تیم ملی کشورمان از مدت‌ها قبل از جام ملت‌های آسیا ترکیب اصلی خود را شناخته بود. ایران به عنوان یک مدعی سنتی با ستاره‌های اروپایی، شانس مسلم قهرمانی بود و کل تیم‌های ریز و درشت آسیا برای توقف مهره‌های با ارزش ما برنامه داشتند.

اما شاید کمتر کسی تصور می‌کرد که این تیم یک دست و درخشان، با مشکل ضربه از درون روبرو شود. از روز شروع جام ملت‌های آسیا تا امروز که قرار است وارد مرحله یک چهارم نهایی شویم، تیم ملی کشورمان ۴ بار به میدان رفته و هنوز نتوانسته با ترکیب ۱۱ نفره اصلی خود بازی کند. ترکیبی که از قبل جام ملت‌ها همه می‌دانستند؛ بیرانوند، رضاییان، کنعانی‌زادگان، خلیل‌زاده، حاج صفی، عزت‌اللهی، قدوس، جهانبخش، محبی، آزمون و طارمی که هنوز در این دوره یک بازی را از اول کنار هم آغاز نکرده‌اند.

این به کنار سایر، بازیکنان برجسته ما هم که به میدان می‌آمدند با مشکل مصدومیت روبه‌رو و تیم ملی بارها مجبور به تعویض اجباری شد. در بازی نخست برابر فلسطین سردار آزمون غایب بود. برابر هنگ کنگ در بازی دوم شجاع خلیل‌زاده و در مقابل امارات سعید عزت‌اللهی در ترکیب اصلی نبود. در بازی مقابل سوریه ما حسین کنعانی زادگان را به دلیل محرومیت نداشتیم و حالا در گام پنجم برابر ژاپن تیم ایران از داشتن مهدی طارمی محروم است که بازی قبل کارت قرمز گرفت.

اما سوای این غیبت ها تیم ایران با مشکل تعویض اجباری هم روبرو بود. در بازی اول شجاع خلیل‌زاده از زمین بیرون رفت و بازی دوم مجید حسینی، در بازی سوم نوبت به صادق محرمی رسید و در بازی چهارم هم شجاع به سختی و با غیرت توانست تا پایان کار در زمین بماند، چرا که ایران روی نیمکت دیگر مدافعی نداشت، آن هم ۱۰ نفره!

این اتفاقات سوای مصدومیتی بود که از شروع جام مهدی ترابی را آزار می‌داد و البته تغییرات تاکتیکی مد نظر مربیان که باعث جابجایی مهره‌ها در زمین می‌شد!