پشت‌پرده رفتار انتخاباتی دوگانه اصلاح‌طلبان
نامزد‌های اصلاح‌طلب به شکل گسترده ثبت‌نام کرده‌اند اما گردانندگان این طیف از ترس باخت، ادعا می‌کنند که در انتخابات نامزد ندارند.
به گزارش جهان‌نیوز، اصلاح‌طلبان در آستانه انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، دو سیاست آشکار و پنهان دارند که با تمرکز به رفتار آنان می‌توان بدان پی برد. این جریان سیاسی که خود را منتقد حضور در انتخابات نشان می‌دهد، در پس‌پرده به طور کاملا فعال و هدفمند در حال حرکت انتخاباتی است. درواقع، تاکتیک موتور روشن و چراغ خاموش را با چاشنی ژست منتقدانه در پیش گرفته، اما سؤال اینجاست که تا کجا این سیاست تزویر‌آمیز را می‌توانند ادامه دهند؟
در حالی که فضا برای حضور انتخاباتی اعضای جریان اصلاحات بازتر شده است، اما این جریان، سیاست مظلوم‌نمایی مالوف خود را در پیش گرفته است.
اصلاح‌طلبان تظاهر به عدم حضور در انتخابات می‌کنند ولی در خفا تا بن‌دندان مسلح برای انتخابات حاضر می‌شوند تا بدین ترتیب، کمتر نگاه‌ها را جلب کنند. جبهه اصلاحات که می‌داند در دوره مجلس گذشته و همچنین با عملکرد ضعیف خود در ادوار یازدهم و دوازدهم ریاست‌جمهوری بدنه اجتماعی خود را به شدت از دست داده، نسبت به اینکه طرف بازنده باشد، دست به عصا راه می‌رود.
آنچه مشخص است این جریان به شدت فوبیا و ترس بازنده شدن دارد. این جریان در طول تاریخ حیات خود هیچ‌گاه باخت را نپذیرفته و همواره با جرزنی سیاسی سعی کرده بازنده بودن خود را به گردن شرایط بیندازد و هیچ‌گاه عملکرد ضعیف خود را پذیرا نبوده است. رفتارشناسی این جریان در انتخابات‌های مختلف خصوصا انتخابات سال 88 به خوبی مؤید این مسئله است.
در همین زمینه به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان با فرار رو به جلو، باز هم سعی دارند شرایط را نامساعد جلوه دهند تا به قول خود در یک حرکت بُرد- بُرد اگر بازنده میدان بودند بگویند شرایط مهیا نبود و بهانه‌های همیشگی را بیاورند و چیزی از ارزش‌های آنها کم نشود و اگر هم برنده بودند، ژست سخت‌کوشی به خود بیگیرند و به عنوان یک برنده مظلوم در اذهان عموم جلوه کنند.
«مصطفی کواکبیان» فعال اصلاح‌طلب در جریان مناظره با باهنر گفته است: «فکر نمی‌کنم کسی به آن مفهومی که شما مدنظر دارید، انتخابات را تحریم کرده باشد. می‌گویند ما لیست و کاندیدا نداریم و واقعاً هم برخی اوقات ندارند. بارها گفته‌ام که ما نمی‌توانیم از جریان آقای باهنر، کاندیدای نیابتی و قرضی بگیریم؛ وقتی که کاندیدا ندارند نمی‌توانند بگویند که کاندیدا داریم. لذا من نشنیده‌ام که تحریم کرده باشند بلکه نهایتاً می‌گویند ما فهرست نداریم و به همین جهت هم در آخرین نشست‌هایشان گفته بودند که نه تشویق و نه تحریم می‌کنیم و آزاد گذاشته بودند تا بتوانند ثبت‌نام کنند.» محسن هاشمی هم گفته است، شرایط برای تشکیل و موفقیت ائتلاف میانه‌روها به شدت سخت شده و با این حال هنوز ممکن است با الگوگیری از مدل سیاست‌ورزی مرحوم هاشمی‌رفسنجانی، به میدان آمد و این ائتلاف را به پیروزی رساند.
این در حالی است که اخبار مختلف نشان می‌دهد در حالی این افراد از عدم مهیا بودن شرایط انتخابات صحبت می‌کنند اما از جمله فعال‌ترین محافل انتخاباتی هستند.
با این شرایط اگر کرختی و فضای نامساعدی هم در اصلاحات باشد بیشتر به سبب عدم تمایل سران و دودستگی این جریان سیاسی است. این در حالی است که برخی از چهره‌های اصلاح‌طلبی، از جمله افراد فعال در این حوزه هستند و حتی خبرهای ضد و نقیضی از حضور آنان در لیست‌های مختلف درز یافته است. به عنوان مثال گفته می‌شود که هاشمی به دنبال بالا آوردن لیست «یاران هاشمی» است.
اصلاح‌طلبان با نزدیک شدن به انتخابات مجبورند از لاک خود بیرون بیایند و با توجه به ارائه لیستی انتخابات ماه پشت ابر نخواهند ماند و دیر نیست که لیست‌های متعدد انتخاباتی در تهران و کلانشهرها از سوی جریان اصلاحات و ائتلاف این جریان با سایر گروه‌ها انتشار یابد.
نیویورک‌تایمز: در شطرنج منطقه ایران، آمریکا را مات کرده است
دو تحلیلگر آمریکایی می‌گویند: ایران در شطرنج منطقه‌ای در مقابل آمریکا پیروز شده است.
دیوید‌ای سنگر و استیون ارلانگر دو تحلیلگر ارشد امور خاورمیانه، در تحلیلی که از سوی نیویورک‌تایمز منتشر شده، نوشتند: حمله حماس به اسرائیل، تصورات و معادلات متعدی را که در ذهن مقامات آمریکایی بود، تغییر داد. بایدن و دستیاران امنیت ملی او چند ماه قبل بر این باور بودند که احتمال درگیری با ایران و نیروهای نیابتی‌‌‌اش به خوبی مهار شده است. تهران و واشنگتن پس از مذاکرات انجام شده، به توافقی دست یافته بودند که به آزادی ۵ آمریکایی زندانی در ازای ۶میلیارد دلار درآمدهای بلوکه‌شده ایران و تعدادی از زندانیان ایرانی انجامید. شبه‌نظامیانی که تهران از آنها در منطقه حمایت می‌کند، نسبتا آرام و ساکت به نظر می‌رسیدند. ایران حتی غنی‌‌‌سازی اورانیوم در سایت‌‌‌های هستهای زیرزمینی‌‌‌اش را کند کرده بود.
اما حمله حماس در ۷ اکتبر و پاسخ اسرائیل، همه اینها را تغییر داد. اکنون مقامات آمریکایی و اسرائیلی و کشورهایی که برای حفظ جریان تجارت در
دریای سرخ تلاش می‌کنند، با ایران تازه تهاجمی مقابله می‌کنند. پس از انجام حملات متعدد، از لبنان گرفته تا دریای سرخ و عراق، گروههای نیابتی دوبار در هفته گذشته با نیروهای آمریکایی درگیر شدهاند. در همین حال، برنامه هستهای ایران روی دور تند قرار گرفته است است.
مقامات اطلاعاتی آمریکا و اروپا می‌گویند که آنها معتقد نیستند که ایرانی‌ها خواهان درگیری مستقیم با ایالات متحده یا اسرائیل هستند. اما به نظر می‌رسد که ایرانی‌ها بیش از حد مایل به نشان دادن توانمندی‌های خود هستند که حملات را امکان‌پذیر کنند و هدف قرار دادن پایگاه‌ها و کشتیهای آمریکایی حامل کالا و سوخت را هماهنگ کنند.
افزایش چشمگیر دامنه کمک‌های ایران به روسیه به پیچیدگی این مشکلات می‌افزاید. آنچه با ارسال قطره‌ای پهپادهای شاهد به روسیه برای استفاده علیه اوکراین آغاز شد، به سیل تبدیل شد. این بازتابی از پویایی قدرت به شدت تغییریافته است. ایران خود را منزوی نمی‌بیند. این کشور در ائتلاف با مسکو و چین، دو عضو شورای امنیت قرار دارد که در گذشته از واشنگتن در تلاش برای محدود کردن برنامه هستهای ایران حمایت می‌کردند. برجام پنج سال پیش توسط ترامپ به پایان رسید. ایران دو ابرقدرت را نه‌تنها به عنوان متحد، بلکه به عنوان مشتریانی که تحریمها را شکست می‌‌‌دهند، در کنار خود دارد.
صنم وکیل، مدیر برنامه خاورمیانه و شمال آفریقا در چتم‌هاوس گفت: «من ایران را در موقعیت خوبی می‌بینم که آمریکا و منافع آن را در خاورمیانه مات کرده است. ایران در تمام مرزها فعال است، در برابر هر نوع تغییری مقاومت می‌کند و در عین حال در سطوح بسیار هشداردهنده، اورانیوم را غنی می‌کند.»
بایدن با هدف احیای توافق هستهای ایران ۲۰۱۵ که ترامپ سال ۲۰۱۸ از آن خارج شد، روی کار آمد. با مذاکراتی که انجام شد، ایران ملزم می‌‌‌شد که سوخت هستهای تازه تولید شده خود را مانند سال ۲۰۱۵ به خارج از کشور ارسال کند اما تلاش‌ها به شکست انجامید. یک‌سال بعد، ایران برنامه هستهای خود را تسریع کرد و برای اولین‌بار اورانیوم را با خلوص ۶۰درصد غنی‌‌‌سازی کرد. این اقدام حساب‌شده‌ای بود. با این حال، در تابستان ۲۰۲۳، برت مک گورک، هماهنگ‌کننده خاورمیانه‌ای بایدن، بی‌سروصدا دو توافق جداگانه را با ایران منعقد کرد. اولی، مبادله پنج زندانی آمریکایی در ازای چند ایرانی زندانی و انتقال ۶میلیارد دلار دارایی ایران از کره‌جنوبی به حسابی در قطر بود. توافق دوم نانوشته بود. بر اساس آن ایران غنی‌‌‌سازی را محدود و نیروهای نیابتی را کنترل میکرد تا بتوان در مورد یک توافق گسترده‌تر گفت‌وگو کرد. برای چند ماه به نظر می‌رسید که این توافق کار می‌کند.
مقامات اطلاعاتی آمریکا می‌گویند که ایران حمله حماس به اسرائیل را تحریک نکرده و احتمالا حتی در مورد آن چیزی به او گفته نشده است. اما به محض شروع جنگ علیه حماس، نیروهای نیابتی ایران وارد حمله شدند. حزبالله لبنان، تعداد زیادی راکت به سمت یک پایگاه نظامی اسرائیل شلیک کرد که آن را «واکنش اولیه» به ترور یکی از رهبران ارشد حماس در لبنان خواند. برخی در دولت اسرائیل، مانند وزیر جنگ، هشدار داده‌‌‌اند که اتفاقات در مورد حماس نباید با حزبالله تکرار شود. تصور می‌شود که حزبالله ۱۵0هزار موشک را به سمت اسرائیل هدف گرفته و برخی از نیروهایش را برای تهاجم آموزش داده است. حزبالله یک عامل بازدارنده در برابر هرگونه حمله بزرگ اسرائیل به ایران است، با توجه به تلفاتی که هزاران موشک آن می‌تواند به اسرائیل وارد کند. نیروهای نیابتی ایران در عراق و سوریه بیش از ۱۰۰ حمله به آمریکایی‌‌‌ها انجام داده‌‌‌اند.
قسمتی دیگر درگیری با فوری‌ترین تأثیر جهانی، در دریای سرخ متمرکز شده، که ارتش یمن، کشتیهای اسرائیلی را هدف قرار می‌دهد. مرسک، یکی از بزرگ‌ترین کشتیهای حمل‌‌‌ونقل جهان، تمام ترانزیت‌‌‌ها از طریق دریای سرخ را به حالت تعلیق درآورده است. آمریکا ماتریس بازدارندگی ایجاد کرده، اما حضور این ناوها و نیروهایش، آمریکا را بیشتر در معرض دید قرار می‌دهد و می‌تواند محرکی برای تشدید تنش باشد.
ندیدید نسخه اعتماد به دشمن چه بلایی سر اقتصاد آورد؟!
رئیس شورای مرکزی کارگزاران می‌گوید: آیت‌الله هاشمی بزرگ‌ترین دشمن ایران را فقر و از بین رفتن طبقه متوسط می‌دانست.
محسن هاشمی در سالگرد درگذشت مرحوم هاشمی در روزنامه سازندگی نوشت: «در رسانه‌های رسمی ما، واژه دشمن، کلمه پرتکراری است و همراه با تئوری توطئه به ترجیع‌بند مواضع و سخنان مسئولان مختلف کشور
در قوای سه‌گانه تبدیل شده است. اینکه بزرگ‌ترین دشمن جامعه ایران، استکبار جهانی و دشمنان خارجی است، اینکه اکثر قدرت‌های بین‌المللی جمع شدهاند تا ما به اهداف خود نرسیم، اینکه باید به دنبال نفوذی‌هایی باشیم که ظاهر و سخنان غیرانقلابی دارند. اما آیا واقعاً این‌گونه است؟
انتخاب نام «رفاه» برای مدرسه اسلامی در دوره‌ای که شاهد اوج گرفتن تفکرات چپ و سوسیالیسم اسلامی در جامعه بودیم که در سخنان مرحوم شریعتی و مواضع روشنفکران ما بروز پررنگی داشت، شاید از یک مبارز انقلابی نظیر هاشمی و همفکران ایشان در تاسیس مدرسه رفاه ازجمله شهیدان باهنر و بهشتی و رجایی بعید به نظر می‌رسد. اما در نگاه آیت‌الله هاشمی و همفکران ایشان، بزرگ‌ترین نیاز جامعه رفاه مردم بود و از این‌رو مهم‌ترین آرمان و هدف را ایجاد رفاه برای جامعه اسلامی و مردم ایران می‌دانستند.
هاشمی رفسنجانی در دوره ریاست‌جمهوری نیز تمام هم‌وغم خود را در جهت توسعه اقتصادی ایران و تامین رفاه برای نسل فعلی و نسل‌های آینده قرار داد و نام دو دوره ریاست‌جمهوری را دولت سازندگی برگزیدند.
نگاه هاشمی به رفاه و توسعه تنها متکی به داخل نبود بلکه او سیاست خارجی را نیز در خدمت این نگاه قرار داد... نگاه هاشمی دقیقاً مقابل رویکردی بود که ایران و توان ایران را سرمایه‌ای در جهت تحقق اهداف ایدئولوژیک و رسالت‌های انقلابی می‌دانست و با تضعیف قدرت اقتصادی و قربانی کردن رفاه جامعه می‌خواست که جهان را تغییر دهد.
اکنون می‌توانیم به این پرسش پاسخ دهیم که بزرگ‌ترین دشمن ایران از نگاه هاشمی چه بود؟ آری، هاشمی بزرگ‌ترین دشمن ایران را فقر و از بین رفتن طبقه متوسط می‌دانست و با اتکا به مبانی اسلامی که آمدن فقر را معادل رفتن ایمان و معیشت عمومی را لازمه رستگاری و دین‌داری مردم می‌داند، هیچ اولویتی را بالاتر از رفاه عمومی جامعه و مبارزه با فقر و رقم‌زدن توسعه‌ای پایدار برای کشور نمی‌دانست.
گرچه هاشمی دقیقاً ۷ سال قبل و در شرایطی که کشور رشد دورقمی ناشی از برجام و شرایط مطلوب اقتصادی را تجربه میکرد، از دنیا رفت، اما با هشدارها و ابراز نگرانی‌هایش امروز ما که جامعه در منجلاب فقر و بحران معیشت گرفتار شده را پیش‌بینی میکرد. او فقیر شدن جامعه را به منزله رویگردانی از انقلاب می‌دانست و نمی‌خواست به هیچ قیمتی، زندگی مردم قربانی شعارهای ماجراجویانه در سیاست خارجی و داخلی شود. سخن هاشمی با آنان که نگران اسلام و انقلاب و از دست رفتن آنها در جامعه هستند، این بود که: معیشت عمومی و توسعه کشور را مختل نکنید که اگر فقر در جامعه‌ای وارد شود، دین از آن خارج می‌شود».
سخنان انتزاعی آقای محسن هاشمی در حالی است که تبلور رویکرد مرحوم هاشمی در دولت برجام، به پر هزینه‌ترین مدیریت در حوزه اقتصاد و سیاست خارجی ختم شد. آن مرحوم امروز نیست تا ببیند رفتار کاملا همراه و منفعل دولت مورد حمایت وی، چگونه به هار شدن بیشتر دولت‌های اوباما و ترامپ و بایدن در آمریکا (و در انگلیس و فرانسه و آلمان) انجامید. اجرای نسخه مد نظر مرحوم هاشمی و برخی گروههای مدعی اعتدال و اصلاحات موجب شد هم برنامه هستهای که چند ده سال برای آن زحمت کشیده شده بود، تا مرز تعطیلی پیش برود، هم تحریمها در اثر گستاخ شدن دشمن
دو برابر شود، هم ضریب جینی (نشانگر شکاف طبقاتی) روند صعودی بگیرد، و هم بالاترین نرخ تورم به میزان 60 درصد ثبت شود.
مرحوم هاشمی نبود تا ببیند بر خلاف تصور و اظهاراتش مبنی بر این که وزیر خارجه آمریکا قول داده کم کاری در برجام را جبران کند، یک فریب بزرگ بود و بازگشت تحریمها و تهدید طرف‌های همکاری با ایران در قالب تحریم‌های ویزا و آیسا و سیسادا (و سپس بستر سازی برای تصویب قانون مادر تحریمها/ کاتسا) از همان دولت اوباما آغاز شد. نبود تا ببیند به قول وی «تابوشکنی در مذاکره با آمریکا» فقط آمریکا را طلبکار‌تر کرد تا وعده‌های برجامی را گرو بگیرد و واگذاری قدرت نظامی و منطقه‌ای را طلب کند. نبود تا ببیند که انکار دشمنی دشمن موجب توقف دشمنی‌ها نمی‌شود. هاشمی نبود تا ببیند روزگار آینده همچنان روزگار قدرت نظامی است و نه گفتمان و مذاکره! نبود تا ببیند بر خلاف مشورت دروغ مشاورانش، آلمان و ژاپن بالاترین سرمایه‌گذاری‌های نظامی را در دنیا داشته و باز هم بر حجم آن افزوده‌اند.
از سوی دیگر باید به محسن‌هاشمی یادآور شد دولت کارگزاران، برنامه توزیع ثروت به برخی بی‌عدالتی‌ها و تبعیض‌ها را پایه‌گذاری کرد و ضمناً تورم 49 درصدی را در سال 1374 به ثبت رساند که تا قبل از رکورد تورمی دولت روحانی (60 درصد)، بالاترین رکورد تورمی چند دهه اخیر بود. بدین ترتیب بزرگ‌ترین آسیب‌ها به طبقات پایین و متوسط جامعه در دولت‌های هاشمی و روحانی زده شد. شاید محسن هاشمی دوست نداشته باشد مرور کند اما به یاد ایشان می‌آوریم که میراث دولت مورد حمایت مرحوم هاشمی در حوزه اقتصادی، کسری بودجه 480هزار میلیاردی، و بدهی 1500هزار میلیارد تومانی بوده است.
نظر شما