عصر ایران؛ نقدی از یک فعال رسانه‌ای- این خبر (!) را خبرگزاری رسمی دولت دربارۀ سفر ابراهیم رییسی به مناطق سیل زده بلوچستان مخابره کرده است:
«وقتی رییسی در دشتیاری دل به آب می‌زند/ آیت‌الله رییسی با پای پیاده مناطق سیل‌زده دشتیاری را سرکشی می‌کند و این نشان از عزم ایشان برای ایجاد زیر‌ساخت در منطقه بلوچستان است» .
درباره این خبر(!) چند نکته را می توان به طعنه ذکر کرد:
۱ . از آقای رییسی حتی وقتی رییس قوه قضاییه بود -که شرط آن اجتهاد است- با عنوان آیت الله یاد نمی‌شد. احتمالا خبرگزاری دولت قصد دارد ریاست ایشان بر مجلس خبرگان رهبری را در غیاب آقای جنتی و صادق لاریجانی محتمل‌تر کند. چون برای ریاست جمهوری ذکر عنوان آیت‌الله ضرورتی ندارد.
۲. این که سرکشی با پای پیاده نشان از عزم ایشان برای ایجاد زیر ساخت در منطقه بلوچستان دارد احتمالا به این معنی است که اگر با خودرو یا سوار بر مرکبی دیگر سرکشی می کردند از عزم ایشان برای ایجاد زیر ساخت در منطقه بلوچستان نشان نداشت. رابطه پا با عزم و گل البته مشخص نیست.
۳ . تنها برای رهبری عالی نظام و گاهی مراجع تقلید از ضمیر جمع استفاده می‌شود. در اواخر دوران ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی هم گاهی برای او ضمیر جمع به کار می‌بردند ولی با روی کار آمدن سید محمد خاتمی همان «وی گفت» و «وی افزود» به کار رفت نه «ایشان گفتند» و «افزودند».
آقای رییسی که اصرار دارد به اصل انقلاب بازگردیم سال ۵۷ اگرچه در قم بوده و اگر در ترهان مثل جوانان ۱۹ ساله دیگر در خیابان احتمالا شنیده که وقتی رهبر فقید انقلاب وارد سالن فرودگاه مهرآباد شد و عده‌ای دست بسته ایستاده بودند با خطاب و شاید عتاب گفتند به رسم طاغوت دست بسته نایستید و همین را هم کیهان تیتر کرد. خوب است به مدیر خبرگزاری دولت بگویند این روش ها ضد تبلیغ است.
۴ . عجالتا بلوچستان به غذا نیاز دارد یا زیر ساخت. تازه آن هم نه خود زیر ساخت بلکه «عزم» زیر ساخت؟ تازه نه خود عزم که نشان عزم: یعنی پای پیاده در سیل.
۵ . خبر دارم فعالان بسیاری در چند گروه امدادی چند شب و روز است در منطقه در حال خدمت اند و پای در گل نکرده‌اند. این نمایش‌ها به چه کار می‌آید؟ خبرنگار مربوطه چرا از فعالیت آنها گزارش تهیه نمی کند؟ رسول خادم قهرمان ملی ایران هم گویا آنجاست. آیا با پای پیاده در حال سرکشی است تا عزم زیر ساخت نشان دهد؟
۶ . آیا بهتر نبود رییس جمهوری به جای پای در گل کردن عزم خود را جور دیگری نشان می داد و با نمایندگان سمن های فعال در منطقه دیدار می کرد تا ببینند چه می خواهند؟
۷ . اگر یک سال دیگر باز سیل بیاید و تا آن موقع عزم ایجاد زیر ساخت به بار ننشسته باشد عزم خود را چگونه می‌خواهند نشان دهند؟
۸ . مشکل البته از رییس جمهوری نیست. از کسانی است که با این شیوه خبر رسانی اعتماد افکار عمومی به رسانه های حکومتی و دولتی را مختل کرده اند. تا اتفاقی از این دست رخ می دهد کل تلاش شان این است که بگویند دولت در حال خدمت است و وای اگر با دولت زاویه داشته باشند. همین که آقای رییسی به منطقه رفته البته یک هفته بعد از سیل خوب است ولی این جور ستایش ها زیبنده رییس جمهوری و شخصیت کسی نیست که این چند سطر را نوشته. کمی عزت نفس بد نیست. اگر قدیمی باشد یعنی برای قبلی ها هم متن می نوشته و اگر جدیدی با روحیه جهادی و انفلابی نمی‌خواند.
۹ . در مجلس اول و در دیدار نمایندگان با رهبر فقید انقلاب وقتی مرحوم فخرالدین حجازی نماینده اول تهران که در تهران ۴ میلیونی سال ۵۸ چند برابر نماینده اول جدید رای آورده بود سخنان مبالغه آمیزی درباره مرحوم امام به کار برد امام گفتند: من خوف این را دارم که این حرف هایی که آقای حجازی گفتند باورم بشود.
حالا هم خوف اصلی این است که خبر تملقی و چاپلوسانه به آقای رییسی خوش نشیند و تسری یابد آن هم در خبرگزاری یی که اعتبار آن زبان زد بود.
۱۰ . دوستان‌مان نرنجند. یک بار دیگر بخوانند: با پای پیاده مناطق سیل زده دشتیاری را سرکشی می کند و این نشان از عزم ایشان برای ایجاد زیر ساخت در منطقه بلوچستان است.
اگر خوب است ادامه دهند و اگر بد است به آن که این چند سطر را نوشته بگویند خودت دل به دریا بزن و یک گزارش بنویس. کاری که در روزنامه های حرفه ای در این چند روز انجام شده و بسیار خواندنی است.
اگر قرار بر چاپلوسی است دو واحد انوری بگذرانید و در مدح رییس تان شعر بسرایید و صله هم بگیرید. شعر ظهیر الدین فاریابی هم البته به انوری نسبت داده شده که در قصیده معروف می گوید:
نُه کرسی فلک، نهد اندیشه زیر پای
تا بوسه بر رکاب قزل ارسلان زند
یعنی ۹ کرسی فلک را زیر پا گذاشته تا به رکاب اسب و نه خود جناب قزل ارسلان برسد! اینها اما شعر است و نظامی گوید: در شعر مپیچ و در فن او/ که اکذب اوست احسن او ( یعنی هر چه دروغین تر زیباتر!).
جمله ای که در ابتدا نقل شد هر چه باشد خبر نیست!
