جریان آب زاینده رود، عصر شنبه (۴ فروردین ۱۴۰۳) در حالی به شهر اصفهان رسید و زیر پل‌های تاریخی نصف جهان جاری شد که شماری از مردم اصفهان و گردشگران نوروزی از ساعات صبح برای تماشای جاری شدن آب در بستر زاینده‌رود، در جوار این رودخانه و پل‌های تاریخی به انتظار نشسته بودند. زاینده‌رود به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر در دهه‌های اخیر بدلیل برداشت‌های بی رویه در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای، تبدیل و در پایین دست در فصول گرم به ویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.
جریان آب زاینده رود، عصر شنبه (۴ فروردین ۱۴۰۳) در حالی به شهر اصفهان رسید و زیر پل‌های تاریخی نصف جهان جاری شد که شماری از مردم اصفهان و گردشگران نوروزی از ساعات صبح برای تماشای جاری شدن آب در بستر زاینده‌رود، در جوار این رودخانه و پل‌های تاریخی به انتظار نشسته بودند. زاینده‌رود به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر در دهه‌های اخیر بدلیل برداشت‌های بی رویه در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای، تبدیل و در پایین دست در فصول گرم به ویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.