداری برسند. باید اجازه بدهیم کسانی بر اساس مشورتی که می‌کنیم و شایستگی که دارند در کابینه قرار بگیرند. مثلاً کارمندِ بامهارتِ ما  20 سال سابقه دارد به‌جای او یک‌دفعه آدمی را رئیس می‌کنیم که تازه استخدام شده است. با این شرایط قانونِ درست هم بنویسیم این فرد نمی‌تواند اجرایش کند.

نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ادامه افزود: جامعه‌ای نمی‌تواند به صلاح برسد مگر آنکه حاکمان صالحی داشته باشد و هیچ حاکم صالحی درستگار و در صلاح نمی‌ماند مگر آنکه ملت مطالبه گر در برابر او باشد زیرا قدرت به سمت دیکتاتوری لغزندگی دارد. باید اجازه بدهیم جامعه مطالبه گر باشد. حق نداریم به خاطر مطالبه گری کسی را زندانی کنیم و اخراج کنیم. دانشجوی معترض را اخراج و تحریم می‌کنند؛ باید با کسی که حق را می‌گوید برخورد کنیم؟ ما خودمان را باید اصلاح کنیم.

وی با اشاره به اینکه شنیده‌ام کسی گفته من برنامه ندارم تصریح کرد: آن‌هایی که گفتند برنامه داریم برنامه‌های قانونی را کنار گذاشتند و کشور را به اینجا کشاندند باید پاسخگو باشند. این‌ها باید بگویند چرا سیاست‌هایی که در نظام وجود داشته و باعث برتری و عظمت مملکت می‌شده را اجرا نکردند.

پزشکیان در پایان سخنان خود در خصوص شهید جمهور نیز گفت: آقای رئیس‌جمهور دنبال حق و عدالت بود حالا اینکه چقدر می‌توانسته این کار را بکند بحثش جدا است‌. آقای رئیسی سعی می‌کرد به مناطق محروم برود و با آنها نشست و برخاست داشته باشد.

پزشکیان خاطرنشان کرد: آن زمان روستاهای ما خانه بهداشت خیلی کم داشت و ما تصمیم گرفتیم با بچه‌های بسیج کار را ببندیم. تصمیم داشتیم 500 خانه بهداشت به اسم 500 شهید در عرض دو ماه در سال 75 بسازیم اما آنها فکر کردند ما شوخی می‌کنیم چون پولی که به ما می‌دانند برای ساخت 500خانه بهداشت نمی‌رسید. اما ما شش ماهه این کار را عملی کردیم. من با بچه‌هایم آنجا کارگری می‌کردیم و مدیران باور نمی‌کردند یک رییس دانشگاه و جراح قلب کارگری کند اما ما همان سال 600 خانه بهداشت ساختیم.

نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با اشاره به زمان وزارت خود در وزارت بهداشت گفت: بعد آن دوران من معاون وزیر و بعد وزیر شدم اما دیدگاهم همین بود. پس سعی کردیم نگاه مشترک بین مدیران ایجاد کنیم. بیمه همگانی را ایجاد کردیم و وقتی وارد مجلس شدیم سی و چند میلیون نفر واکسینه شدند و خدمات پیشگیری و درمان تسریع شد و نهایتا چهارچوب‌هایی که به خاطر کمبود قانون در آنها مشکل داشتیم تبدیل به قانون برنامه شد و تا بیماری که وارد بیمارستان می‌شود دغدغه‌ای غیر از بیماری نداشته باشد.

وی در ادامه افزود: اما با تغییر دولت ها آنطور که باید اجرا نشد.مریض وقتی وارد بیمارستان می شود نباید به جز بیماری دغدغه دیگری داشته باشد امروزه بیماران در بیمارستان‌ها به خاطر نداشتن پول گرفتار هستند. حاکمیت باید صدای کسانی را بشنود که صدایشان را کسی نمی‌شوند.