حالا در برهه حساس انتخاب زودهنگام رئیسجمهور دیگری قرار داریم. در گفتوگو با حجتالاسلام دکتر سید مهدی علیزاده موسوی، نماینده دفتر مقام معظم رهبری در بنگلادش و معاون نماینده ولی فقیه در شبه قاره هند به اهمیت فرهنگ در جامعه پرداختیم. فرهنگی که آن را عامل اصلی نشاط و حیات جامعه میدانیم و در توسعه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، انسانی و اخلاقی نقش مؤثری دارد و لازم است منتخب و خادم جمهور بیش از هر چیز به آن توجه داشته باشد.
توسعه فرهنگی، ضرورت توسعه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی
دکتر علیزاده موسوی در ابتدا با بیان اینکه انگیزه رهبران انقلاب اسلامی ایران، پیش از هر چیز، تحول فرهنگی بود، میگوید: هر چه از دهههای نخست انقلاب جلوتر آمدیم، اولویت فرهنگ به محاق رفت و امور دیگری مانند اقتصاد، سیاست و اجتماع جای آن را گرفت و فرهنگ رفته رفته به امری تزئینی و فانتزی تبدیل شد. غافل از آنکه رشد اقتصادی بدون پیوستار فرهنگی رشدی نامتوازن و حتی حرکت به سوی جامعهای طبقاتی و دور از عدالت اجتماعی است. جامعهای که در آن به مسئولیتپذیری، همنوعدوستی، اخلاق حسنه، قناعت به همراه سختکوشی، امانتداری، تمرکز بر خانواده، میهنپرستی، صداقت، قانونمداری، امید و مثبتاندیشی و دهها صفتی که برای رشد معنوی و مادی انسان مورد نیاز است توجه نشود، هر چند این جامعه از نظر مادی ثروتمند شود، هرگز به آرامش و کامیابی نخواهد رسید.
وی با ذکر نمونهای توضیح میدهد: فردی که قناعت، امانت و رضایت را در کنار سختکوشی نیاموخته است، با چه میزانی از ثروت ارضا خواهد شد؟ اینکه 3هزار میلیارد نیز نمیتواند فردی را سیر کند، علتش را باید در فقر فرهنگی جستوجو کرد. قصابی که در کنار گوشت، چربی بیشتری میگذارد، کاسبی که گرانفروشی میکند، محقق و استاد دانشگاهی که در تدریس و پژوهش کوتاهی میکند، گاه وضعیت بدتری از آن اختلاسگر 3هزار میلیاردی دارند. شهید محمد باقر صدر میفرمود: هی نگویید مأمون بد بود و چه کرد. با خود بیندیشید اگر شما در آن شرایط و به جای او بودید، چه میکردید؟
فرهنگ، کالایی لوکس و زینتی نیست
این دکترای علوم سیاسی اظهار میکند: با وجود اهمیت و اولویت توسعه فرهنگی، این بعد حیاتی همواره در انتهای فهرست اولویتهای دولتمردان بوده است. کافی است نگاهی به مناظرههای ریاست جمهوری در چند دوره اخیر بیفکنیم. چند درصد آن به راهبردها و راهکارهای آنان در عرصه رشد فرهنگی جامعه اختصاص داشته است؟ مشکلات سفره مردم، فقر، نابرابری و شکاف عمیق طبقاتی، تکاثر ثروت، تنها با برنامههای اقتصادی از میان نمیرود. تا هنگامی که کارگزار از نظر فرهنگی رشد نکرده باشد، ثروت برای جامعه بیش از آنکه نعمت باشد، نقمت است. سیاست مبتنی بر خدمت به مردم، هرگز با توسعه سیاسی صرف ایجاد نمیشود و توسعه اجتماعی نیز آنچنان با پیوستهای فرهنگی گره خورده است که تصور آن به تنهایی دشوار است. تمامی این موارد را اضافه کنید به جانها، اموال و رشادتهایی که برای تحول فرهنگی در طول انقلاب اسلامی، هزینه شده است.
دکتر علیزاده موسوی تصریح میکند: این موارد هرگز به این معنا نیست که مشکل از مردم است. این ملت نجیب، بارها در سختترین شرایط در کنار آرمانهایش ایستاده است؛ نمونه آخرش تجلیل از رئیس جمهور شهیدشان بود که با تمام وجود سنگ تمام گذاشتند و نشان دادند برای صداقت، مسئولیتپذیری و سختکوشی همراه با اخلاص، بیش از هر چیز ارزش قائلاند. روی سخن، سیاستگذاران و دولتمردانی هستند که با وجود هشدارهای بسیار زیاد رهبر معظم انقلاب، همواره فرهنگ را کالایی لوکس و زینتی تصور میکنند که اولاً مخصوص گروه نخبگان جامعه بوده و ثانیاً آخرین اولویت زمامداران است.
فرهنگ، اولویت است
این استاد حوزه و دانشگاه بیان میکند: به همه ترک فعلهایی که در عرصه فرهنگ انجام شده، تهاجم فرهنگی بیامان غرب را اضافه کنید که سالیان سال است رهبر معظم انقلاب در تعابیر مختلف، درباره آن هشدار دادهاند و بهویژه درزمینه فضای مجازی فرمودند اگر من جوان بودم، در این حوزه به فعالیت میپرداختم و درنهایت که نتیجهای نگرفتند، توصیه به «آتش به اختیار» کردند. این بدین معنا نیست که در کشور آثار فاخر فرهنگی تولید نمیشود، اما از جنبش و انقلابی که هدفش تحول فرهنگی بوده و رسالت ایجاد تمدن نوین اسلامی را دارد، بیش از این انتظار میرود. مشکل اساسی ما نبود نهادها و سازمانهای فرهنگی نیست، چرا که دهها مرکز، مؤسسه، سازمان و نهاد عریض و طویل در طول این سالها تأسیس شدهاند که در ظاهر به کار فرهنگی مشغولاند، مشکل همه آنها این است به کار فرهنگی به عنوان یک شغل مینگرند تا عاملی تحولآفرین و مقدس.
دکتر علیزاده موسوی در پایان با بیان اینکه غرض از این سخنان این نیست تمام امور فرهنگی در دست رئیس جمهور است، میگوید: هدف این است در کنار ارائه برنامههای اقتصادی، اولویت را برنامههای فرهنگی قرار دهیم. جامعه و نامزدها را بر اساس برنامههایی که برای حوزه فرهنگ دارند، قضاوت کنیم. نگوییم فرهنگ به حوزه اجرا ارتباطی ندارد بلکه امروز ثابت شده هر برنامهای حتی اقتصادی دارای پیامدها و آثار فرهنگی است که اگر بهدرستی توجه نشود، حتی آثار اقتصادی را نیز از میان خواهد برد. شاید مقدمه داشتن چنین برنامهای، داشتن روحیه ارزشی، فرهنگی و جهادی باشد، نه بروکراتیک و تمرکز بر اهداف اقتصادی لیبرال که در صورت موفقیت، جامعه ما را درنهایت شبیه جامعه بحرانزده آمریکا خواهد کرد. روش و منش
رئیس جمهور شهید حضرت آیتالله رئیسی و همراهان وی نشان داد مردم اگر رویکرد ارزشی و جهادی ببینند، آماده جانفشانی هستند.
خبرنگار: مریم احمدی شیروان
نظر شما