سواد زندگی؛ تربیت فرزندان؛ مریم طرزی - کودکانی که والدین خود را دوست ندارد، اغلب در برقراری رابطه با دیگران نیز دچار مشکل می شوند. منظور از مشکل در اینجا، عدم توانایی در ایجاد یک رابطه دوستانه یا عاطفی و رمانتیک با کسی است که در آن حس خوب، نوعی احساس امنیت و رضایت، داشته باشند.
عشق و محبت بین والدین و فرزندان اغلب بدیهی انگاشته می شود، در حالی که نباید چنین باشد. زیرا بسیار پیش می آید که بچه ها پدر و مادر خود را دوست ندارند. این نه یک اختلال است و نه چیزی غیر طبیعی؛ بلکه فقط واقعیتی است که گاهی اتفاق می افتد.
اینکه بچه ها والدین خود را دوست ندارند را نباید خیلی جدی بگیریم. بچه ها همیشه با والدین شان رابطه ای عاطفی برقرار می کنند، مگر اینکه مسئله یا مشکلی وجود داشته باشد. که در این صورت نوعی ارتباط عاطفی منفی شکل می گیرد که به صورت حس نفرت، رنجش یا نوعی بی تفاوتی و سردی خود را بروز می دهد.
بنابراین وقتی متوجه می شوید فرزندتان از شما فاصله گرفته است یا به نحوی حس رنجش یا نفرتش را به زبان می آورد بدانید که مشکلی وجود دارد، در اینجا عواطف به نحوی سرکوب شده اند، یا به خوبی از سوی والدین مدیریت نشده اند. پس عشق و عاطفه وجود دارد اما ابراز نمی شود.اما چرا چنین اتفاقی می افتد؟
متن کامل را در سواد زندگی بخوانید ( اینجا )
_____________________
درس های دیگری در سواد زندگی
مدرسه آموزش‌های دانش پایه و کاربردی عصر ایران
*پرورش تفکر انتقادی در کودکان: چرا باید پرسش‌های بچه‌ها را جدی بگیریم؟
*در فکر، ذهن و روان نوجوانان و جوانان چه می گذرد؟
*پرخاشگری نوجوانان: علل و راهکارهای پیشگیری (+توصیه‌هایی به والدین)
*با بی ادبی و بد دهنی فرزندمان چه کنیم؟
*وقتی نوجوانتان دروغ می‌گوید، چه کار کنید؟ (+ 8 روش برای کاهش دروغ‌گویی)
کانال تلگرامی سواد زندگی: savadzendegi@
