به گزارش اقتصادنیوز روزنامه هم میهن نوشت: آقای وزیر کار فرمودند: «بحمدالله و المنّه ما در حوزه اقتصاد یکی از اولین اقتصادهای جهان هستیم! مخصوصاً در این دولت و شاهد رونق هستیم.»

آخرین مورد هم سخنان آقای وزیر کشور است که در توئیت خود نوشته‌اند: «مرحله دوم انتخابات پایان یافت. بحمدلله مردم حماسه آفریدند.»

این‌گونه جملات و کاربرد کلمات در معانی مغایر با برداشت عرفی آنها در سیاست غیرمعمول نیست و ما موارد زیادی از آن را در سیاست بین‌الملل کشورها دیده‌ایم؛ ولی تکرار آن در سیاست داخلی استثنا است.

در دولت آقای رئیسی چنین کاربردی کم نیست و رئیس دولت نیز در این زمینه گشاده‌دست سخن می‌گویند. طبعاً، علت واقعی آن رویکرد روایت‌محوری است که بر اعضای دولت غلبه دارد. به عبارت دیگر، گمان می‌کنند واقعیت را هرگونه تعریف و توصیف کنند، مردم همان را باور خواهند کرد.

درحالی‌که در خوشبینانه‌ترین حالت  فقط اندکی از افراد خودشان مفتون چنین تعابیر و روایاتی می‌شوند. چگونه ممکن است که فتح خرمشهر در سوم‌خرداد ۱۳۶۱ یا انتخابات دوم‌خرداد ۱۳۷۶ را «حماسه» بنامیم و درعین‌حال، مشارکت انتخاباتی و اندک چنددرصدی در دور دوم انتخابات تهران را هم حماسه‌ی مردم بنامیم؟ اگر یک نظرسنجی شود، به احتمال فراوان اکثریت قاطع مردم حتی اطلاع چندانی از این برنامه نداشتند. پس، چگونه چنین پدیده‌ای را می‌توان حماسه نامید؟

همان‌گونه که الگوی جهان شده‌ایم؟ یا از اولین اقتصادهای جهان شده‌ایم که هر دو هم حتماً در همین مدت اندک حضور آقایان رخ داده و الا قبل از خود را که به‌کلی نفی می‌کنند.

واقعیت این است که با قلب مفهوم کلمات و کشتن کلمه و نیز روایت مطابق میل و خواست خود، نمی‌توان کشور را اداره کرد و یا مردم را قانع کرد. نه‌تنها مردم باور نمی‌کنند، بلکه از این پس اگر سخن درستی هم بگویید، کسی باور نخواهد کرد. چنین سیاستی موجب فرو رفتن بیشتر در گرداب خودساخته تبلیغاتی می‌شود.

هیچ اثر پایدار و ملموسی بر برداشت مردم نخواهد داشت؛ حتی دوستان دولت را ناراحت می‌کند. اخیراً سرلیست یکی از گروه‌های اصولگرا با صراحت تمام برداشت خود از پیام حضور چنددرصدی را اعلام کرد که مردم هیچ‌کدام از ما را نمی‌خواهند.

هنگامی که پیام مشارکت کمتر از حداقلی این‌چنین روشن است که دوستان خودشان هم آن را می‌گیرند، پس چرا باید آن را حماسه معرفی کرد؟ چنین بیانی هیچ کمکی به تغییر واقعیت موجود نمی‌کند؛ فقط درک جوانان و مردم از حماسه‌های تاریخی مثل فتح خرمشهر را مخدوش می‌کند.