شفقنا – در جزء هفدهم قرآن کریم که  از آیه 1 سوره انبیاء آغاز و تا آیه 78 سوره حج ادامه دارد اشاراتی درباره اثرات ظلم وجو دارد.

هلاکت بدنبال ظلم،یک سنت الهی است

سوره انبیا: وَ کَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْیَهٍ کانَتْ ظالِمَهً وَ أَنْشَأْنا بَعْدَها قَوْماً آخَرِینَ«11»

و ما چه بسیار آبادی هایی را در هم شکستیم که مردمش ستمگر بودند و پس از آنها قومی دیگر را پدید آوردیم.

تفسیر نور: پیام ها:

1-هلاکت بدنبال ظلم،یک سنت الهی است. «کَمْ»

2-هر کس قانون الهی را بشکند،شکسته می شود. «قَصَمْنا» (کلمه ی قصم به معنای شکستن شدید است).

3-انسان ها خود،سرنوشت خویش را رقم می زنند. «قَصَمْنا – ظالِمَهً»

4-اگر ظلم به صورت یک سیره و روش در آید،قهر الهی را در پی خواهد داشت. «کانَتْ ظالِمَهً» لکن اگر ظلمی مداوم نباشد و انسان با متوجّه شدن آن توبه کند آن قهر را به دنبال نخواهد داشت).

5-نابود ساختن وایجاد کردن،برای خداوند تفاوتی ندارد. قَصَمْنا … أَنْشَأْنا

______________

آوارگی از وطن روشن ترین نمونه مظلومیّت است

سوره حج:

اَلَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلاّ أَنْ یَقُولُوا رَبُّنَا اللّهُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللّهِ النّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللّهِ کَثِیراً وَ لَیَنْصُرَنَّ اللّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ إِنَّ اللّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ«40»

(مظلومان مورد تهاجم،)کسانی هستند که به ناحق از خانه و کاشانه ی خود رانده شدند(و گناهی نداشتند)جز این که می گفتند:پروردگار ما خدای یکتا است و اگر خداوند(ظلم و تجاوز)بعضی از مردم را به وسیله ی بعضی دیگر دفع نکند، صومعه ها و کنیسه ها و کلیساها و مساجدی که نام خداوند در آنها بسیار برده می شود ویران می گردد،و قطعاً خداوند کسی که(دین)او را یاری کند،یاری می دهد،همانا خداوند نیرومند شکست ناپذیر است.

نکته ها:

*کلمه ی «صَوامِعُ» جمع«صومعه»به معنای دِیر و محل عبادت و ریاضت راهبان در بیابان ها و غارهاست.کلمه ی «بِیَعٌ» جمع«بیعه»،محل عبادت مسیحیان است و کلمه ی «صَلَواتٌ» جمع«صلاه»،همان کنیسه و محل عبادت یهودیان است.

*خرابی مسجد یعنی:محو اتّحاد و تشکّل،قطع رابطه با امام عادل،فراموشی فقرا،عدم آگاهی از اوضاع و غفلت از خدا و لذا اگر دشمن بتواند،اوّل این مراکز را قلع و قمع می کند.لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ …

* امام صادق فرمود: تسبیح حضرت فاطمه زهرا از موارد ذکر کثیر است.

پیام ها:

1- آوارگی از وطن روشن ترین نمونه مظلومیّت است. ظُلِمُوا … اَلَّذِینَ أُخْرِجُوا

2- علاقه به وطن،حقّ طبیعی انسان واخراج از وطن،سلب این حقّ و سبب ظلم است. «أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ»

3- در قرآن،تبعید مفسدین فی الارض حقّ وتبعید مؤمنان ناحقّ است. «بِغَیْرِ حَقٍّ»

4- دینداری،سختی و ناگواری دارد. أُخْرِجُوا … إِلاّ أَنْ یَقُولُوا رَبُّنَا اللّهُ

5-مؤمنان،وسیله ی تحقّق اراده ی الهی اند. «دَفْعُ اللّهِ النّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ» (دفاع از خداوند است ولی بدست مؤمنین)

6- برای حفظ مراکز دینی،گاهی باید خون داد. دَفْعُ اللّهِ النّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ …

7- آنچه مهم است،دفاع از حریم مساجد است،خواه با جنگ باشد و وخواه با قلم و بیان و یا برنامه های دیگر. دَفْعُ اللّهِ …

8-مهم ترین برنامه ی دشمن،نابودی مراکز دینی بیدار کننده است. «لَهُدِّمَتْ» (معابد،نشانه ی حضور دین در جامعه است).

9- نام عبادتگاه مهم نیست،کفّار و متجاوزین با یاد خدا و راه او به هر شکل و در هر کجا که باشد مخالفند. «صَوامِعُ – بِیَعٌ – صَلَواتٌ – مَساجِدُ»

10- یاد خدا هدف اصلی و روح اعمال در مراکز دینی است. «یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللّهِ»

11- مساجدی مورد ستایش قرآن است که در آنها از خداوند بسیار یاد شود و به حداقل اکتفا نشود. «کَثِیراً» (در هر مکانی که بیشتر یاد او شود،مقدّس تر است)

12- امداد و نصرت الهی،بعد از حرکت و تلاش ماست. «لَیَنْصُرَنَّ اللّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ»