عالم مجاهد شهیدی را از دست داده‌ایم که برای خدمت به مردم سر از پا نمی‌شناخت و شب و روز نداشت و البته که شهادت پاداش الهی و نشان قبول مجاهدت شبانه‌روزی آیت‌الله رئیسی است.
از منظر قرآنی با توجه به این آیه شریفه ادای دین می‌کنیم. خداوند در آیه 169 سوره آل‌عمران فرموده شهید همواره زنده است و حیات و ممات او صفتی است برای حیات طیبه و به مصداق آیه شریفه که می‌فرماید «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون» شهیدان واسطه فیض رحمانی هستند و توسل به مکتب آن‌ها سعادت را در پی دارد.
اما چه عاملی سبب می‌شود برای شهدا مودت و محبت جهانی ایجاد شود و شهادت چگونه موجب می‌شود رتبه فرد برای خدمت‌رسانی بالاتر برود؟ شرط بهره‌مندی از هدایت شهدا چیست؟

عزت جهانی شهید رئیسی
خداوند در آیه نورانی 8 سوره صف فرموده: «يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللهُ مُتِمُّ نُورِهِ و َلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُون» یعنی کافران می‌خواهند نور خدا را به گفتار باطل (و طعن و مسخره) خاموش کنند و البته خدا نور خود را کامل و محفوظ خواهد داشت، هر چند کافران خوش ندارند. این بیان، حکایت از این دارد هرچند برادران حضرت یوسف(ع) او را به چاه انداختند تا ایشان را 
سر به نیست کنند و یادش را از بین ببرند اما خدای سبحان او را از چاه به عزت رساند و بر صدر نشاند و سبب شد سبطیان و قبطیان بر او سجده کنند. یوسف(ع) عزتمند شد زیرا خداوند اراده کرده بود. همان‌طور که در آیه96 سوره مریم آمده است: «ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا» یعنی «کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند خداوند رحمان محبت آن‌ها را در دل‌ها می‌افکند». 
ود محبتی است که اظهار و آشکار می‌شود، نه محبت قلبی. محبت تا وقتی در قلب است، حب است اما وقتی  به بیرون کشیده شده و عمومیت پیدا می‌کند، ود و مودت می‌شود. خداوند می‌فرماید کسی که ایمان و عمل صالح داشته باشد، اگر در نظام فردی یا در نظام اجتماعی باشد و ایمان و عمل صالح او در راستای ایجاد حاکمیت الهی و خدمت به مردم باشد آنگاه «سیجعل لهم الرحمن ودا» خداوند رحمان محبت او را در دل‌ها می‌افکند.
عزت جهانی و عمومی و مودت و محبتی که خداوند بیان کرده، غیرقابل تصور بوده و با هیچ مقیاسی قابل اندازه‌گیری نیست، همان‌طور که خدای سبحان این ود را برای آیت‌الله رئیسی و دوستانشان ایجاد کرد. 
این محبت امری عادی نبود، بلکه اراده الهی بود که در مقابل توطئه دشمنان و عداوت، دشمنی و بدخواهی آنان، خدای سبحان عزتمندی را به وجود آورد، همان‌گونه که برای حضرت یوسف(ع) ایجاد کرد.

شهادت، توفیق خدمت‌رسانی بالاتر
خدای سبحان در آیه 169 سوره آل‌عمران در مورد کسانی که در راه او به شهادت رسیده‌اند فرموده است: «وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُون؛ ﻫﺮﮔﺰ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﺒﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ 
ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﺮﺩﻩ‌ﺍﻧﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺯﻧﺪﻩ‌ﺍﻧﺪ ﻭ ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﻭﺯی ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ». شهدا حیات دارند. باتوجه به اینکه همه پس از این عالم دنیا زنده هستند و زندگی برزخی دارند، حیات داشتن شهدا نزد رب، حیات ویژه‌ای است. این حیات، فعال بودن و تأثیر در این عالم است و آن‌ها مؤثرات در این عالم هستند. به بیانی دیگر، افرادی که با شهادت از دنیا رفته‌اند در این عالم تأثیر ویژه دارند.
حیات ویژه نزد رب تأثیر ویژه است. از آنجایی که این شهدا در عالم، کارشان، فکرشان و دغدغه‌هایشان خدمت به مردم بود، با شهادت به مقام بالاتر و حیات ویژه نزد رب رسیده‌اند. مانند کسی که در مسند وزارت باشد و حیطه خدمت‌رسانی‌اش محدود است. 
اگر رئیس‌جمهور شد، حیطه او وسیع‌تر می‌شود. در این نگاه هم کسی که در مرتبه‌ای از خدمت‌رسانی باشد، اگر خدای سبحان او را انتخاب کند و پیش خود ببرد، این نحوه‌ای از بالاتر رفتن برای خدمت‌رسانی است. همان‌طور که ملائک الهی مدبرات امر هستند، احیاء عند رب بودن و رزق عند رب بودن شهدا تأثیرگذاری ویژه‌ای در عالم است. 
منتها اگر تا کنون با فکر و اراده خودشان در راه خدا این کار را می‌کردند، از این به بعد با اراده، قدرت، توجه و تدبیر رب به این کار مشغول می‌شوند.

شهدا واسطه‌های فیض الهی
اما شرط بهره‌مندی از هدایت شهدا چیست؟ بر اساس آیه 170 سوره آل‌عمران شرط این است که «وَيَستَبشِرونَ بِالَّذينَ لَم يَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم» به بیانی آن‌هایی از این هدایت‌ها و ارتباطات بهره‌مند می‌شوند که در دنیا رابطه خود را با شهید حفظ کرده باشند. یعنی دنباله‌رو او باشند و خط او را ادامه دهند. 
اگر از نظر اجتماعی و فردی بخواهیم از شهدا و کسانی که در راه خدا به شهادت رسیده‌اند بهره‌مند باشیم باید نسبت و نزدیکی با آن‌ها پیدا کرده باشیم و دنباله‌رو آنان محسوب شویم، «وَيَستَبشِرونَ بِالَّذينَ لَم يَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم» باشیم.  اگر فرهنگ شهادت و شهید و تبعیت از آنان را در جامعه نهادینه کنیم، درمی‌یابیم آن‌ها انتخاب خدا هستند. شهید اگر رئیس‌جمهور بوده، بهترین بوده است؛ اگر استاندار بوده، بهترین بوده، اگر امام جمعه بوده، بهترین بوده و اگر وزیر بوده، بهترین بوده است.  این انتخاب ویژه الهی، مهر تأییدی است بر نظام کاری آن‌ها که باید آن را به‌عنوان الگو و راهنما قرار دهیم و بتوانیم آن ویژگی را تعمیم داده و از برکات آنان در نظام فردی و اجتماعی بهره‌مند شویم. این نگاه ویژه به شهید را در مورد سردار سلیمانی نیز داشتیم و از آن برکات در جامعه بهره بردیم. در نظام اجتماعی نیز می‌توانیم از شهید آیت‌الله رئیسی و شهدایی که پیش از ایشان بودند و این دغدغه را داشتند حتی شهدای اول انقلاب، بهره‌مند شویم، چرا که آنان واسطه‌های فیض الهی هستند.