گروه سیاست نامه‌نیوز: کمتر از یک ماه به انتخابات باقی است و بیش از همیشه دغدغه تحقق مشارکت حداکثری احساس می‌شود. مشارکت حداکثری می‌تواند منجر به تشکیل مجلسی کارآمد و مقتدر شود تا با وضع قوانین متناسب و البته نظارت دقیق بر اجرای قوانین به اوضاع کشور به اندازه وسع مجلس سروسامان دهد و در مقابل مشارکت پایین از یک سو مجلس را دچار ناکارآمدی می‌کند و از سوی دیگر تجربه ثابت کرده است وقتی مشارکت پایین می‌آید طیف‌های رادیکال سهم بیشتری از مجلس را در اختیار می‌گیرند.

اخیرا روزنامه «جوان» مطرح کرده است که اگر مشارکت نکنید از فردای انتخابات تحریم‌ها و شوک‌های اقتصادی بیشتر می‌شود.

این رویکرد خاصه در حوزه شوک‌های اقتصادی گرچه منطقی نیست زیرا نباید ریشه‌های مشکلات اقتصادی را بر گردن مردم انداخت حتی اگر مشارکت به میزان مطلوب بالا نباشد اما از دو منظر قابل توجه است؛ نخست آنکه اگر مشارکت پایین باشد، دشمنان خارجی می‌کوشند تا بر نظام ایران فشار بیشتری را وارد کنند. بنابراین کاهش مشارکت انتخاباتی بُعد خارجی می‌تواند آسیب‌‌زننده باشد. نکته دوم آن است که در صورت کاهش مشارکت نیروهایی تندرو وارد مجلس می‌شوند که سیاست و حتی قانون‌گذاری را بیشتر مبتنی بر شعار می‌دانند تا واقعیت. اگر  افراطی‌ها میان‌دار مجلس آینده شوند، نه فقط در حوزه اقتصاد بلکه در همه عرصه‌ها کشور و مردم دچار مشکل خواهند شد.

از سوی دیگر این احتمال وجود دارد که اگر نمایندگانی ضعیف در پی  مشارکتی پایین وارد مجلس شوند، توان اجرای وظیفه نظارتی بر دولت و دیگر نهادها را نداشته باشند. در این صورت هم وقتی دولت هم ریل‌گذاری درستی پیش پای خود نبیند و آنکه نظارتی کارساز بر عملکردش مشاهده نکند، نمی‌تواند برای رفع مشکلات عمومی آن‌طور که انتظار می‌رود، عمل کند.

در پایان گفتنی است مشارکت حداکثری تضمین‌کننده نهاد دموکراسی در کشور است زیرا باعث می‌شود مجلس برآیند نظر اکثریت مردم باشد. با این اوصاف از هر منظری که به موضوع نگاه می‌کنیم، در می‌یابیم که تحقق مشارکت حداکثری اصلی است که با هیچ توجیهی نمی‌تواند از عبور کرد.