حداقل بر روی کاغذ «MiG-۲۳» در زمان توسعه آنچنان جنگنده بدی به نظر نمی‌رسید؛ در واقع، هندسه بال متغیر و سیستم‌های رادار پیشرفته آن، زمانی که برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ معرفی شد و در سال ۱۹۷۱ وارد خدمات عملیاتی شد، آن را به یک جنگنده نسبتاً پیشرفته تبدیل کرد.
به گزارش خبرآنلاین، «MiG-۲۳» یک جنگنده وحشتناک است و نیروی هوایی ایالات متحده هیچ جنگنده‌ای ندارد که بتواند از نظر تاریخی با آن برابری کند؛ نکته قوت برای خلبانان این جنگنده بود، قابلیت رهگیری فراتر از برد بصری (BVR) از سنسور‌های قدرتمندتر روی جنگنده بود. علاوه بر این، این جنگنده دارای ارابه فرود قوی بود که آن را قادر می‌ساخت از باند‌های کوتاه و دوردست استفاده کند.
MiG-۲۳ با وجود قدمتی که دارد به کار خود ادامه داده‌است. روس‌ها بین سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۸۵، ۵۰۰۰ ازهمه نوع آن را توسعه دادند و نیروی هوایی روسیه آن‌ها را تا سال ۱۹۹۹ در خدمت نگه داشت. در همین حال، هنوز در زرادخانه‌های هوایی آنگولا، اتیوپی، کره شمالی و سوریه دیده می‌شود.
با وجود آنچه گفته شد، اما MiG-۲۳ یک جنگنده صادراتی ارزان بود و به همین دلیل تلاش و کنترل کیفیتی کافی را از سوی شوروی دریافت نکرد. MiG-۲۳ توسط هر کشور عضو پیمان ورشو و مشتریانی شامل الجزایر، کوبا، هند، کره شمالی و سوریه خریداری شد.
