این فصل برای آلمانی‌ها بسیار ویژه و خاص تمام شد و ژرمن‌ها به نحوی چشم‌ها را حسابی به خود خیره کردند.
ژابی آلونسو و بایرن لورکوزن، تاریخ سازی ویژه ای در تاریخ بوندسلیگا رقم زدند و تنها دو فینال تا آستانه فتح سه گانه بدون باخت، فاصله دارند.
یورگن کلوپ پس از نه سال عملکرد حیرت انگیز، میراث باشکوهی را در لیورپول از خود به گذاشت و ابتدای این هفته برای همیشه از لیورپول رفت.
مارکو رویس، مظهر و نماد وفاداری وستفالن هم بعد از سال‌ها، وداع دردناکی با دورتموندی‌ها داشت و ترک دیار کرد.
با این اوصاف، خبرهای جدید از مادرید در عصر سه شنبه به گوش رسید؛ تونی کروس، مهندس خط میانی کهکشانی‌ها، از دنیای فوتبال خداحافظی می‌کند و پس از به پایان رسیدن جام ملت‌های اروپا در خاک وطن خود، برای همیشه چهارگوشه مستطیل سبز را می‌بوسد و کفش‌ها را آویزان می‌کند!
کروس شاهکارهای فوق‌العاده ای در مادرید و مونیخ از خود به یادگار گذاشت و شاید طی این سالیان اخیر، او جزو معدود بازیکنانی بود که به طور میانگین، در هر دیدار بالای نود درصد پاس سالم داشته است!
در اوج بودن و البته ماندن و حفظ موقعیت آرمانی و ایده آل کار هر بازیکنی نیست و چنین شرایطی، آمادگی جسمانی و روانی بالایی می‌طلبد.
تونی کروس هم یکی از همان فوتبالیست‌هایی است که تماشاگران فوتبال کمتر دوران افت و رکود او را در تیم ملی و باشگاهی به یاد دارند و خیلی سخت می‌توان نقطه تاریکی در کارنامه درخشان و بی نظیرهافبک آلمانی پیدا کرد.
کروس در دنیای مدرنیته فوتبال، معنا و رنگ تازه‌ای به پست شماره هشت بخشید. ساده بازی کردن و پرهیز از هرگونه جلب توجه، بهترین عباراتی است که حق مطلب را درباره سبک بازی مهندس آلمانی ادا می‌کند.
او هیچ وقت در زمین به دنبال کار خارق العاده و استثنایی نبود و به معنای واقعی کلمه، یک بازیکن در خدمت تیم محسوب می‌شد.
بازی او در اکثر مواقع به چشم نمی‌آمد اما در پس هر گل،تأثیرات پاس‌ها، جایگیری‌ها، دید و سری بالا و آگاهی محیطی بکر و ناب از او را اصلاً نمی‌توان دست کم یا حتی نادیده گرفت.
کروس معنای فوتبال ساده و زیبا بود؛ به طوری که ذهن او، همواره بهترین فضاهای خالی در زمین را به عالی ترین و سریع ترین شکل ممکن ارزیابی می‌کرد و هم تیمی‌هایش از پاس‌های باورنکردنی او همیشه شگفت زده می‌شدند.
قطعاً اهالی فوتبال بابت از دست دادن و خداحافظی او، دلتنگ خواهند شد؛ دلتنگ پاس‌هایی که حتی از گل، زیباتر و چشم نواز تر بودند و تماشای پاس‌های او، یکی از لذت بخش ترین تصاویر و صحنه‌های هر طرفدار فوتبالی در دوران عمرش خواهد بود.
به قول سیمون دو بووار، نویسنده شهیر فرانسوی، هیچ کس نابغه متولد نمی‌شود؛ بلکه نابغه می‌شود. کروس هم در لیست نابغه‌هایی قرار می‌گیرد که در مادرید و با روخی بلانکوس به فوتبال خود پایان می‌دهد؛ همانند زیزو که در آخرین نمایش خود در برنابئو، خداحافظی منحصر به فردی با طرفداران داشت و با عوض کردن پیراهنش با خوآن ریکلمه، قاب نابی را برای عکاسان حاضر در صحنه مهیا کرد.
فرناندو ردوندو، زین الدین زیدان، کلود ماکلله، ژابی آلونسو، مسوت اوزیل و اکنون تونی کروس؛ رئال به وداع با نابغه‌هایش عادت دارد و به قول لوتار ماتئوس «مادرید احتمالا بهترین بازیکن تاریخ آلمانی باشگاه خود را از دست می‌دهد!»
اول ژوئن، بعد از سوت پایان فینال ومبلی، شب سختی انتظار دو دوست قدیمی‌را می‌کشد؛ مارکو و تونی در انتها، فارغ از هر نتیجه ای، با هواداران وداع می‌کنند و با آنها دست تکان می‌دهند!
هم تیمی‌های فعلی و سابق از جمله کریس رونالدو، باورشان نمی‌شد که تونی از فوتبال خداحافظی کند؛ حتی کارلتو هم دوست نداشت که اینقدر ناباورانه با مادرید و توپ، وداع تلخی داشته باشد!
پادشاه شهر مادرید؛هافبک سی و چهار ساله آلمانی، با تو بدرود!
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد