سرویس اقتصادی، انصاف نیوز: فشار قطبهای قدرت برای مهرهچینی در وزارت نفت و شرکتهای پولساز و پولدار این وزارتخانه فزونی یافته و خبرسازی علیه استخدام چهرههای نزدیک به جریان انحرافی در بخش نفت را باید در این چارچوب تحلیل کرد.
رصدهای خبرنگار سرویس اقتصادی انصاف نیوز نشان میدهد فشار بر وزیر نفت در هفتههای اخیر افزایش یافته و صندلی جواد اوجی لرزان شده است. این فشارها بهخصوص زمانی فزونی یافت که وزیر، اسفندماه گذشته به مجید امیدی شهرکی برای معاونت حقوقی پارلمانی خود حکم داد.
مجید امیدی شهرکی، که دی ماه سال قبل هم از جواد اوجی حکم دستیاری و نمایندگی او در هیئت مرکزی گزینش وزارت نفت را گرفته بود، از چهرههای کمتر شناخته شده «حلقه چهارمحالیها» در دولت احمدینژاد است؛ او مدیرکل امنیتی سیاسی دفتر رئیس جمهور بود که پس از برکناری و بازداشت علیاکبر جوانفکر، مدیرعامل خبرگزاری ایرنا شد.
حکم گرفتن امیدی شهرکی از وزیر نفت به مذاق جریانی در دولت خوش نیامده و بهانه تازهای برای حمله به ترکیب نیروی انسانی در مدیریت بخش انرژی را فراهم کرده است. در همان دی ماه 401، عبدالرضا داوری، چهره سابقا بسیار نزدیک به احمدینژاد، خبر پیشگویانه انتصاب امیدی شهرکی را توئیت کرد: «مجید امیدی شهرکی، رئیس کمیته استانها در ستاد انتخاباتی مشایی و نیروی حلقه اول او، بعنوان معاون پارلمانی وزیر نفت منصوب میشود». داوری با اصول جنگ روانی آشناست و این خبر را درز داد تا مانع وقوع آن شود اما تاثیر توئیت همکار سابق آقای شهرکی، تاخیری دو ماهه در انتصاب او به سمت معاون پارلمانی وزیر نفت بود.
غیر از داوری، حجتالاسلام عباس امیریفر، دیگر همکار سابق امیدی شهرکی در نهاد ریاستجمهوری هم علیه او فعالیت رسانهای کرد. امیریفر پیشتر هم به تایید صلاحیت امیدی شهرکی اعتراض کرده و او را از وفاداران «حلقه انحرافی» خوانده بود. امیریفر در همان دولت احمدی نژاد با حکم مشایی و بقایی منصوب شده بود و در آن سالها یکی از نزدیکترین نیروهای سیاسی به آن دو و احمدی نژاد محسوب میشد؛ البته از اواسط سال ۱۳۹۵ از جریان احمدی نژاد فاصله گرفت.
علاوه بر چهرههای سابق دولت احمدینژاد، گفته میشود یکی از قطبهای قدرت درون دولت سیزدهم هم حکم وزیر نفت برای انتصاب معاون پارلمانیاش را بهانه مناسبی برای حمله به او یافتهاند.
در روزهای اخیر محتواهایی با مضمون اعتراض نمایندگان مجلس به انتصابهای وزیر نفت در رسانهها منتشر شده است؛ ازجمله به انصاف نیوز پیشنهاد شده بود که یکی از این خبرها را در قبال پرداخت پول منتشر کند.
در یکی از این محتواها، مرتضی محمودوند، نماینده خرمآباد در دوره انتهایافته یازدهم مجلس، از تعبیر تند «تفالههای جریان انحراف» استفاده کرده و گفته است: «آقای رییسی خبط بزرگی انجام داد و به علت نداشتن نیرو از جریان انحراف استفاده کرد و اگر امروز دولت شکست خورده به واسطه تفالههای جریان انحراف است که سکان دولت رییسی را در دست گرفتند.»
اما لرزانشدن صندلی وزیر نفت، فقط ناشی از این انتصاب نبوده است؛ در میان خبرنگاران حوزه انرژی مشهور است که تقریبا همگی مدیران کلان صنعت نفت، خود را شایستهتر از وزیر فعلی میدانند و ابایی ندارند این گزاره را در جلسات خصوصی هم مطرح کنند. گمانهزنیهایی هم درباره تلاش مدیر یکی از بزرگترین پتروشیمیهای کشور برای نشستن بر صندلی وزیر نفت وجود دارد.
چهرههای آشنا با حوزه انرژی هم از فاجعه تعدد «انتصابات غیرکارشناسانه» در بدنه وزارت نفت خبر میدهند که تذکرات پی در پی دستگاههای نظارتی را سبب شده است.
با همه این تفاسیر به نظر میرسد «جریان انحرافی» تنها یک اسم رمز برای اجرای پروژه رسانهای مهرهچینی در وزارت نفت است. آیا این امر، یعنی مهرهچینی در وزارت نفت بهانههای دیگری هم برای پیشبرد اهداف خود خواهد یافت؟
انتهای پیام
نظر شما