شناسهٔ خبر: 64484254 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزیاتو | لینک خبر

چرا اجبار کودکان برای احترام گذاشتن به بزرگترها کار درستی نیست؟ - روزیاتو

موضوع «احترام به بزرگترها» به دورانی بازمی گردد که بزرگ ترین موفقیت زندگی نسل های قدیمی تر اطاعت نسل های جوان تر از آن ها تلقی می شد. والدین هم از گذشته همواره به فرزندان خود تأکید داشته اند که باید اینگونه رفتار کنند. حتی در برخی کشورهای دنیا احترام به بزرگ ترها یک قانون است. اگر چه احترام به والدین و بزرگ ترها پسندیده است اما با این حال، این موضوع به ظاهر ساده می تواند گاهی عواقب منفی باشد که پیامدهای ناخوشایندی برای فرزندان خواهند داشت. ۱- فرزندتان را به داشتن احترام فکر نشده تشویق می کند روانشناسان ...

صاحب‌خبر -

موضوع «احترام به بزرگترها» به دورانی بازمی گردد که بزرگ ترین موفقیت زندگی نسل های قدیمی تر اطاعت نسل های جوان تر از آن ها تلقی می شد. والدین هم از گذشته همواره به فرزندان خود تأکید داشته اند که باید اینگونه رفتار کنند. حتی در برخی کشورهای دنیا احترام به بزرگ ترها یک قانون است.

اگر چه احترام به والدین و بزرگ ترها پسندیده است اما با این حال، این موضوع به ظاهر ساده می تواند گاهی عواقب منفی باشد که پیامدهای ناخوشایندی برای فرزندان خواهند داشت.

۱- فرزندتان را به داشتن احترام فکر نشده تشویق می کند

روانشناسان می گویند برای آموزش احترام به فرزند خود، باید خودتان هم با او همینگونه رفتار کنید. وقتی پدر و مادرها به فرزند خود اصرار می کنند که باید تحت هر شرایط به هر بزرگتری احترام بگذارند، اما خود نمونه ی مناسبی برایش نیستند، این امر ممکن است فرزند را به سمت احترام خودکار و فکر نشده سوق می دهد. فرزند به این دلیل با احترام رفتار می کند که به درستی صحبت های والدین خود شک نمی کند: «اگر مامان اینطور می گوید پس حتماً درست است». اما فرزندتان بعداً در دوران بزرگسالی قادر به تحلیل رفتار دیگران نخواهد بود یا نمی تواند تصمیم بگیرد که آیا آن ها شایستگی احترام گذاشتن را دارند یا خیر.

۲- فرزندتان را نسبت به خطر بی اعتنا می کند

این باور که باید به همه ی بزرگترها احترام گذاشت ممکن است باعث بی توجهی فرزندتان به اصل «خودداری از صحبت با غریبه ها» شود. اختلاف سنی ما با بزرگترهایمان پابرجا می ماند و بنابراین ما با این رفتارهای آموخته شده پا به دوران بزرگسالی می گذاریم. حالا در دوران بزرگسالی هم تمایل چندانی نداریم که در مواقعی که واقعاً اهمیت دارد، از کسانی که از ما بزرگتر هستند سؤال بپرسیم. در حالی که این حق ما است و همه باید بتوانند درباره ی چیزهایی که دیگران به آن ها می گویند سؤال بپرسند، اگر آن ها از خودشان بزرگ تر باشند.

۳- فرزندتان را مجبور به پیروی از باورهای نادرست قدیمی می کند

گرچه میان سن و تجربه رابطه ای وجود دارد که با یادگیری و رشد کردن از طریق اشتباهات خود همراه است، اما این دانش امری شخصی و نه همه شمول است. آدم ها بر اساس تجربیات زندگی خود دیگران را نصیحت می کنند. بعضی از این نصیحت ها و توصیه های نسل های قدیمی تر برای انگیزه بخشی به نسل های جوان تر هستند. اما قضاوت هایی از سوی نسل های قدیمی تر صورت می گیرد که ممکن است آن ها را مجبور به رعایت باورهای نادرست قدیمی می کند.

۴- ممکن است اولویت های نادرستی برای فرزندتان ایجاد کند

همه ی آدم ها لیاقت دوست داشته شدن و احترام دیدن را دارند. ما شاید صرفاً قصد داشته باشیم که به فرزند خود یاد دهیم چه کسی شایستگی احترام را دارد و چه کسی نه. روانشناسان می گویند برای اینکه متوجه شوید چه کسی باید از احترام ما برخوردار شود، نگاه تان باید از پایین به بالا باشد، نه از بالا به پایین. کسی که به ما کمک می کند یا زندگی ما را راحت تر می کند باید مورد احترام قرار بگیرد و این مسأله لزوماً به سن مربوط نمی شود.

۵- ارزش و احترام فرزندتان را از میان می برد

اگر از فرزند خود می خواهیم که همیشه به طور خودکار به بزرگترها احترام بگذارد، معنایش این است که می خواهیم بر او مسلط باشیم و ارزش و احترام او را از میان ببریم.

برچسب‌ها
روانشناسی, کودکان

برچسب‌ها: