صاحب‌خبر - گروه سیاسی جهان نيوز، حسین خان بابازاده: «یکی از حقوق عمومی مردم همین است که امنیّت روانی داشته باشند. امنیّت روانی یعنی چه؟ یعنی هر روز یک شایعه‌ای، یک دروغی، یک حرف هراس‌افکننده‌ای در ذهنها پخش نشود. حالا تا دیروز فقط روزنامه‌ها بودند که این کارها را میکردند، حالا فضای مجازی هم اضافه شده. هر چند وقت یا چند روز یک بار، گاهی چند ساعت یک بار یک شایعه‌ای، یک دروغی، یک حرفی را یک آدم مشخّصی یا نامشخّصی در فضای مجازی منتشر میکند، مردم را نگران میکند، ذهن مردم را خراب میکند. یک دروغی را مطرح میکند، شایع میکند، خب، این امنیّت روانی مردم از بین میرود. یکی از وظایف قوّه‌ی قضائیّه برخورد با این مسئله است». این بخشی از فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با رئیس و مسئولان قوه قضائیه در سال 1401 بود.

عین این فرمایش را رهبری معظم در دیدار سال بعد با رئیس و مسئولان عدلیه تکرار کردند. ایشان فرمودند: «یکی از حقوق عامّه، امنیّت روانی جامعه است. اینکه یک عدّه‌ای آنجا بنشینند و با استفاده از فضای مجازی یا غیرمجازی مدام روی اعصاب مردم راه بروند و امنیّت ذهنی مردم را به هم بزنند، مردم را بترسانند و مانند اینها، خب این خلاف مقتضای احیای حقوق عامّه است و قوّه‌ی قضائیّه باید وارد بشود. البتّه اطّلاع دارم که در بعضی اوقات و در بعضی از موارد دادستانی‌ها وارد شده‌اند و کارهایی هم انجام داده‌اند، لکن باید با برنامه‌ریزی و با انضباط این کار انجام بگیرد، این کار باید با قاعده انجام بگیرد؛ این جایش خالی است و بایستی مثلاً این کارها را انجام بدهد».

تکرار این موضوع فوق العاده با اهمیت در این دیدار مهم سالانه به این معنی است که یا از پیگیری این موضوع غفلت شده است و یا آنچنان که باید کاری صورت نگرفته و مشکل پابرجاست؛ در غیر این صورت نیازی به تکرار و تذکر مجدد نبود.

در دیدار اخیر مدیران و اصحاب رسانه با حجت الاسلام اژه ای هم ایشان اذعان کردند که وضعیت امنیت روانی جامعه خوب نیست!

در تازه ترین مورد یک چهره بدسابقه و به تعبیر شهردار تهران «قلم به مزد» از قرارداد بزرگ و بی سابقه شهرداری به نفع مردم پایتخت جهت نوسازی و برقی سازی ناوگان حمل و نقل عمومی در فضای مجازی به اصطلاح افشاگری کرده است. امر بر زمین مانده و دستاورد فوق‌العاده‌ای که دولت مردمی و شهرداری تهران در زمانه تحریم برای حل نسبی مشکل آلودگی هوا و ترافیک پایتخت صورت داده اند.

این چگونه است که افراد به خود جرات می دهند روزی با آبروی دیگران بازی کنند، روزی با آرامش جامعه بازی کنند، روزی با منافع مردم بازی کنند و پس از آن دوباره به پستوی خود بروند و منتظر سوژه یا پروژه جدید باشند.

اگر قرار باشد مسئولان به جای تمرکز بر کارشان به طور مستمر مشغول پاسخ به دروغ ها و شایعات باشند؛ اساسا بخش اعظمی از فرصت خدمت خود را از دست می دهند. از سوی دیگر هر مسئولی برای پیشبرد کار خود نیازمند اعتماد عمومی جامعه است؛ تخریب هر مسئولی با چند پست و توئیت تهمت آمیز در بلندمدت پیشرفت جامعه را مختل خواهد کرد. واضح است که یک عده نمی‌خواهند کاری برای تهران و در مرحله بعد ایران انجام شود و افشاگری اخیر درباره قرارداد شهرداری هم با تخریب مسئولان و مهم تر لغو این قرارداد انجام شده است.

مشغول کردن افکار عمومی به افشاگری(!)، دروغ پراکنی و تهمت به این و آن اساسا مانع دیده شدن دستاوردهای عدیده کشور و خبرهای خوبی که روزانه منتشر می‌شود، خواهد شد. در نتیجه حس یاس و عقب ماندگی و فساد بر جامعه غالب خواهد شد.

به راهبرد جریان ضدایرانی علاوه بر برجسته کردن نقاط ضعف، تخریب نقاط قوت کشور هم اضافه شده است. برای نمونه، جایی که باید مردم برای پیشرفت و حل مشکلات خوشحال باشند؛ با چند دروغ و شبهه پراکنی احساس تاسف از اوضاع پیدا می کنند.

قوه قضائیه نقش خود را در این موضوع به درستی انجام می دهد؟ پایان دادن به این فضای بی در و پیکر ضد منافع ملی عزم جدی و برنامه منسجم می‌خواهد.

فیلم∎​