عصر ایران - در این تصویر که در زمان بمباران شهر لندن طی جنگ جهانی دوم گرفته شده است، زنی در کنار تخت یک کودک در تونلی زیرزمینی دیده می شود. برای محافظت از شهروندان در برابر بمباران هوایی، پناهگاه های زیرزمینی در لندن ساخته شدند.
این تونل های زیرزمینی به نام پناهگاه های عمیق لندن شناخته می شدند که شامل هشت سازه مقاوم در برابر حمله هوایی بوده و زیر ایستگاه های مترو لندن قرار داشتند. ظرفیت نهایی هر پناهگاه حدود 8000 نفر بود.
ساخت این پناهگاه ها در سال 1940 و به واسطه بمباران سنگین بریتانیا توسط نیروی هوایی آلمان طی جنگ جهانی دوم معروف به بلیتس و به منظور پاسخ به تقاضای عمومی برای پناه گرفتن در ایستگاه های مترو لندن آغاز شد.
با این وجود، آنها تا سال 1942 و پس از پایان بلیتس تکمیل نشدند، از این رو، در ابتدا توسط دولت مورد استفاده قرار گرفتند. اما با تشدید بمباران، پنج پناهگاه در سال 1944 به روی عموم باز شد.
