بازار؛ گروه صنعت: بیست و یکمین جشنواره تولید ملی افتخار ملی در سالن همایش های اتاق بازرگانی ایران در حال برگزاری است.

دولت باید با بخش خصوصی آشتی کند
در این مراسم مرتضی سهل آبادی رییس هیات مدیره خانه صمت ایران گفت: تلاش داشتیم بر خلاف دلالانی که دنبال این بودند تولید ملی را بی کیفیت جلوه دهند، به دنیا ثابت کنیم تولیدات ما می تواند با دیگر کشورها رقابت داشته باشد. به این ترتیب امروز در خیلی موارد از اروپایی ها پیش هستیم و از نظر کمی حتی از کشور چین جلوتر هستیم و امروز ۶۳واحد تولیدی را به عنوان نمونه برگزیده ایم.
وی با بیان اینکه سالها به دفاع از حقوق تولید کنندکان گذرانده ایم گفت: ما همواره نسبت به عملکرد بانکها منتقد بوده ایم به نحوی که هستند تولید کنندگانی که در بند بانک ها هستند. در حالی که تنها وظیفه بانکها ارایه تسهیلات است امروز ببینید با واحدهای تولید چه ها می کنند؟

سهل آبادی خاطر نشان کرد: اگر خرج دولت زیاد است گناه ما تولید کنندگان چیست؟ آیا یک دولت چند میلیونی را ما چند هزار کارخانه باید اداره کنیم؟ آیا در شرایط این چنینی با این مالیات ها می توان با دنیا رقابت کرد؟ قطعا خیر مگر اینکه دولت با بخش خصوصی و تولید کنندگان آشتی کند.

رشد ۱۴ پله ای در شاخص پیچیدگی اقتصادی ظرف ۵سال
در ادامه نگاه داری، رییس مرکز پژوهش های مجلس گفت:
بحث تولید ملی از مهمترین مباحث مورد تاکید در کشور است و از اکسیرهای دنجات بخشی است که می تواند رشد اقتصادی را به سمت بالا سوق بدهد.
وی همچنین در خصوص آخرین وضعیت در زمینه تولید در کشور گفت: اقتصاد ایران نسبتا بزرگ و متنوع است و این امر باعث شده تاب اوری فعلی در شرایط جنگ اقتصادی داشته باشیم. ضمن اینکه با توجه به ظرفیت های خوبی که در تولید داریم به نظر می رسد پتانسیل خوبی برای رشد تولید داشته باشیم.
وی ادامه داد: در واقع اقتصاد متنوع و شاخه های متنوع تولید از مزایای ما است. به طوری که اگر امار مربوط به سال ۲۰۰۵تا ۲٠۲٠ را بررسی کنید می بینید که در این مدت ۱۴کالای جدید صادراتی را توانسته ایم تولید کند و این باعث شده حدود ۱۱پله در شاخص پیچیدگی اقتصادی رشد داشته باشیم.

این مقام مسیول افزود: ظرفیت دومی که بخش تولید در اختیار پیشرفت کشور قرار داده تامین مالی دولت است. یکی از مشکلات کشور این است که اقتصاد از ناپایداری در منابع دولتی رنج می برد. یعنی به دلیل اقتصاد نفتی هرگونه تغییر در بازارهای جهانی تاثیرش را بر پایداری منابع مالی دولتی می گذارد. به عبارت دیگر
احصل وابستگی بیش از حد منابع دولت به نفت و گاز باعث بی ثباتی اقتصادی شده است لذا دولت به سمت منابع مالی حاصل از مالیات تغییر مسیر داده است. اما نباید موجب تنگ کردن عرصه بر تولید کنندگان شود. یعنی نباید صرفا نرخ های مالیاتی افزایش یاید. چون حاصل این نوع نگاه فشار به واحدهای تولیدی است. لذا باید به سمت تنوع بخشی برویم.