روزگاری در این محله، اغلب اهالی در کارخانه صابونپزی مشغول کار بودند و بر سرتاسر پشتبام خانههایشان صابون پهن میکردند تا خشک شود.
به گزارش همشهری آنلاین، محمود منیعی، تهران پژوه، در این باره میگوید: «ساختمان آجری کارخانه صابونپزی درست وسط کوچه قرار داشت و کوچه اسمش را از همین کارخانه قرض گرفته بود که حالا دیگر نیست. این کارخانه صابونپزی، کل صابون مصرفی اهالی تهران را تأمین میکرد و اطراف کارخانه بود از مغازههای کوچکی که محصول همین کارخانه را میفروختند. همانطور که گفته شد، اغلب ساکنان این محله یا صابونپزخانه کار میکردند یا مغازه فروش صابون داشتند.»
در دوره پهلوی صابونپزخانهها از حوالی بازار به خارج از حصار ناصری منتقل شدند. آن دوران در خیابان صاحبجمع، از سر قبر آقا تا میدان شوش، مغازهها همگی به صابونفروشان اختصاص داشت و محصولات صابونپزخانه را میفروختند. بازار صابونبرگردان که از سکه افتاد، کمکم پای صنف سراجها به کوچه صابونپزخانه باز شد، اما دوام چندانی نداشت.
منبع: fararu-727695
نظر شما