به گزارش بولتن نیوز به نقل از واحد مرکزی خبر، خبرگزاری فلسطینی « سما » در گزارشی تحت عنوان « آیا حرکت قطار حل سیاسی بحران سوریه آغاز شده است؟ » به قلم موسی شتیوی نوشت:

به نظر می رسد قطار حل سیاسی بحران سوریه ولو به طور آهسته در حال حرکت است و مجموعه ای از حوادث و تحولات به این حرکت کمک می کند. سخنرانی اخیر بشار اسد رییس جمهور سوریه حامل نکات مهمی است و مهم ترین آن این است که وی دیگر به حل نظامی بحران این کشور قادر نیست وقتی می گوید ارتش دیگر قادر به حفظ همه اراضی سوریه نیست. دیدار جان کری وزیر امور خارجه آمریکا با ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه در ماه مه گذشته در روسیه نقطه آغاز گرایش ها برای حل سیاسی بحران سوریه است و در این خصوص توافق هایی بر سر چارچوب کلی آن حاصل شد.

نخستین گره و مشکل در حل سیاسی بحران سوریه در نقش و آینده بشار اسد رییس جمهور در آینده سوریه است. مخالفان سوری در خارج و هم پیمانان عرب و ترک ها بر این که بشار اسد در حل سیاسی این بحران هیچ نقشی نداشته باشد اصرار دارند بلکه کنار گذاشته شدن وی از مسند قدرت یکی از اهداف اصلی این ائتلاف است.

اما آمریکا و کشورهای غربی به دلایلی این شرط ( حل بحران سوریه بدون ایفای نقش بشار اسد ) را نپذیرفتند و در مناسبت های مختلف اعلام کردند دستیابی به حل مسالمت آمیز بحران سوریه بدون نقش آفرینی بشار اسد ممکن نیست. غربی ها در واقع این حقیقت را درک کردند که کنار رفتن اسد از مسند قدرت به معنای فروپاشی نظام در سوریه و غوطه ور شدن این کشور در یک جنگ داخلی خانمان سوز است که حالتی از هرج و مرج و بی ثباتی را نه تنها در سوریه بلکه در کشورهای همجوار آن نیز ایجاد می کند.

بشار اسد و هم پیمانان آن به خصوص بعد از حمایت مستقیم ترکیه و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس از گروه « جبهه النصره » و دیگر گروه های هم پیمان آن و بعد از سقوط شهر ادلب درک کردند که احتمال سقوط نظامی نظام وجود دارد بنابراین رژیم سوریه ، ایران و روسیه متقاعد شدند که راهکار سیاسی تنها راه حل بحران موجود است.

نتیجه این که همه طرف های اصلی در معادله سوریه به این باور و درک رسیده اند که حل سیاسی تنها راه خروج از بحران در این کشور است.

توافق هسته ای که بین ایران و گروه پنج به اضافه یک در وین حاصل شد نقش مهمی در تغییر مواضع و رویکردها داشت و ایرانی ها و روس ها به این واقعیت پی بردند که حفظ مصالح و منافع شان در سوریه در صورت فروپاشی نظام حاکم بر این کشور غیر ممکن است.

اوضاع برای ترکیه نیز وضع مشابهی دارد. ترکیه تحت فشار قرار گرفت تا حمایت از جبهه النصره و دیگر گروه های هم پیمان آن را کنترل کند زیرا آمریکا جبهه النصره را سازمانی تروریستی مرتبط با القاعده می داند بنابراین ممکن نیست به چنین گروه های تندرو و افراطی اجازه داده شود قدرت را در سوریه به دست بگیرند با توجه به پیشینه افراطی و مخاطراتی که برای اقلیت های سوریه به خصوص علوی ها ، مسیحی ها ، دروزی ها و دیگران دارند.

تغییر در موضع ترکیه در خصوص پیوستن به ائتلاف بین المللی ضد داعش تحول بسیار مهمی است.

خلاصه این که همه طرف های بین المللی ، منطقه ای و سوری در حال درک این حقیقت هستند که بحران سوریه راه حل نظامی ندارد و ادامه روند کنونی به معنای افزایش خشونت ، خرابی ، خونریزی و هرج و مرجی است که به سود هیچ کسی نیست و نخواهد بود و حل سیاسی تنها ضامن برای حفظ کمترین منافع و مصالح برای همه است.

استفان دی میستورا فرستاده سازمان ملل متحد برای حل بحران سوریه با همه طرف های بین المللی و منطقه گفتگو و رایزنی کرده است و به زودی گزارش خود را تقدیم شورای امنیت می کند گزارشی که حاوی طرحی برای برگزاری کنفرانس « ژنو 3 » برای حل بحران سوریه است. این بار با وجود توافق هایی که بین طرف های مختلف قبل از برگزاری کنفرانس ژنو 3 وجود دارد و با حمایت بازیگران بین المللی ، منطقه ای و سوری شرایط با گذشته متفاوت است و احتمال دستیابی به نتیجه زیاد است.

حل مسالمت آمیز بحران سوریه از آغاز بروز تنش در این کشور بهترین گزینه بود و به نظر می رسد که امروز تنها گزینه است.