این منبع آب که شبیه یک برج طراحی شده است، بین سال‌های ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۱ برای روستای استینوکرزل ساخته شده است. این برج تا اوایل دهه ۱۹۹۰ فعال بوده و در طول جنگ جهانی دوم نیز توسط نازی‌ها به عنوان برج دیده‌بانی استفاده می‌شده است.
به گزارش فرادید، در سال ۲۰۰۴ برای حفاظت و نگهداری از این بنا اقداماتی صورت گرفت که مورد تایید کمیسیون سلطنتی حفاظت و نگهداری از بناها و محوطه‌های تاریخی نیز قرار گرفت.
نمای بیرونی
در جریان این اقدامات نمای بیرونی برج به طور کامل به حالت اولیه خود بازسازی شد، ستون‌های بتنی آسیب‌دیده تعمیر و رنگ‌آمیزی شدند، درزهای آجرها به طور کامل برداشته و جایگزین شدند و پنجره‌های بالای برج نیز بزرگ‌تر شدند.
اما کار بازسازی کامل برج و تبدیل آن به یک خانه تک‌خانواری در سال ۲۰۰۷ آغاز شد.
برنامۀ استفاده از فضا
این پروژه دو کاربری مجزا را در نظر گرفته است. ساکنان اصلی و دائمی برج، زوجی هستند که به طور همیشگی در آن زندگی می‌کنند. اما یک یا دو بار در ماه، بخشی از ساختمان برای رویدادهای بسیار خاص اجاره داده می‌شود.
این رویدادها معمولا برای مدیران شرکت‌ها که به دنبال مکانی برای برگزاری کارگاه آموزشی هستند یا شرکت‌های بزرگی که به دنبال مکانی منحصر به فرد برای ملاقات با مشتریان در نزدیکی فرودگاه می‌گردند، مناسب است. به همین منظور تمامی اتاق‌ها به آخرین تکنولوژی فناوری اطلاعات، سیستم خانۀ هوشمند و امکان نصب پروژکتور در تقریبا هر جایی از طبقه بالا مجهز شده‌اند.
معماری داخلی
حفظ عناصر بتنی موجود مانند لوله اصلی آب، سقف‌های بتنی، راه‌پله‌های بتنی و مخزن آب بتنی ۲۵۰،۰۰۰ لیتری برای حفظ هویت اصلی ساختمان ضروری بود.
هر عنصر بتنی قابل مشاهده در داخل به رنگ خاکستری تیره رنگ‌آمیزی شده است تا مرز بین بخش‌های قدیمی و جدید مشخص شود.
کارکرد طبقات مختلف این برج به این صورت است:
طبقه همکف به عنوان ورودی اصلی و گاراژ (برای دو ماشین) عمل می‌کند؛ طبقۀ زیر همکف اتاق فنی، انباری و تاسیسات را در خود جای داده؛ طبقه اول به اتاق مهمان و دفتر کار اختصاص دارد و همچنین یک اتاق خواب مهمان با حمام اختصاصی نیز در همین طبقه در داخل فضایی مجزا طراحی شده است.
طبقه دوم ساختمان یک حمام با دوش مرکزی به ارتفاع ۴.۵ متر دارد که برای به حداکثر رساندن حس جریان آب در نظر گرفته شده است. دیوارهای شیشه‌ای تیره‌رنگ دور دوش را احاطه کرده‌اند تا حس صمیمیت و گرما را افزایش دهند.
طبقه سوم شامل اتاق خوابی گرد با سقف گنبدی است که دارای راه‌پله‌ای مارپیچ منتهی به طبقه بالا و یک آینه قدی یکپارچه است.
طبقه چهارم اتاق نشیمن، آشپزخانه و اتاق غذاخوری را در خود جای داده است. طبقه پنجم نیز با شکل دایره‌ای و سطح وسیع خود، منظره‌ای باورنکردنی از هواپیماهایی که در فرودگاه ملی در فاصله تنها یک‌چهارم کیلومتری فرود می‌آیند را ارائه می‌دهد.
