افراد برای خرید اقلام یا استفاده از خدمات توصیه‌شده توسط افراد مشهور، ممکن است احساس اطمینان خاطر کنند و به راحتی تحت تاثیر تبلیغات آنان قرار گیرند. نام، تصویر یا شباهت با یک ورزشکار یا چهره مشهور ممکن است برای تبلیغ محصول یا خدمات اسپانسری مورد استفاده قرار گیرد، اما مواردی وجود داشته که پای این سلبریتی‌ها به دادگاه باز شده است.
به تازگی از کریستیانو رونالدو به دلیل تبلیغ بایننس (بزرگ‌ترین صرافی ارزهای دیجیتال) شکایت شد و شاکیان که معتقدند تبلیغ و تشویق رونالدو باعث سرمایه‌گذاری در صنعتی پرضرر شده، به دنبال گرفتن غرامت یک میلیارد دلاری از این ستاره هستند.
در نمونه‌ای دیگر و در سال ۲۰۱۱ یک شکایت دسته‌جمعی علیه پاوربالانس ال‌ال‌سی و بازیکنان NBA، شکیل اونیل و لمار اودوم تنظیم شد. به ادعای سایت وینستون، در این شکایت آمده است که پاوربالانس ظاهرا هیچ مبنای علمی یا عینی برای ادعاهایش ندارد. شاکی ادعا می‌کند که رفتار همه متهمان از جمله پاوربالانس، اونیل و اودوم ناقض قانون مصرف‌کنندگان است و طبق قانون کالیفرنیا، در طبقه تبلیغات نادرست و رقابت ناعادلانه قرار می‌گیرد. در این شکایت نه‌تنها شرکت سازنده دارو، بلکه از بازیکنانی که آن را تبلیغ کرده‌اند نیز به عنوان متهم نام برده شده است.
به گزارش فوربس، تام بردی بازیکن NFL و لری دیوید (کمدین) به دلیل تایید صرافی شکست‌خورده ارزهای دیجیتال FTX با شکایت قضایی روبرو شدند. در ماه دسامبر، در پی فروپاشی صرافی ارزهای دیجیتال FTX، وکلا یک شکایت دسته‌جمعی علیه سام بنکمن فراید مدیرعامل سابق FTX و تعدادی از افراد مشهور مانند بردی و دیوید تنظیم کردند. این شکایت استدلال می‌کند که سلبریتی‌ها با اعتبار دادن به صرافی شکست‌خورده ارزهای دیجیتال «مسئول ضررهای میلیارد دلاری» هستند. برخلاف بنکمن فراید که به اتهام کلاهبرداری و پولشویی دستگیر و متهم شد، حداقل ۱۱ فرد مشهور درگیر درام FTX (بدون محکومیت به زندان) شدند. این افراد عبارتند از جیزل بوندشن، استفن کری، نائومی اوزاکا، دیوید اورتیز و کوین اولری. همه آن‌ها به خاطر حضور در کمپین‌های تبلیغاتی پولی و حمایت از این کمپانی متهم هستند.
در دسامبر ۲۰۲۲، یک قاضی فدرال در کالیفرنیا شکایت سرمایه‌گذارانی را که کیم کارداشیان، فلوید مِیودر جونیور (بوکسور) و دیگران را به حمایت از ارز دیجیتال معروف به EMAX متهم می‌کرد، رد کرد. دادگاه حکم داد که کارداشیان و دیگران مسئولیتی ندارند و سرمایه‌گذاران باید «قبل از این‌که شرط‌بندی‌های خود را بر اساس شرایط فعلی انجام دهند، معقولانه عمل کنند».
در آمریکا دو آژانس اصلی فدرال وجود دارد که به مسائل مربوط به تبلیغات نادرست رسیدگی می‌کنند؛ SEC (کمیسیون بورس و اوراق بهادار) و FTC (کمیسیون تجارت فدرال) که به طور کلی مسئول تنظیم تبلیغات نادرست و شیوه‌های تجاری فریبنده است. مقررات FTC نشان می‌دهد که یک تاییدکننده مشهور می‌تواند مسئول اظهارات نادرست در تبلیغات باشد.
در نمونه دیگری که فوربس به آن اشاره کرده، FTC از ستاره سابق بیسبال، استیو گاروی شکایت کرد و استدلالش این بود که ادعاهای وی در مورد مکمل‌های کاهش وزن Fat Trapper و Exercise in a Bottle به طور جدی گمراه‌کننده است. علاوه بر این، آن‌ها ادعا کردند که او به عنوان یک تاییدکننده مستقیما در تبلیغات فریبنده شرکت داشته و بنابراین می‌تواند در قبال هرگونه اظهارات نادرست در طول تبلیغ مسئول شناخته شود. دادگاه به نفع گاروی رای داد و بیان کرد که او نمی‌تواند مسئول شناخته شود زیرا اطلاعات واقعی از هرگونه اظهارات نادرستِ بیان‌شده نداشت. به طور کلی، FTC بیشتر تبلیغ‌کننده را هدف قرار می‌دهد تا فرد مشهوری که آن را تایید می‌کند.
طبق گزارش وبسایت اتحادیه جهانی وکلای تبلیغاتی (GALA)، در هند موضوع مسئولیت افراد مشهور در تایید تبلیغات نادرست و گمراه‌کننده برای سال‌ها مطرح بود و سهامداران برای رفع مسئولیت افراد مشهور پیشنهاد کردند که اصلاحاتی در قوانین صورت بگیرد. در آوریل ۲۰۱۷، شورای استاندارد تبلیغات هند (ASCI) راهنماهایی برای تبلیغات سلبریتی‌ها ارائه کرد تا ادعاهای اغراق‌آمیز تبلیغات افراد مشهور را متوقف کند. مقدمه دستورالعمل‌ها به طور خاص به این نکته اشاره می‌کند که «در تبلیغات همراه با افراد مشهور باید اطمینان دوچندان حاصل شود که ادعاهای مطرح‌شده در آن گمراه‌کننده، نادرست یا بی‌اساس نیستند به طوری که به منافع مصرف‌کنندگان لطمه‌ای وارد نشود؛ به ویژه برای محصولات یا خدماتی که می‌تواند باعث خسارات مالی جدی و آسیب فیزیکی شود». دولت در تایید این لایحه، بند حبس را کنار گذاشت و در عوض پیشنهاد ممنوعیت تبلیغات (تا سه سال) را برای افراد مشهور ارائه و همچنین جریمه‌های مالی تعیین کرد.
به ادعای وبسایت Jurispath، ایالات متحده پیشگام تنظیم مقررات تبلیغ‌کنندگان بوده؛ از دهه ۱۹۷۰ کمیسیون تجارت فدرال (FTC) قانون تبلیغات را تنظیم و در سال ۲۰۰۰ راهنماهای مربوط به استفاده از تاییدیه‌ها در تبلیغات را صادر کرد. این دستورالعمل‌ها مانع از آن می‌شود که تأییدکنندگان درباره محصولی که شخصا امتحان نکرده‌اند ادعایی داشته باشند. همچنین برای ارزیابی تاییدیه، پیوند بین تاییدکننده و شرکتی که یک محصول را می‌فروشد، باید آشکار شود.
اتحادیه اروپا در سال ۱۹۸۸ قانونی را با تمرکز بر تبلیغات فریبنده و ناعادلانه پیشنهاد کرد که مطابق با قوانین فعلی اتحادیه اروپا و دستورالعمل‌های FTC است. علاوه بر این، اتحادیه اروپا یک محدودیت خودتحمیلی دارد که افراد مشهور باید به آن پایبند باشند تا از حمایت از کالاهای بالقوه خطرناک برای سلامت عمومی جلوگیری کنند. بریتانیا بهترین مثال برای این هماهنگی مؤثر است زیرا نهاد قانونی حمایت از مصرف‌کننده (CMA) و سازمان صنعت تبلیغات (ASA) با یکدیگر همکاری می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که تبلیغات به ضرر مصرف‌کننده نباشد.
قوانینی که احساس مسئولیت را در افراد مشهور ایجاد می‌کند و آن‌ها را تشویق می‌کند تا هنگام پذیرش فرصت‌های تبلیغ تجاری محتاط‌تر باشند.
در همین ارتباط بخوانید: