به گزارش اقتصادنیوز، قبل از اینکه رای دهندگان تایوانی به پای صندوق های رای بروند، حزب کمونیست چین اطمینان حاصل کرد که آنها نتیجه مطلوب را می دانند، پس از تایوانی ها خواست تا بین صلح و جنگ انتخاب درست را انجام دهند. پکن همزمان لای چینگ-ته از حزب دموکراتیک مترقی را به عنوان جدایی طلب خطرناک به چالش کشید. اما اکنون که لای برنده کارزار شده است، پکن لفاظی های خود را کاهش داده است. دفتر امور تایوان چین در مورد پیروزی لای با 40 درصد آرا و از دست دادن اکثریت کرسی های حزب دموکراتیک در مجلس قانون گذاری گفت که نتیجه نشان می دهد که "د.پی.پی (حزب دموکراتیک) به هیچ وجه نمی تواند افکار عمومی جریان اصلی جزیره را نمایندگی کند."

چین عقب نشینی کرد!

در دنیای پیچیده امروز، فعل و انفعال های اخیر میان پکن و تایوان را می توان خوب قلمداد کرد.بسیاری از تحلیلگران براین باورند که علیرغم پیروزی بی سابقه حزب دموکراتیک خلق در سومین دوره ریاست جمهوری، پکن ممکن است به دلیل کاهش حمایت رای دهندگان از حزب دموکراتیک خلق عقب نشینی کند، این خبر خوبی است چرا که حزب دموکراتیک خلق تایوان را کشوری مستقل و جدا از چین می داند، بنابراین اگر آرای این حزب برجسته بود، احتمال ماجراجویی پکن هم افزایش می یافت.

کارلا فریمن، کارشناس ارشد برنامه چین در مؤسسه صلح ایالات متحده، به فایننشال تایمزگفت: «از منظر سرزمین اصلی (چین)، اگر حزب دموکراتیک خلق با اکثریت قابل توجهی  پیروز می شد، شرایط هولناک بود. اما حالا یک دولت تقسیم شده و نمایش قدرت حزب ملی گرای تایوان برای پکن دلگرم کننده است، طبیعتا دولت چین با حزب ملی گرا تعاملاتش را ادامه می دهد زیرا این حزب می گوید تایوان متعلق به کشور بزرگ چین است، هرچند دو طرف در باب حق حاکمیت بر استان ها با یکدیگر اختلاف نظر دارند».به باور این تحلیلگر، واکنش پکن به پیروزی حزب دموکراتیک خلق تایوان  می تواند به رویکردی مدون تر در قبال این بازیگر تبدیل شود و احتمال اقدام نظامی چین در قبال تایوان را کمتر کند.

اهرم تازه پکن

علیرغم واکنش آرام چین به نتیجه انتخابات و انتظارات دولت و کارشناسان تایوان مبنی بر اینکه حمله چین در سال های آینده بعید است، ناظران بر این باورند که تایوان وارد عصر تازه ای از فشارها شده است.به گفته تحلیلگران، چارچوب بندی عمومی دولت «لای» به عنوان دولت اقلیت و نه نماینده مردم تایوان، شانس هرگونه گفتگو را حتی کمتر از دوره ریاست جمهوری تسای اینگون می کند. در عوض، انتظار می‌رود که بین مقامات چینی و اعضای جدید پارلمان تایوان تعامل انجام شود. کرسی های حزب دموکراتیک خلق در مجلس 113 نفره از 61 به 51 کاهش یافت در حالی که حزب ملی گرا تعداد نمایندگان خود را از 38 به 52 افزایش داد.

در این میان، لحظه تعیین کننده، انتخاب رئیس قوه مقننه در اوایل فوریه خواهد بود.حزب ملی گرا  از هان کو یو، سیاستمدار پوپولیست و در عین حال دوست چین که در آخرین انتخابات ریاست جمهوری به تسای شکست خورد، می خواهد رئیس مجلس شود.اگرچه این پست قدرت خاصی ندارد، اما می‌تواند نقش بزرگی در روابط بین تنگه ایفا کند، زیرا سخنران همچنین رئیس بنیاد تایوان برای دموکراسی است، یک سازمان غیرانتفاعی تحت حمایت دولت که از طریق آن تایپه با دموکراسی‌های غربی تبادل نظر می‌کند. نکته قابل تامل تر این است که پارلمان در سایر حوزه‌های سیاسی که برای تقویت امنیت تایوان در برابر موضع قاطعانه‌تر شی با اهمیت است، نقش مهمی ایفا خواهد کرد.

چالش های پیروز تایوان

ناتان باتو، دانشمند علوم سیاسی فعال در آکادمی سینیکا، مؤسسه تحقیقاتی برتر تایوان، گفت: «لای نمی‌تواند کارهای جدید زیادی انجام دهد، مگر اینکه از حمایت یکی از دو حزب مخالف دیگر برخوردار باشد».سوال بزرگی که همه درباره آن صحبت می کنند، خرید تسلیحات است. اگر اپوزیسیون در خریدهای تسلیحاتی ورود کرده و وتو کند، باید ادعای خود را صراحتا مطرح کند، زیرا رای دهندگان معمولی تفاوت های ظریف سلاح و استراتژی نظامی را درک نمی کنند. گفته می شود که بیست سال پیش حزب دمکراتیک خلق بودجه خرید تسلیحات را مسدود کرد. با این حال، تحلیلگران می گویند که بعید است این بار چنین فعلی تکرار شود، زیرا قدرت نظامی چین از آن زمان به شدت افزایش یافته و مردم تایوان تهدیدی حادتر را درک می کنند.

علی‌رغم محدودیت‌های لای، بسیاری از ناظران چینی توهم دارند و می گویند، نتایج انتخابات تایوان نشان‌دهنده کاهش بلندمدت حمایت از حزب دموکراتیک خلق است.وانگ یی‌وی، محقق روابط بین‌الملل در دانشگاه رنمین در پکن، گفت که پیروزی حزب دموکراتیک خلق برای چین تعجب‌آور نبود، زیرا این حزب به تدریج در سیاست تایوان جا افتاده است.وانگ گفت، پکن انتظار نداشت لای از خطوط قرمز خود مانند تغییر قانون اساسی یا نام رسمی تایوان عبور کند، اگرچه ممکن است گهگاه به این خطوط نزدیک شود.به باروش تا زمانی که لای گامی برای استقلال رسمی برنداشت، «وضعیت موجود تایوان تا زمانی که یک تغییر قدرت بین چین و ایالات متحده صورت نگیرد، حفظ خواهد شد».