تالاب «سرخرود» مازندران در منطقه وزرامحله سرخرود قراردارد. سال ۱۳۸۷ اولین ورود قو‌ها به سرخرود صورت گرفت. این تالاب محل زمستان‌گذرانی پرندگان مهاجر بسیاری بوده است، اما پرنده قو زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده است. سه گونه قو به این منطقه مهاجرت می‌کنند که جمعیت قالب آن‌ها قو فریادکش، گنگ و قو کوچک است که از نیم‌کره شمالی جهت گذراندن زمستان به این منطقه مهاجرت می‌کنند. از این رو تالاب سرخرود سالانه مورد بازدید گردشگران از اقصی نقاط کشور قرار می‌گیرد. به گفته کارشناسان جمعیت قوهای مهاجر و فریادکش به شرایط آب و هوایی منطقه بستگی دارد و هر چه هوا سردتر باشد تعدد آن‌ها بیشتر است؛ اما طی سال‌های گذشته تعداد این قو‌ها به نسبت قبل بسیار کاهش یافته است بطوری که جمعیت متوسط ۴٠٠٠ قو که در برخی سال‌ها به ١٢٠٠٠ عدد هم می‌رسید در حال حاضر به کمتراز ١٢٠٠ قو در چند منطقه رسیده است؛ متاسفانه بجز تالاب سرخرود محل مهاجرت مابقی این قو‌ها با دام‌های هوایی (غازدام) و یا دام زمینی (کرس) توسط صیادان به محلی برای شکار آن‌ها تبدیل شده است. صیادان به عکاسان و خبرنگاران به بهانه ترس پرنده‌ها اجازه مستندسازی از دامگاه‌ها را نمی‌دهند و این روند سال‌هاست ادامه دارد. به گفته برخی فعالان محیط زیستی هر بال قو از صیادان یک الی یک و نیم میلیون تومان خریداری می‌شود و تا ٢۵ میلیون تومان در بازار‌های قاچاق پرنده به فروش میرسد؛ در واقع خریدار این قو‌ها مراکز قانونی نگهداری پرنده هستند که از این پرندگان مهاجر جهت به اسارت در آمدن در باغ‌های پرندگان بهره می‌برند.
تالاب «سرخرود» مازندران در منطقه وزرامحله سرخرود قراردارد. سال ۱۳۸۷ اولین ورود قو‌ها به سرخرود صورت گرفت. این تالاب محل زمستان‌گذرانی پرندگان مهاجر بسیاری بوده است، اما پرنده قو زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده است. سه گونه قو به این منطقه مهاجرت می‌کنند که جمعیت قالب آن‌ها قو فریادکش، گنگ و قو کوچک است که از نیم‌کره شمالی جهت گذراندن زمستان به این منطقه مهاجرت می‌کنند. از این رو تالاب سرخرود سالانه مورد بازدید گردشگران از اقصی نقاط کشور قرار می‌گیرد. به گفته کارشناسان جمعیت قوهای مهاجر و فریادکش به شرایط آب و هوایی منطقه بستگی دارد و هر چه هوا سردتر باشد تعدد آن‌ها بیشتر است؛ اما طی سال‌های گذشته تعداد این قو‌ها به نسبت قبل بسیار کاهش یافته است بطوری که جمعیت متوسط ۴٠٠٠ قو که در برخی سال‌ها به ١٢٠٠٠ عدد هم می‌رسید در حال حاضر به کمتراز ١٢٠٠ قو در چند منطقه رسیده است؛ متاسفانه بجز تالاب سرخرود محل مهاجرت مابقی این قو‌ها با دام‌های هوایی (غازدام) و یا دام زمینی (کرس) توسط صیادان به محلی برای شکار آن‌ها تبدیل شده است. صیادان به عکاسان و خبرنگاران به بهانه ترس پرنده‌ها اجازه مستندسازی از دامگاه‌ها را نمی‌دهند و این روند سال‌هاست ادامه دارد. به گفته برخی فعالان محیط زیستی هر بال قو از صیادان یک الی یک و نیم میلیون تومان خریداری می‌شود و تا ٢۵ میلیون تومان در بازار‌های قاچاق پرنده به فروش میرسد؛ در واقع خریدار این قو‌ها مراکز قانونی نگهداری پرنده هستند که از این پرندگان مهاجر جهت به اسارت در آمدن در باغ‌های پرندگان بهره می‌برند.