در دنیای هوانوردی نظامی، راکول بی-۱ بی لنسر (Rockwell B-۱B Lancer) از جمله نمونه‌های مطرح برتری و نوآوری است.
به گزارش عصرایران، این هواپیمای بمب افکن که با نام مستعار "استخوان" (Bone) نیز شناخته می‌شود، جایگاه ویژه‌ای در توانایی‌های راهبردی نیروی هوایی آمریکا کسب کرده است.
بی-۱ بی لنسر؛ بمب افکن سنگین ارتش آمریکا با ۶۱ رکورد
بی-۱ بی لنسر با فهرستی بلندبالا از دستاوردها، مجموعه قابل توجه‌ای از قابلیت ها، و تعهد به مدرن سازی مداوم از طریق ابتکار "تیم برنامه ریزی چابک در بر گیرنده بی-۱" (B-۱ Embracing Agile Scheduling Team) یا به اختصار "بیست" (BEAST)، همچنان به عنوان نیرویی توانمند در جنگ‌های هوایی مدرن مد نظر قرار می‌گیرد.
بی-۱ بی لنسر با در کانون توجه قرار گرفتن، بیگانه نیست. این بمب افکن راهبردی مجموعه از ۶۱ رکورد برای سرعت، ظرفیت حمل بار، و برد پرواز را به نام خود ثبت کرده است. بی-۱ بی لنسر رکورد بزرگترین محموله داخلی را در بین بمب افکن‌های معاصر به خود اختصاص داده که گواهی بر توانایی آن به عنوان یک بمب افکن سنگین است. این رکورد‌ها نشان دهنده عملکرد بی نظیر هواپیما و توانایی آن در انجام موثر طیف گسترده‌ای از ماموریت‌ها است.
یکی از اعضای تیم بمب افکن‌های راهبردی آمریکا
هواپیمای بمب افکن بی-۱ بی لنسر به عنوان یکی از اعضای برجسته تیم سه نفره بمب افکن‌های راهبردی نیروی هوایی آمریکا، نقش مهمی در دفاع از این کشور ایفا می‌کند. ترکیب منحصر به فرد سرعت، ظرفیت حمل بار و سازگاری، آن را به یک دارایی چند منظوره برای سناریو‌های عملیاتی مختلف تبدیل می‌کند.
طی دوران خدمت خود، بی-۱ بی لنسر به طور فعال برای انجام ماموریت‌های مختلف به کار گرفته شده است که تاثیر قابل توجه آن بر جنگ‌های هوایی مدرن را نشان می‌دهد.
بمب افکنی با قابلیت حمل تسلیحات مختلف
سازگاری بی-۱ بی لنسر در زمینه تسلیحات آن نیز دیده می‌شود. این بمب افکن می‌تواند مجموعه‌ای از مهمات، از جمله موشک‌های کروز هوا پرتاب، بمب‌های عادی، مهمات خوشه ای، مهمات حمله مستقیم مشترک یا به اختصار جی دم (JDAMs)، جی دم لیزری، و حتی مهمات عظیم انفجار هوایی یا به اختصار موئب (MOAB) را حمل کند. موئب که به نام "مادر همه بمب ها" نیز شناخته می‌شود، بزرگترین بمب متعارف ساخته شده تاکنون است. این طیف گسترده از گزینه‌ها به بی-۱ بی لنسر اجازه می‌دهد تا با نیاز‌های در حال تکامل جنگ مدرن سازگار شود.
بی-۱ بی لنسر می‌تواند در محفظه داخلی تسلیحات خود ۳۴۰۱۹ کیلوگرم مهمات را حمل کند. ظرفیت حمل تسلیحات بیرونی این هواپیما نیز ۲۲۶۷۹ کیلوگرم است. از این رو، ظرفیت حمل بار این بمب افکن میزان چشمگیر ۵۶۷۰۰ کیلوگرم را نشان می‌دهد.
با محموله تسلیحات ۱۶۸۰۰ کیلوگرمی، بی ۱-بی لنسر می‌تواند ۷۴۰۰ کیلومتر را بی نیاز از سوخت گیری پرواز کند. این هواپیما دارای سقف پرواز بیش از ۳۰۰۰۰ پا (۹۱۴۴ متر) است.
ویژگی‌های متمایز بی-۱ بی لنسر
طراحی بی-۱ بی لنسر دارای چندین ویژگی است که عملکرد آن را افزایش می‌دهند. بال‌های متمایز متحرک در کنار چهار پیشرانه توربوفن جنرال الکتریک اف ۱۰۱-جی ئی-۱۰۲ قابلیت‌های پرواز دوربرد، مانورپذیری و سرعت بالا را در اختیار این بمب افکن قرار داده و همچنین امکان بقای آن در محیط‌های چالش برانگیز را افزایش می‌دهند.
قابلیت تنظیم پیکربرندی بال‌ها از ۱۵ تا ۶۷.۵ درجه، سازگاری هواپیما در مراحل مختلف پرواز را افزایش می‌دهد. پیکربرندی بال‌های باز برای برخاستن از زمین و فرود و همچنین بیشینه سرعت کروز در ارتفاع بالا کاربرد دارد، در شرایطی که پیکربرندی بال‌ها در حالت بسته رو به عقب هنگام پرواز فروصوت و فراصوت استفاده می‌شود.
این هواپیما دارای چهار خدمه است که شامل خلبان، کمک خلبان، اپراتور سامانه‌های دفاعی و اپراتور سامانه‌های تهاجمی می‌شوند.
به روز رسانی بی-۱ بی لنسر از طریق برنامه "بیست"
قابلیت‌های بمب افکن بی-۱ بی لنسر به طور مداوم از طریق ابتکار "بیست" در حال تکامل و پیشرفت است. این برنامه جاه طلبانه روند مدرن سازی هواپیما را تسریع می‌کند و عملکرد عملیاتی آن را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. از بهبود‌های کلیدی ابتکار "بیست" می‌توان به سامانه اویونیک دفاعی پیشرفته، ارتباطات ایمن ارتقا یافته، سامانه شناسایی دوست یا دشمن ارتقا یافته و ادغام ارتباطات داده‌های تاکتیکی لینک-۱۶ اشاره کرد.
افزون بر این، به روز رسانی شامل افزایش ظرفیت ذخیره سازی داده بی-۱ بی لنسر می‌شود. این ویژگی امکان مدیریت حجم وسیعی از داده‌ها که بمب افکن در سناریو‌های رزمی معاصر با آن مواجه می‌شود را فراهم می‌کند. ابتکار "بیست" نه تنها به دلیل پیشرفت‌های فناورانه، بلکه به دلیل کارایی آن نیز قابل توجه است. این برنامه زمان استقرار سامانه را کاهش می‌دهد، آمادگی هواپیما را افزایش می‌دهد و با استاندارد‌های هوانوردی فدرال همسو است.
هدف اصلی برنامه "بیست" این است که طول عمر و اثربخشی رزمی بی-۱ بی لنسر را تا سال ۲۰۴۰ و فراتر از آن افزایش دهد. این پیشرفتی قابل توجه برای این بمب افکن مشهور است و تضمین می‌کند که همچنان به عنوان یک دارایی ارزشمند و کلیدی برای ارتش آمریکا خدمت کند.
