به گزارش اقتصادنیوز، عفت شجاع، همسر شهید سپهبد علی صیادشیرازی، پس از یک دوره بیماری دار فانی را وداع گفت؛ زنی که 28 سال در کنار یکی از بزرگ‌ترین فرماندهان نظامی ایران زندگی کرد؛ از درس خواندن در دانشگاه افسری تا فعالیت‌های انقلابی در سال 57 و روزهای سخت دوران جنگ و پس از آن را در کنارش بود و تلاش او را برای ایران و اسلام می‌دید. عفت شجاع بعد از 25 سال به همسر شهیدش پیوسته است و به همین بهانه مروری بر بخش‌هایی از زندگی شخصی شهید صیاد شیرازی داریم . 

شهید علی صیاد شیرازی هنگامی که تصمیم داشت در سال ۱۳۵۰ با دختر دایی خود، عفت شجاع، ازدواج کند، با مخالفت ارتش حکومت پهلوی مواجه شد. حکومت پهلوی دلیل مخالفت ازدواجش با این دختر را سابقه مبارزاتی پدر عفت شجاع با حکومت مطرح کرد. سرانجام ارتش حکومت پهلوی در اثر اصرار ستوان شیرازی، با این ازدواج موافقت کرد. ثمره این ازدواج چهار فرزند شامل دو دختر به نام مریم و مرجان و دو پسر به نام های مهدی و محمد بوده است.

مرجان یکی از فرزندان شهید صیاد شیرازی از کودکان استثنائی بود، فرزندی که شهید او را از الطاف خفیه الهی می‌دانست. همسر شهید درباره او می‌گفت: «علی‌آقا او را بسیار دوست داشت و می‌گفت «لطف خدا را در وجود مرجان می‌بینم، در آن دنیا ما را شفاعت می‌کند. او حتی باوجود همه مشغله‌هایش عضو انجمن کودکان استثنایی شد و هر کاری از دستش برمی‌آمد برای آنها انجام می‌داد.»

مریم صیادشیرازی درباره علاقه پدر به «مرجان» می گوید: «بابا به خاطر وجود خواهرم مرجان بسیار شاکر خدا بود، او را برکت و لطف خدا می دانست و می گفت: مرجان الطاف خفیه الهی است، لطف خدا را در وجود مرجان می بینم، او ما را آن دنیا شفاعت می کند. وقتی بابا شهید شد، مرجان تا یک ماه بی قراری می کرد و دوست نداشت در مراسم عزای پدر شرکت کند یا بر سر مزار وی برود؛ اگر چه او جزو کودکان استثنایی معلول ذهنی است، اما نبود بابا را حس می کرد.»