سریال سرزمین مادری که پس از ۱۰ سال، اجازه پخش گرفت، همچنان خبر ساز می شود. هر از چند گاهی سکانسی و یا سانسوری عجیب از این سریال در شبکه های اجتماعی سوژه بحث ها می شوند. هفته پیش سکانسی از این سریال که ماجرای کشتار روحانیون در جریان واقعهی تاریخی حملهی مأموران رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه را نشان می داد مورد توجه قرار گرفت و این هفته سکانسی مربوط به سربازی رفتن اجباری روحانیون دست به دست می شود.
این بخش از سریال سرزمین مادری به دلیل اشاره تاریخی به فرایند رفتن به خدمت سربازی در دوره پهلوی اول مورد توجه قرار گرفته است. در آن دوره رفتن روحانیون به خدمت سربازی اعتراض جامعه روحانیت را برانگیخته بود. این سکانس را میبینید.
قانون خدمت وظیفه اجباری و تحصن روحانیون
قانون خدمت وظیفه اجباری در ۳۶ ماده و سه تبصره به تصویب پنجمین دوره مجلس شورای ملی رسید و با امضای حسین پیرنیا رییس این مجلس، در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۳۰۴ برای اجرا به دولت مهدی قلی هدایت ملقب به مخبرالسلطنه، سومین نخستوزیر رضا شاه پهلوی، ابلاغ شد. براساس ماده یک این قانون، کلیه اتباع ذکور دولت ایران از سن ۲۱ سالگی مکلف به خدمت سربازی شدند. ماده ۱۶ قانون مشمولان معاف از خدمت سربازی را مشخص کرد.
شدت عمل گارد شاهنشاهی در اجرای قانون مذکور موجب شد حدود ۱۵ هزار نفر از مردم اراک به خیابانها بریزند و با افسران و سربازان ارتش درگیری فیزیکی پیدا کنند. اما در اصفهان طلاب ناراضی از قانون سربازی اجباری با راهنمایی علما و روحانیون محلی به خانه حاج مهدی نورالله در اطراف امامزاده احمد پناه بردند. او بعد از اطلاع از موضوع روزی به پشتبام منزلش رفت و خطاب به تجمعکنندگان، گفت: «آی مردم. این خری [رضا شاه] را که بالا رفته خودمان پایین خواهیم آورد.»
تجمع اعتراضی طلاب اصفهانی، واکنش مخبرالسلطنه صدراعظم رضا شاه را در پی داشت. او با انتشار ابلاغیهای تلویحا طلاب و روحانیان مخالف قانون را مانع وحدت ملی خواند، امر به معروف و نهی از منکر آنان را مفسدهانگیز خواند، آنان را در شمار مفسدانفیالارض قرار داد و تهدید به تعقیب و تنبیه آنان کرد.
طلاب اصفهانی این ابلاغیه تند را هتاکی به ساحت حوزه و مرجعیت دینی کشور قلمداد کردند. در جلسهای که در منزل حاج مهدی نورالله با حضور روحانیون سرشناس اصفهان تشکیل شد، تصمیم به مهاجرت به قم گرفتند. حاج مهدی نورالله خود با همراهی علمای سرشناس اصفهانی، سایر اعضای خاندان مادریش و بیش از ۱۰۰۰ نفر از طلاب و روحانیون اصفهانی در تاریخ ۲۱ شهریور ۱۳۰۶ راهی قم شدند.
علمای بستنشین تصمیم گرفتند شیخ کمال نجفی معروف به شریعتمدار را به عنوان نماینده خود به تهران بفرستند تا از نزدیک در جریان اقدامات مخبرالسلطنه قرار بگیرند. شیخ کمال نجفی در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۰۶ با رضا شاه دیدار کرد. در این دیدار شاهِ پهلوی او را از تحقق کلیه خواستههای علمای مهاجر مطمئن کرد و خواستار پایان مهاجرت علما به قم شد.
به دنبال توافق دولت و علمای بستنشین وزارت دربار پهلوی در تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۰۶ اطلاعیهای به این مضمون در روزنامههای کثیرالانتشار منتشر کرد: «درباره قانون نظام وظیفه اجباری، خود دولت و وزارت جنگ پس از تجارب حاصله و مطالعه بر روی قانون مزبور، آن را برای تجدیدنظر به مجلس شورای ملی پیشنهاد خواهند کرد.
حاج مهدی نورالله اصفهانی رهبر قیام به دلیل بدبینی که به دربار و دولت وقت داشت وعدههای نمایندگان دولت را پوچ دانست و خواستار استمرار حضور علما در قم تا اجرای عملی و تصویب نهایی متعهدات دولت در هیات دولت و مجلس شورای ملی شد اما برخی روحانیون بستنشین با نظر او مخالفت کردند و کار را تمام شده پنداشتند.
حاج مهدی نورالله و بقیه علمای بستنشین در قم با پافشاری و اصرار فراوان و با ارسال تلگرافهای متعددی به مجلس شورای ملی و دولت وقت پس از ۱۰۴ روز بستنشینی اجرای توافقات با نمایندگان دربار و دولت وقت را خواستار شدند و مخبرالسلطنه هدایت را مجبور کردند لایحه اصلاحیه قانون خدمت وظیفه اجباری را در تاریخ ۲۷ آذر ۱۳۰۶ به مجلس شورای ملی بفرستد. اما پیش از آنکه لایحه مذبور در دستورکار مجلس قرار بگیرد رهبر قیام به طرز مشکوکی در چهارم دی ۱۳۰۶ در قم جان سپرد. با مرگ رهبر بستنشینان سایر روحانیون حاضر نیز به شهر و دیار خود برگشتند و دولت مخبرالسلطنهِ هم هیچ یک از توافقاتش با علمای بستنشین را اجرایی نکرد.
∎