گروه سیاسی _ سید محسن عبدالهی: شاید من خوش‌خیال بودم که تصورم این بود بعد از اتمام دور دوم انتخابات، شاید فتیله این اتهام‌زنی‌ها و مثلا افشاگری‌های زرد پایین کشیده و تمام شود. علت این امید واهی من و همفکرانم بابت اعتقاد ظاهری کسانی است که «حضرت آقا» از دهان مبارکشان نمی‌افتد و همگی خود را سرباز راستین و بی‌جایگزین و تک‌سوار ولایت می‌دانند و هنگام شعار، خوب از اهل کوفه نبودن و تنها نگذاشتن علی می‌گویند. اما زهی خیال باطل که دغدغه حضرات جنگ قدرت است و توصیه، ولی امر جامعه اساسا برای ایشان اهمیتی ندارد و آن‌چه مهم می‌نماید، رسیدن به چیزی است که شهوت قدرت‌طلبی ایشان را ارضا کند.

به گزارش بولتن‌نیوز، اگر یک نفر مدعی پیروی سربازوار از رهبر جامعه باشد، قاعدتا باید این توقع را هم داشته باشیم که وی علی‌الخصوص در توصیه‌های سیاسی و اجتماعی، مطابق با شعاری که سر می‌دهد، عمل کند، اما تنها چیزی که ما چه پیش از انتخابات در مراحل اول و دوم و چه پس از اتمام فرایند انتخاباتی شاهدش هستیم، دعوا، ملتهب کردن جامعه، بی‌اعتمادی قشر طرفدار نظام به سیاسیون انقلابی و بدتر از هر چیزی، ریزش آمار مشارکت مردم در انتخابات به واسطه رفتار‌های همین عالی‌جنابان مدعی هستیم؛ از طرفداران و اطرافیان قالیباف تا امثال رسایی و رائفی‌پور و اطرافیان ایشان.

خدا را هزار مرتبه شکر که همگی خدمت به خلق، اسلام و انقلاب از دهانشان نمی‌افتد، اما دریغ از استشمام رایحه خدمت از این حضرات در مشام ما ناظران جنگ قدرت. اگر واقعا طبق آن‌چه که می‌گویند، دغدغه انقلاب را داشتند، در مسیری نمی‌رفتند که مردم را چنان دلسرد کنند که نتیجه آن مشارکت ۳ درصدی در انتخابات دور دوم مجلس شورای اسلامی در شهر تهران باشد. چنین نتیجه‌ای وهن نظام بود و رخ دادن آن حاصل تلاش‌های بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر طرف‌های دعوای رسیدن به صندلی‌های سبز مجلس.

از فردای منتشر شدن نتایج دور دوم انتخابات مجلس هم که داستان رسیدن به صندلی ریاست مجلس آغاز شده است. رسایی در رسانه خود تیتر می‌زند که، چون قالیباف فاسد است (بدون اثبات در هیچ محکمه‌ای) پس نوبت او نیست و فصل تغییر فرا رسیده، محبی با انتشار اطلاعات مالی، طرف مقابل را زیر ضربه می‌برد و برخی مسائل خانوادگی و شخصی رائفی‌پور را افشا می‌کنند. رائفی‌پور هم هر اتفاقی را با ربط و بی‌ربط به قالیباف می‌چسباند تا وجهه او را خراب کند. نتیجه تمام این اطوار‌ها می‌شود همین انتخابات واقعا حداقلی که دیگر حتی حامیان راستین نظام را هم نسبت به انقلابی‌ترین‌ها نیز بدبین می‌کند.

احتمالا برخی مخالف باشند، اما وجدانا و بینی و بین‌الله، اگر قرار است سطح سیاست‌بازی انقلابیون و اصولگرایان تا این اندازه نازل و ضد منافع نظام باشد، بهتر است بپذیریم که مردم حق دارند تا از امثال این حضرات روی برگردانند و دیگر اعتمادی به ایشان نداشته باشند. اندکی بوی تقوا در این دعوا‌ها حس نمی‌شود تا ما حداقل دلمان خوش باشد که درد آقایان، قدرت نیست و خدمت است. حقیقتش سخت است بپذیریم که برای خدمت به مردم و نظام نیاز باشد که تا این اندازه چرک به یکدیگر حمله کنند و حیثیت یک حکومت را زیر سوال ببرند.