خبرگزاری آریا - سید ابراهیم رئیسی، محبوب مردم بود، اما محبوبیتش نه فقط بخاطر تلاش خستگی ناپذیرش برای مردم، بلکه عمدتا به دلیل تقوا و رابطه قلبی و تعبّدی و عملی اش با خداوند متعال بود.

«مِنَ المُؤمِنینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدوُا اللهَ عَلَیهِ فَمِنهُم مَن قَضی نَحبَهُ وَ مِنهُم مَن یَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبدیلاً»(احزاب: 23)
حادثه تلخ شهادت خدمتگزار مخلص و خستگی ناپذیر، رئیس جمهور قرآنی مردمی و فداکار، خادم الرضا(ع) آیت الله دکتر سید ابراهیم رئیسی، و سایر همراهانشان، جان و دل مردم سرافراز و صبور ایران اسلامی را آکنده از اندوه کرد.
آیت الله رئیسی مجاهدی روشن ضمیر بود که به پشتوانه اتکاء به نصرت الهی و باور به مردم، در دوران کوتاه ریاست جمهوری خود دغدغه ای جز خدمت به مردم و گره گشایی از کار مردم نداشت.
او همچون پیامبران الهی، از جنس مردم بود:
«لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ؛ به یقین، رسولى از جنس خودتان بسویتان آمد.» (توبه: 128)
در برابر مردم متواضع بود:
«وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ؛ و بال خویش را براى مؤمنان فرو گستر.»
و نسبت به مردم نه متکبر و غلیظ القلب، بلکه مهربان و پر از عاطفه بود:
«وَأَشْعِرْ قَلْبَکَ‏ الرَّحْمَهَ لِلرَّعِیَّهِ، وَالْمَحَبَّهَ لَهُمْ، وَاللُّطْفَ بِهِمْ، وَلَا تَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعاً ضَارِیاً تَغْتَنِمُ أَکْلَهُمْ، فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ: إِمَّا أَخٌ لَکَ فِی الدِّینِ، وَإِمَّا نَظِیرٌ لَکَ فِی الْخَلْقِ؛ و قلب خویش را کانون رحمت و محبّت و لطف به رعیت قرار ده و در مورد آنان همچون درنده‏ اى مباش که خوردنشان را غنیمت شمارى، زیرا مردم دو گروهند: یا برادر دینى تواند و یا انسان‏هایى که در آفرینش شبیه تو هستند (در هر حال باید حقوق آنها را محترم بشمارى و بدان).» (نهج البلاغه؛ نامه 53)
او مدیر نشسته پشت میز نبود، بلکه خادم ایستاده در میدان بود و به پاس این جهاد شبانه روزی اجری عظیم در پیشگاه خدای متعال خواهد داشت:
"وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَى الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًا؛ ﻭ خداوند ﺟﻬﺎﺩﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻧﺸستگانِ [ﺑﻲ ﻋُﺬﺭ] ﺑﻪ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ." (نساء:95)
ارتباط مستمر و نزدیک رئیس جمهورِ علوی ما با مردم، موجب شد که همواره اولویت ها و مشکلات اصلی زندگی مردم را به درستی تشخیص دهد و اسیر حاشیه سازی های کاذب نشود:
«وَأَمَّا بَعْدُ فَلَا تُطَوِّلَنَ‏ احْتِجَابَکَ عَنْ رَعِیَّتِکَ، فَإِنَّ احْتِجَابَ الْوُلَاهِ عَنِ الرَّعِیَّهِ شُعْبَهٌ مِنَ الضِّیقِ، وَقِلَّهُ عِلْمٍ بِالْأُمُورِ؛ وَالِاحْتِجَابُ مِنْهُمْ یَقْطَعُ عَنْهُمْ عِلْمَ مَا احْتَجَبُوا دُونَهُ فَیَصْغُرُ عِنْدَهُمُ الْکَبِیرُ، وَیَعْظُمُ الصَّغِیرُ، وَیَقْبُحُ الْحَسَنُ، وَیَحْسُنُ الْقَبِیحُ وَیُشَابُ الْحَقُّ بِالْبَاطِلِ؛ و اما بعد (از این دستور) هیچ‏گاه خود را در زمانى طولانى از مردم پنهان مدار، زیرا پنهان ماندن زمامداران از چشم مردم موجب نوعى کم‏ اطلاعى نسبت به امور (مردم و کشور) مى‏ شود و آنان را از آنچه نسبت به آن پنهان مانده‏ اند بى‏ خبر مى‏ سازد؛ در نتیجه مسائل بزرگ نزد آنان کوچک و امور کوچک در نظر آنها بزرگ مى‏ شود؛ کار خوب، زشت جلوه مى‏ کند و کار زشت، خوب؛ و حقّ و باطل با یکدیگر آمیخته مى‏ شود.» (نهج البلاغه؛ نامه53)
او "اُذُن خیر" بود و در مواجهه با مردم و در مواجهه با منتقدانش، از "سعه صدر" کم‌نظیری برخوردار بود:
«إنّ العبدَ إذا اختارَهُ اللّه ُعزّ وجلّ لاُمورِ عبادِهِ شَرحَ صَدرَهُ لذلکَ؛ به راستى چون خداوند بنده‏ اى را براى اصلاح کار بندگان خود انتخاب کند، به او شرح‏ صدر عطا می کند.» (عیون اخبار الرضا، ج1، ص163)
سید ابراهیم رئیسی، محبوب مردم بود، اما محبوبیتش نه فقط بخاطر تلاش خستگی ناپذیرش برای مردم، بلکه عمدتا به دلیل تقوا و رابطه قلبی و تعبّدی و عملی اش با خداوند متعال بود. او کار برای مردم را عمل صالح و کار برای خدا می دانست و این راز محبوبیتش بود:
«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا؛ کسانى که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‏ اند، خداوندِ رحمن محبت آنها را در دلها مى‏ افکند.» (مریم: 96)
و به تعبیر مولا امیرالمؤمنین(ع):
«مَنْ‏ أَصْلَحَ‏ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ؛ هرکس که رابطه میان خود و خداوند را اصلاح نماید، خداوند رابطه میان او با مردم را اصلاح می کند.»(نهج البلاغه؛ حکمت 89)
شهید رئیسی، به همان اندازه که در برابر مردم متواضع و نرمخو بود، در برابر دشمنان خدا و مردم نیز سرسخت و مقاوم بود:
"أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّهٍ عَلَى الْکافِرِینَ؛ در برابر مومنان متواضع و در برابر کافران سرسختند."(مائده: 54)
شهید رئیسی، سیاستمداری صادق بود. در رفتار و گفتارش صداقت داشت. هم با خدا و هم با مردم و شهادت نیز پاداش انسانهای صادق است:
«مِنَ المُؤمِنینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدوُا اللهَ عَلَیهِ فَمِنهُم مَن قَضی نَحبَهُ وَ مِنهُم مَن یَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبدیلاً * لِیَجزِیَ اللهُ الصّادِقِینَ بِصِدقِهِم...»(احزاب: 24_23)
تصویر این خادم القرآن، آن گاه که در مقابل قرآن ستیزان و ظلمت باوران، کلام نورانی الهی را بر سر دست گرفت و از حقانیت قرآن کریم دفاع کرد و رسوایی مدعیان حقوق بشر و آزادی بیان را فریاد کرد، فراموش نخواهد شد.
بدون شک اراده دیگر خدمتگزاران کشور تغییر نخواهد کرد و مسیر پر افتخار این سید صادق و شهید جمهور ادامه خواهد داشت.
معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کشور این حادثه اندوه بار را به محضر امام زمان ارواحنا فداه، رهبر حکیم انقلاب اسلامی و ملت سرافراز ایران اسلامی تسلیت عرض نموده و مطابق فرمایش و اوامر رهبر انقلاب اسلامی که ستون خیمه انقلاب هستند، به مردم عزیز ایران و بخصوص جامعه قرآنی کشور اطمینان می دهد که این ضایعه تاسف بار، اندک خللی در مسیر فعالیت ها و برنامه های قرآنی ایجاد نخواهد کرد.
والسلام علی عباد الله الصالحین